Er was eens een jonge man wiens vader President van de Verenigde Staten was. Zijn naam was George en zijn droom om ook President te worden, werd werkelijkheid.
De stelling van Lord Acton, dat macht corrupt maakt, en dat absolute macht leidt tot absolute corruptheid, begon ook invloed op George te krijgen.
Door een terroristische aanslag op 11 september kreeg George de kans om op te treden als een groot President. Hij maakte een plan en veroverde Afghanistan. Dat was een eerste stap, en Irak was de tweede.
Bij deze tweede stap handelde hij tegen de grondwet van zijn land en tegen de voorschriften van de Verenigde Naties. Hierdoor hij kon laten zien dat hij zelf veel sterker was dan de VN.
Die VN is overigens praktisch afhankelijk van de financiering en steun van de belastingbetaler van het land van George.
De oorlog in Irak, en vooral de afwikkeling ervan, verloopt niet zo soepel als George had gedacht.
Toen bedacht hij een geniale stap: Laat Amerika de macht in Irak overdragen aan de VN, dan ligt dáár de verantwoordelijkheid, en de politici van de hele wereld staan er dan achter.
In die VN is dan de VS toch weer de allerbelangrijkste partner, en voor George is de deur naar zijn volgende promotie open: Heerser van de hele wereld.
Fantasie?
—————–
Zie ook op LIBERTARIAN INTERNATIONAL site:
“Some dare call it Treason”
http://www.libertarian.to/NewsDta/templates/news1.php?art=art791
Dat sprookje is toch zo oud als de straat.
Moesten jullie niet in school zingen: “Ja, wij zijn de heersers der aarde, de koningen van de zee"?
En toen ik daar als achtjarige “pistolee†(broodje voor de Hollanders) aan toevoegde, vloog ik buiten of kreeg ik een aantal bladzijden straf.
Of ging het over brood en spelen?
Comments are closed.