De laatste weken hebben een aantal gebeurtenissen de gemoederen in Nederland bezig gehouden. De moord op Van Gogh, de handweigering, de doodswens, artikel 147. Ook op de sites van Vrijspreker en MeerVrijheid vinden geanimeerde discussies plaats. Vrijheid van
meningsuiting is een belangrijk onderwerp.
Blijkbaar is de verleiding erg groot, om ook op deze fora vanuit de – begrijpelijke – emotie te reageren. Het is begrijpelijk dat iemand boos wordt op ministers die de vrijheid verder willen beperken; op de idioot die Van Gogh heeft doen stoppen met roken; op imams die vrouwen geen hand willen geven; op ‘de islam’ die moslima’s dwingt om hoofddoekjes te dragen. Collectivistische bewegingen of personen die anderen willen opleggen wat zij als juist zien.
Dat is onvrijheid. Dat steekt.
Een aantal ‘oplossingen’ kwam ik tegen in de commentaren:
– Stuur moslims de grens over. “Als ze tegen het westen zijn dan horen ze hier niet thuis, zo simpel is het.”; “De keus is aan jullie, of de moslims terug naar eigen land of jullie worden
dhimmi’s en zullen jullie vrijheid in jullie eigen land verliezen.”; “Kunnen we die moslimextremisten niet gewoon het land uitzetten,”; “En als hij na al die jaren hier gewoond te hebben nog niet snapt dat man en vrouw gelijk zijn wordt het tijd om op te krassen.”
– Weg met hoofddoekjes en ‘soepjurken’. “Mag ik straks nog schrijven dat ik die soepjurken en theemutsen in ons straatbeeld associeer met de bruinhemden uit 1933 en ze de voorbode vindt van moord en doodslag. En dat ze van mij een enkeltje Rifgebergte of Anatolië mogen krijgen om in de toekomst erger te voorkomen”, “Dat die kwibus in zo’n carnavaleske schapenjurk rondwandelt, moet hij zelf weten en is natuurlijk al meer dan bezopen. Zo ga je toch niet op visite in dit land?”
Wat mij verbaasd heeft aan deze oplossingen, is dat ze generaliseren en dwang als oplossing aandragen. Van Gogh is vermoord door een man van 26 jaar die bleek moslim (islamiet) te zijn. [Gelukkig is nog niemand op het idee gekomen om alle mannen en alle 26-jarigen uit te zetten…]
Deze idioot is een individu die een strafbaar feit heeft gepleegd, en daarvoor verantwoording zal moeten afleggen. Een imam die een minister geen hand wil geven – om wat voor reden dan ook – heeft daartoe het volste recht, en als hij in een ‘soepjurk’ wil lopen is dat zijn zaak, ook als ik dat zelf niet zou doen of het raar vind.
Wanneer we vinden dat wij zelf een aangeboren, onvervreemdbaar RECHT hebben op vrijheid om te denken, zeggen, lezen, schrijven, doen wat we willen, op de vrijheid ons te tooien en kleden zoals we willen, om te gaan waar we willen, dan kunnen we dit recht toch
niet aan iemand anders onthouden?!
Rechtmatig:
Een minister die een hand geeft. Een imam die een hand weigert.
Een minister in mantelpakje. Een imam in een ‘jurk’.
Een minister die godslastering ‘schadelijk’ vindt.
Een man als van Gogh die het begrip ‘geitenneukers’ introduceert.
Een vrouw die een hoofddoekje wil dragen. Een werkgever die dat in zijn gebouw niet toestaat.
Geloven in God of Allah. Daar niet in geloven.
De bijbel of koran lezen. Die boeken niet lezen.
Een islamiet die het niet erg vindt als Wilders binnen twee jaar dood is.
Een vrouw als Hirsi Ali die Submission maakt.
Onrechtmatig:
Van Gogh vermoorden – om dat hij de islam beledigde of om welke andere reden dan ook.
Het uitzetten van moslims – omdat een gek Van Gogh doodschiet of om welke andere reden dan ook.
Het dwingen van een imam om vrouwen een hand te geven als hij dat niet wil.
Het dwingen van moslima’s hun hoofddoek af te doen – zoals bij sommigen hun vader hen dwong hem juist op te doen.
Het verbieden van collectivistisch denken. Het verbieden van ‘achterlijkheid’ in welke vorm dan ook.
De verleiding is groot om fascisten, socialisten, islamisten en alle ander collectivisten nu eindelijk eens tot de rede te brengen. Maar.
Als we werkelijk vrijheid nastreven, is het van groot belang niet zelf te worden wat we bestrijden. Dwang kan nooit een antwoord zijn op daden of meningen van individuen of groepen mensen zolang ze geen geweld gebruiken. Ook al zijn gedragingen, gebruiken,
meningen, geloofs-, of politieke-overtuigingen nog zo bizar of verwerpelijk in onze ogen, verbieden daarvan is geweld, en zal enkel nieuw geweld oproepen.
Voltaire: “Ik ben het in alles wat u zegt met u oneens, maar ik zal blijven strijden voor uw recht het te mogen blijven zeggen.”
variant: “Ik vind alles wat u doet onbegrijpelijk, raar, ergerlijk, aanstootgevend, provocerend, collectivistisch, dom, maar ik zal blijven strijden voor uw recht het te mogen blijven doen.“
