Op nu.nl stond een lezenswaardig artikel. De Britse regering wil webshops verbieden om – hoge – toeslagen te vragen voor betalen met een creditcard. De vraag is of dat nodig is. Blijkbaar vinden consumenten dat de totaalprijs van de aankoop plus de toeslag nog steeds acceptabel is, anders zouden ze het niet doen. Webshoppen is immers fundamenteel anders dan belasting betalen. Bovendien kan een eenvoudige reactie van webshops een algehele prijsverhoging zijn. De toeslag ‘an sich’ is dan niet meer zichtbaar maar wordt wel betaald en de concurrentie met goedkopere betaalmiddelen als overschrijvingen wordt dan verstoord.
De Britse regering zien bovendien nog een extra probleem over het hoofd. Shoppen met creditcards en zeker over de grenzen heen is inherent veilig. Je kan met een enkel telefoontje je geld terugkrijgen. Bij een bankoverschrijving is dat niet het geval en er is maar één manier om je poen terug te krijgen en dat is een gang naar de rechter te maken. Onnodig te zeggen dat dat kostbaar, tijdrovend, vervelend, naar, onprettig, onhandig en bovenal zinloos is.
Deze service kost echter wel geld, alleen de zon schijnt immers voor niets. Het meest logsiche is dat klanten die met creditcards afrekenen dit betalen en klanten die het risico van een overschrijving aanvaarden dit niet doen. Ziehier toeslagen, zo krom zijn ze bij nader inzien niet. Klanten kunnen altijd nog naar een alledaagse winkel gaan of een andere webshop kiezen. Concurrentie zorgt eerder voor lage prijzen dan de overheid. Ook creditcardmaatschappijen kunnen zich roeren en van de webshops eisen dat hun toeslagen binnen de perken blijven. Een consequentie kan anders zijn dat creditcards de naam krijgen duur in gebruik te zijn of dat klanten liever op een andere manier betalen. Een creditcardmaatschappij is gewoon een bedrijf en ziet geldstromen liever richting de eigen kontzak gaan dan naar die van banken of in het ergste geval de overheid.
Gezien het debacle rond de euro dezer dagen kan de overheid maar het beste met hun kleverige vingers van financiele zaken en betaalmethoden afblijven. Dat ze meer dan de helft hun kant op laten gaan is al erg genoeg, maar laat eerzame consumenten en winkeliers maar zoveel mogelijk met rust en laat ze zelf bepalen of ze toeslagen willen betalen of niet.
Je bent überhaupt op je achterhoofd gevallen, als je schulden aangaat, terwijl deze volstrekt onnodig zijn, wat een creditcard in feite is. Als deze mensen daar geen been in zien, wie is de overheid dan om toeslagen te verbieden? Bij de acceptgirokosten horen we de regering hier ook niet.
Over credit cards gesproken… als iemand morgen een Porsche wil kopen op naam van Henry Kissinger, dan kan dat gewoon. De zionistische geostrategische denktenk Stratfor is gekraakt en emails, namen en credit card nummers liggen op straat:
http://www.spiegel.de/netzwelt/web/0,1518,806528,00.html
Het probleem is meer de macht. Bij de oude PIN (die sinds dit jaar verdwenen is) ligt de macht volledig bij banken en winkeliers. Als consument heb je 0,0 rechten vgl met betalen met contant. Het PIN systeem was dan ook de goedkoopste ter wereld.
Met creditcard heeft de winkelier 0,0 macht. Sterker nog die moet tot 5% van het ‘gepinde’ bedrag afdragen aan de bank, de VISA/MC/AMC/etc. De consument krijgt hiervoor garanties, verzekeringen, recht op ongedaan maken van verkoop, fraudebesherming, punten of zoals in de USA gewoon een deel van die 5% terug op zijn bankrekening.
Natuurlijk wordt een deel van die kosten gewoon doorberekend aan de klant, dus is het deels een sigaar uit eigen doos, maar niet geheel.
Overheden die ingrijpen doen dat dus omwille van de ondernemersloby of gewoonweg anti-bank sentiment. Nu is de tijd daar immers rijp voor. In de VS – bakermat van de credticard – heeft de winkelierslobby ook een reductie van de debitcard tarieven weten te bewerkstelligen in 2011. Kennelijk denkt men in het VK dit na te kunnen doen.
Overigens via de achterdeur is het dweilen met de kraan open. Omdat wij zonodig moeten overstappen naar het nieuwe SEPA systeem van de EU (verkocht als sjokken ipv pinnen) gaan wij dat nu ook al krijgen.
Omdat Belgie als een van de weinige (zo niet enige) landen in de EU geen Maestro accepteerde maar enkel het eigen locale betaalsysteem hanteerde, was het zeer makkelijk voor de banken en VISA/MC om de EU parlementariers te overtuigen dat we een nieuwe EU wijd systeem moesten hebben. Uberhaupt heeft men daar altijd oren naar Europese harmonisatie etc.
Resultaat is dat ipv die paar landen zoals belgie een schop onder de kont geven en te laten toetreden tot de 21e eeuw, alle nationale systemen plus het oude Maestro verdwijnen in ruil voor een nieuwe systeem vergelijkbaar met het Amerikaanse VISA Debit. Als goede reclame-slogan verving men tegelijk de magneetstrip door een chip (hetgeen inderdaad ook veiliger is), maar de grote verandering is veel meer de kostenstructuur.
Goed ik bash hjier Belgie, maar de grote tegenstander was Frankrijk, die de NLse voorstellen om het NLse systeem overal in te voeren (omdat dat het goedkoopste was) of toe te staan der nationale systemen ernaast te houden, blokeerden vanwege de eigen banken. Maar als Belgie een meer modern betalingsysteem had, was het moeilijker geweest in te voeren
Hoe dan ook, het nieuwe Maestro (zelfde naam, ander systeem) of VISA V Pay heeft een veel hogere kostenstructuur dan het oude PIN. Goed voor de VISA/MC en banken, maar niet voor de winkeliers die net als bij creditcards nu een deel zullen moeten afdragen. Dat zal minder zijn dan bij creditcards/chargecards maar signifiant meer dan de PIN. Tot 2014 hebben winkeliers nog uitstel, maar dan gaan de hogere tarieven van kracht.
Dus die Britse overheid is nu echt penny wise, maar pound foolish want ook zij gaan die nieuwe kaarten gebruiken.
Comments are closed.