De manager past steeds beter
in het beeld dat tot voor kort
exclusief aan ambtenaren was
voorbehouden.
Eindeloos vergaderen, een
enorme hang naar cijfers en
met regels komen die het
werk op de vloer er alleen
maar moeilijker op maken.
Managers luisteren niet, ze leiden niet en ze hebben geen visie. Ze bemoeien zich te weinig of te veel met hun ondergeschikten en sommigen ontbreekt het volledig aan leidinggevende capaciteiten. Dat zeggen de managers zelf ,blijkens een onderzoek van de Ken Blanchard Group gehouden onder 1.400 directeuren en managers.
Ook hun ondergeschikten vallen hen daarin bij: recent onderzoek van Right Management Consultants toont aan dat een derde van de personeelsmedewerkers hun bazen volstrekt incapabel en zelfs overbodig acht.
Toch komen er ondertussen alleen maar managers bij.
‘Logisch’, zegt Ben Ligteringen, schrijver van het boek Het nieuwe werken. ‘Het typische van macht is dat je het kunt verdelen zonder het te delen. Een extra kapitein vergroot het aanzien van de generaal alleen maar. En iedereen wil tegenwoordig graag manager worden. Want wie geen manager is of snel wordt, kan als loser door het leven.’
Daarnaast is het een geldkwestie: een vakman krijgt nooit een topsalaris. Dat is voorbehouden aan zijn baas, de manager. Ons systeem is verpest door salarisstructuren die bepalen dat je qua loon alleen omhoog kunt als je manager bent.
Hoewel het aantal managers in de afgelopen tien jaar is verdriedubbeld, is hun bijdrage volstrekt nutteloos geweest. Dat zegt hoogleraar René Tissen op basis van de Nederlandse arbeidsproductiviteitcijfers. Ze zijn heel druk met de verkeerde dingen. Bijvoorbeeld vergaderen. Een beetje manager vergadert zo’n 60 % van zijn tijd en het mooiste is het als je op elk moment van de dag de keuze hebt uit verschillende vergaderingen. Verder zijn ze onder invloed van Amerikaanse managementmodellen gevangen komen te zitten in een soort dwangbuis. Ze denken zelf niet meer na, volgen de regels en protocolleren de hele organisatie dicht.
Uitgever Martijn Lofvers heeft het bij uitgeverij Reed Elsevier meegemaakt. Managers die alleen zaten te vergaderen tot er de maatregel kwam dat iedere manager minimaal één keer in de maand contact moest hebben met een echte klant. Dat bleek een enorme opgave voor hen te zijn.
Lofvers zelf bracht nieuwe business binnen maar daar waren zijn managers niet blij mee. In de plannen was namelijk geen rekening gehouden met de mogelijkheid dat er nieuw geld binnenkwam. Daardoor was het boekhoudkundig niet te voorkomen dat de gemiddelde opbrengst per advertentiepagina daalde. Omdat dit de parameter was waarop Lofvers werd afgerekend, verzocht men hem deze geldstroom te stoppen.
Organisatiedeskundige Jaap Peters vat het geheel samen: ‘Managers zijn gewend naar anderen te kijken. Daar gaat hun jargon ook over. Neem het begrip weerstand of cultuurverandering. Dat is natuurlijk iets wat anderen moeten doen. Managers zijn er om problemen op te lossen. Dat maakt het voor henzelf lastig te erkennen dat zij juist onderdeel van de problemen zijn.’
Hurrah!
Uit het hart gegrepen!
24-7-6 Managersonline:
"Liegen en overdrijven eerder uitzondering dan regel"
Weinig Europese werkgevers hebben nog veel vertrouwen in academische titels, CV’s en sollicitatieformulieren om de geschiktheid van een sollicitant te bepalen. Velen zetten vraagtekens bij de kwaliteit van kandidaten die op managementvacatures solliciteren. Minder dan één van de tien werkgevers gelooft dat een universitaire graad altijd een betrouwbare indicatie is van iemands geschiktheid voor een bepaalde functie. Uit het onderzoek bleek ook dat liegen en overdrijven tegenwoordig eerder regel dan uitzondering zijn in sollicitatiebrieven en CV’s.
Negen van de tien werkgevers krijgt hier regelmatig mee te maken. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, lijken oneerlijke of ongeschikte kandidaten meestal niet op tijd ontmaskerd te worden. Zes van de tien werkgevers hebben weleens op het laatste nippertje een baanaanbod ingetrokken na een slechte referentie ontvangen te hebben…"
Ik herrinner me nog de boeken van de jaren ’90 managementsgoeroe Tom Peters
o.a. "In Search of Excellence" waarin die betoogd dat succesvolle bedrijven erin slagen de managementsbureaucratie onder controle te houden.
In "In search" pleit hij voor maximaal
7 lagen, in daaropvolgende werken voor maximum 5.
Peeters z’n boeken werden destijds veel gelezen maar blijkbaar weinig toegepast 🙂
http://en.wikipedia.org/wik…
Groetz,
Cincinnatus
Prima stuk, Seneca !
[3] Kranige Karel,
Onze vriend Prof. B. Smalhout heeft in de jaren ’90 al gedurig geklaagd over wat hij noemt "Managementterreur". Nu begint de betrokken "beroepsgroep" zelf pas eindelijk aan de bel te trekken. Over leiderschap gesproken, wie leidt hier de trend ?
Goed stuk, maar verder niet zo relevant voor de Vrijspreker, toch? Immers: bedrijven met weinig bureaucratie kunnen goedkoper werken dan bedrijven met veel bureaucratie en drukken die dus de markt uit. Dus dit probleem lost zich vanzelf wel op.
Overigens, jij hebt zeker het nieuwste nummer van Quote gelezen ;-}
Wat een onzin! Zeker op deze site. Niemand hoeft voor een manager te werken. Iedereen heeft de keuze zelf iets te gaan doen. Mensen die voor een mamager werken kiezen hiervoor. Je kan altijd ontslag nemen. Dit artikel is mi deze site onwaardig,
[3] Men houdt in dat verhaal geen rekening met slecht functionerende managers die negatief doen over ex-medewerkers als een ander referenties natrekt. Zelfs daar zij ze doorgaans niet geschikt voor. De verbureaucratisering van de maatschappij lijkt niet te stuiten. Kleine flexibele bedrijven zonder managers verdwijnen of worden overgenomen door grotere bedrijven die er managerscultuur invoeren. Wat mij ook opvalt is het enorme dedain van managers voor de mensen van de werkvloer, die zorgen dat het bedrijf geld verdient. Wat verdienen de managers voor hun bedrijf? Als voormalig manager is mijn meninig dat manager weinig meer is dan een mooie titel voor ‘bureaucraat’…
[8]
Ik denk dat ik het 100% met je eens ben, Maverick. Alleen wil ik graag weten wat je precies bedoelt met de eerste twee volzinnen.
[6] Dit is een waarheid die staat als een huis!
En Bart: Omdat ook ik van zeer na heb mogen ondervinden hoe volstrekt incapabele managers (die dat zelf overigens niet ontkennen, maar daarvoor in plaats met beschuldigende vinger naar elkander wijzen!)een middelgroot bedrijf volledig naar de kloten heb zien helpen. Nu vraag jij waarom dit op De Vrijspreker wordt besproken?
Wel mijn beste, dat wordt hier m.i. terecht besproken, omdat ik -inmiddels ondernemer- mede de honderden, duizenden, en 10 duizenden werklozen financier die door falend management op straat zijn komen staan.
En laten we wel wezen: net zo min als dat eenieder geschikt is om slager te worden, is ook niet iedereen geschikt om ondernemer te worden. En da’s maar goed ook. De concurrentie zou moordend zijn, wat op zich ook weer een substantiele bijdrage zou geven in de werkloosheidsstatistieken.
[10] Ik verwees in mijn opening naar: Immers: bedrijven met weinig bureaucratie kunnen goedkoper werken dan bedrijven met veel bureaucratie en drukken die dus de markt uit.
De vraag is waarom er zoveel burocratie is. En dan komen we toch weer bij die overheid uit. Een middelgroot bedrijf moet een arbo-coordinator hebben, de boekhouding is twee maar zo ingewikkeld door allerlei regeltjes, sales moet zich houden aan NMA-richtlijnen, enzovoort.
Plus natuurlijk het feit dat het onderwijs is gecollectiviseerd. Managers verdienen veel, en zijn dus goed voor de belastingopbrengst. Dus is het gunstig voor de staat om veel managers op te leiden.
[12] ik heb als freelance ict-er aardig wat werk aan de regel- en controlezucht van staat te danken die ook nog eens doorlopend wisselt, wat garant staat voor vastigheid in dit vak.
Overigens bestaat hier een complete managerscultus, met eigen verplichte tijdschriften zoals Managment Team, Quote en zo en zelfs een eigen radiozender, BNR. Ieder tweede woord daar is manager en 90% van de advertenties is doorpspekt met Engelse kreten. Er is ook veel golf, uiteraard. Krijgen de jongens & meisjes strakke latjes van en kunnen ze zichzelf en elkaar belangrijk & interessant vinden.
Bedrijven of bedrijfjes moeten maar doen wat ze niet laten kunnen. Dat lijkt mij libertarisch. Erger is het bij de overheid. Daar heten ze officieel geen "manager" maar in veel functies voelen ze zich wel zo en noemen zich – intern – ook zo. Ik raad iedereen aan het boek "de Wet van Parkinson" van C. Northcote Parkinson te lezen. Duidelijker kan niemand het fomuleren.Het boek stamt uit 1957 maar heeft nog niets van zijn geldigheid verloren. Ik weet niet of er een nederlandse uitgave van is, ik heb een duitse versie (Parkinsons Gesetz). Het zou voor – aankomende – politici verplichte literatuur moeten zijn !!! In 1962 had ik het genoegen een lezing van de heer Parkinson bij te wonen en dat genoegen zal ik nooit vergeten.
" Daarnaast is het een geldkwestie: een vakman krijgt nooit een topsalaris."
Daarom ben ik dus freelancer geworden. 🙂
Ik werk thuis, wordt vet betaald, kan lekker naar muziek luisteren terwijl ik werk, dresscode is bermuda plus t-shirt, de Stress Reduction Manager (poes), de Strategic Powernap Manager (kater) en ik kunnen zoveel vergaderen als we willen, en ik kan werken op welke tijden ik maar wil.
Wat hebben die IT-freelancers toch met libertarisme? Het zit er hier vol van en ik ben er ook eentje.
Voor welke partij zit je in de 2e Kamer?
😛 😛 😛 😛 😛
[9] Ik verwees daar naar de quote
"Zes van de tien werkgevers hebben weleens op het laatste nippertje een baanaanbod ingetrokken na een slechte referentie ontvangen te hebben…"
Dit deed mij denken aan mensen uit mijn omgeving die werkten voor zulke leeghoofdige beroepsvergaderaars. Toen zij weg gingen bij hun oude werkgever beloofde de manager bereid te zijn als referentie te willen dienen, om vervolgens de betreffende personen compleet af te zeiken bij navraag.
Een daarvan kreeg overigens meteen de baan. Een beetje negativiteit werkt blijkbaar nog wel eens in je voordeel…
Men kent aan managers en hun opinies ook nog te veel waarde toe.
De vraag waarom dit een relevant artikel is, lijkt me duidelijk.
Het zet het (overigens terechte) gezeur over ambtenaren in perspectief.
Ik ben ervan overtuigd dat het bedrijfsleven nooit zo erg kan zijn als de ambtenarij (simpelweg omdat zo’n bedrijf gewoon failliet zou gaan tenzij het een monopolie betreft). Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat tegenover al die contraproductieve ambtenaren er een kaste super efficiente managers staat in het bedrijfsleven.
De praktijk is dat relatief grote organisaties vaak erg burocratisch zijn en meer lijken op een overheid dan op uitvergrote kleine organisaties.
Verder ben ik van mening dat bij solicitaties referenties waardeloos zijn. Ofwel heeft een solicitant een vriendje opgegeven (die bv. niet echt zijn baas was), ofwel trapt een baas na, ofwel (m.n. als iemand nog in dienst is maar in een outplacement traject zit) is men zeer positief over een werknemer waar men z.s.m. vanaf wil.
Persoonlijk beschouw ik referenties dus als even waardevol als een jaarrekening van Enron.
Tenslotte, nog een tip voor wie zich ook ergert aan het golfen:
Informeer maandagochtend vriendelijk bij je baas hoe het was op Polo.
Als hij dan zegt dat het niet Polo is maar golf, kijk dan zg. verlegen alsof je niet weet wat zeggen omdat je het zo genant vind dat de man "golf voor bangerikken" (of voor bejaarden) speelt i.p.v. the real thing.
Het werkt altijd. Want mensen denken altijd in termen van relatieve positie.
Golf is duur dus wie het speelt, voelt zich rijk en (dus) belangrijk.
Polo is nog duurder en bv. iets voor macho’s. Wie dus moet toegeven dat het beeld wat je kennelijk van hem had niet klopt, maar dat hij iets goedkopers speelt waar bovendien geen enkel risico aan verbonden is, voelt zich al gauw voor lul staan.
Ook een leuke is om op te merken "als kind speelde ik wel eens mini-golf, maar ergens in mijn puberteit ben ik de belangstelling verloren" waarmee je aangeeft dat je golf maar als een soort uitvergrote versie ziet van een kinderspel maar toch vooral niet serieus neemt.
Groeten,
M
PS als iemand nog suggesties heeft voor hoe je contraproductieve blaaskaken verbaal flink voor lul kan zetten, hoor ik ze graag 😉
Dilbert all over. Karma +
Scherp opgemerkt van M.
Zo kreeg ik es een HR-dame aan de lijn
die me vroeg naar de qualificaties van
een mens wiens manager ik zou zijn geweest.Dat was echter niet het geval maar die mens was toevallig wel m’n beste vriend die me blijkbaar had opgegeven als referentie voor een
job als internationaal vertegenwoordiger in het één of ander.
uiteraard een lovend verhaal afgestoken over m’n voormalige "medewerker" :-).
Zelf laat ik door 2 companen altijd
es van tervoren bellen naar iemand wie ik als referentie opgeef.Kwestie van
rancuneuze bazen ff voor te zijn 🙂
Groetz,
Cincinnatus
[19]
Ernstig profiterend van deze, misvormde maatschappij, moet ik zeggen dat mijn standaardgrap alsdat de ene helft v/d bureaucratie de andere helft loopt bezig te houden, tijdens de zomer op stuitende wijze werkelijkheid wordt. De ene helft is op vakantie en de andere helft heeft dus nix te doen/deed sowieso nix.
(Bovenstaand artikel was btw m’n laatste posting op dit forum). Het ga u allen verder goed.
[23] .
Ernstig profiterend van deze, misvormde maatschappij, moet ik zeggen dat mijn standaardgrap alsdat de ene helft v/d bureaucratie de andere helft loopt bezig te houden, tijdens de zomer op stuitende wijze werkelijkheid wordt. De ene helft is op vakantie en de andere helft heeft dus nix te doen/deed sowieso nix.
Persoonlijk heb ik jou altijd als één van de krenten in de pap van deze site beschouwd…
Waarom zo zwart-wit?
Je kunt toch ook op afstand meekijken?
En zo nu en dan een bommetje plaatsen….
Met vriendelijke groet,
Max.
[23] [23]
Sorriy in m’n haast ging er wat mis, de boodschap is:
Persoonlijk heb ik jou altijd als één van de krenten in de pap van deze site beschouwd…
Waarom zo zwart-wit?
Je kunt toch ook op afstand meekijken?
En zo nu en dan een bommetje plaatsen….
Met vriendelijke groet,
Max.
[23] Nou. Wat een zwarte dag voor de Vrijspreker!
Ik denk dat ik voor velen spreek als ik zeg dat ik je zal missen. Nu moeten we zelf searches gaan doen om dingen uit te vogelen i.p.v. simpelweg te kijken wat onze postende historische database automatisch voor ons genereert.
Het ga je goed, Cin.
Maar hopelijk krijg je snel heimwee 😉
Groeten,
M
[23]
Cincinnatus,
Dat lijkt me erg jammer.
Ook al ben ik het niet altijd (vaak ook weer wel) eens vind ik je bijdragen toch vaak erg interessant. En je argumenten (op onze laatste discussie na dan 😉 ) snijden behoorlijk hout.
Is er een reden dat je ineens stopt?
[7] Mwah, we werken allemaal voor de organisatie met de meeste managers in nutteloze functies: BV Nederland.
Daar zitten we met zijn allen aan vast. Het heeft dus wel degelijk zin dit onderwerp te verkennen omdat we dan de overheid beter begrijpen en er dus effectiever tegen op kunnen treden.
Comments are closed.