Ambtenaren ethiek? de na- carrière.

Tjeenk Willink vice president van de Raad van State, waarschuwt vandaag in een artikel in de Telegraaf tegen de ongecontroleerde macht van de ’tussenlaag’ (ambtenaren, rekenmeesters, deskundigen, onderzoekers en toezichthouders).
Daar heeft hij helemaal gelijk in en daar hebben we het hier op Vrijspreker.nl al vaker over gehad.
Maar ik wilde naar aanleiding van een nieuwe functie van een toezichthouder nog een nieuw fenomeen aan de orde stellen: de na-carrière.

De na- carrière is het baantje of de adviesfunctie die een ambtenaar of toezichthouder, NA zijn carrière aanneemt. In Duitsland was er een storm van verontwaardiging en sprak men over doorgestoken kaart toen de net ex-premier Schreuder een vorstelijk betaald commissariaat van de Russische gas leverancier kreeg. Dat terwijl Schreuder net daarvoor als premier een miljarden overeenkomst daarmee had getekend.
Hier viel mijn mond open van verbazing toen ik las dat Doctors van Leeuwen, (DvL) voormalig voorzitter van de Autoriteit Financiële Markten, adviseur wordt bij IRS, een dienstverlener op het gebied van integriteit die zaken doet met overheden, ondernemingen en financiële instelling.
Wat mij daarin steekt is dat onder leiding van DvL er een instituut uit de grond is gestampt: de AFM, van 30 naar 500 medewerkers, waarbij honderden nieuwe regels, vaak opgerekte wetgeving buiten de Trias Politica werd ingevoerd, gecontroleerd en beboet, zodanig dat een beetje assurantiekantoor al een compliance afdeling nodig heeft vanwege de ingewikkeldheid. En nu deze ingewikkeldheid dusdanig is dat geen normaal mens er nog wat mee kan, verdient DvL er nog eens extra aan ( hij kostte de AFM 5 ton per jaar) door als consultant te gaan vertellen hoe je bedrijf integer werkt volgens de AFM regels. Over integer en ethiek gesproken!.
We zien dit steeds vaker: de gemeenteambtenaar die na 20 jaar trouwe? dienst? een riant wachtgeld krijgt, dat vervolgens aangevuld kan worden met advieswerkzaamheden, vaak met een omzetgarantie bij diezelfde gemeente. Maar het DvL voorbeeld gaat een stapje verder, ik durf hier te stellen dat deze adviseursfunctie een rechtstreeks gevolg is van de ingewikkeldheid die hij in zijn vorige baan zelf heeft veroorzaakt. Over carriereplanning gesproken.
En dat mag dan zo maar en valt binnen het statuut van het bedrijf waarvoor hij werkt, dat nota bene adviseert over integriteit.
En laten we wel wezen, wanneer nu iemand een probleem heeft met de AFM en hij kan voor de dubbele prijs van een gewone advocaat, naar een kantoor gaan dat een mooie ingang bij de AFM heeft via de voormalig voorzitter van de AFM, waar kiest men dan pragmatisch voor?
Vergelijk dat DvL voorbeeld ook eens met de door AFM aangepakte financiële adviseurs, die vanwege een administratieve fout, mede doordat de regels zo subjectief en onduidelijk waren, zijn veroordeeld om NOOIT meer hun vak te mogen uitoefenen.
Over de arrogantie van de macht gesproken.