Geïnspireerd door het goede en zeer duidelijke artikel van Seneca, afgelopen woensdag (https://www.vrijspreker.nl/wp/2012/04/zelf-geld-drukken/#more-106772) , over “Zelf geld drukken” ging ik eens nadenken over hoe mensen met elkaar transacties verrichten. Gewoon enkele voorbeelden en eens kijken waar het mis kan gaan… en tot waar het in mijn fantasie toe zou kunnen leiden.
Voorbeeld 1:
Mijn buurman heeft wat computerproblemen en vraagt mij hem te helpen. Hij zegt er meteen bij, dat ik het niet voor niets hoef te doen, maar dat hij in ruil voor mijn hulp heel graag mijn tuinhek repareert.
Als ik die “overeenkomst” sluit, is er dan wat mis? Is het een probleem om kennis/kunde/arbied te ruilen voor andermans kennis/kunde/arbeid? Mijn buurman en ik bezitten beide onze specifieke kennis en ervaring, we zijn beide blij met de vrijwillig tot stand gekomen “deal”, we maken elk gebruik van onze eigen capaciteiten en we doen niemand geweld aan. Is een van ons dan illegaal bezig (in de ogen van de huidig geldende, maar oh zo discutabele, wetjes en regeltjes)?
Voorbeeld 2:
Een soortgelijk geval, maar nu vraagt de buurvrouw of ik de door haar zelfgemaakte verjaardagsuitnodigingen voor haar wil printen, want haar printer is defect. Omdat de buurvrouw weet, dat ik graag reistijdschriften lees, biedt zij aan om voor mij enkele van die tijdschriften te kopen, als tegenprestatie voor mijn printwerk.
Het verschil met voorbeeld 1 is, dat er nu minder sprake is van het uitwisselen van arbeid en kennis, maar dat we min of meer dienst en beloning uitwisselen, die gebaseerd zijn op gebruik van de vruchten van de arbeid van derden, want de printer, de inkt, het papier en de tijdschriften zijn allemaal zaken die door derden zijn geproduceerd. We wisselen nu iets meer uit, dan alleen de eigen arbeid en kennis, omdat we producten van anderen gebruiken als “betaalmiddel”.
Doen we nu al iets fout of illegaal? Of kunnen we nog een stap verder gaan?
Een stapje verder, voorbeeld 3:
De voorbeelden lijken een beetje flauw, maar probeert u er nog even bij te blijven. Mijn andere buren zijn de appels uit hun boom aan het oogsten en die appels zien er prima uit. Inmiddels heb ik mijn reistijdschriften uit (die waarmee de andere buren mij “betaalden” voor het printwerk) en ik biedt mijn oogstende buren de tweedehands tijdschriften aan in ruil voor enkele versgeplukte appels. Zij gaan akkoord en de overeenkomst is gesloten en afgehandeld.
Nu heb ik een eerder ontvangen “goed”, dat als betaling dienst deed voor mijn printwerk, zelf gebruikt om een overeenkomst te sluiten. Strikt genomen is er sprake van een betaling in natura (want met goederen in plaats van “geld”), maar in feite ben ik de tijdschriften aan het gebruiken als geld. Want ik heb mij er al een keertje mee laten belonen, en nu gebruik ik ze zelf om er iets mee te kopen. Bovendien zijn de tijdschriften van met inkt bedrukt papier en door anderen geproduceerd en “in omloop gebracht”.
Is dit nog steeds toegestaan of ben ik al illegaal bezig?
Het laatste voorbeeld:
Stel dat mijn omgeving en ik het wel prettig vinden en bijzonder goed vinden werken, om met bedrukt papier, zoals boeken en tijdschriften, elkaar te betalen. We sluiten hier steeds geheel vrijwillige overeenkomsten mee die tot tevredenheid van beide partijen zijn, waarbij men zelf nog kennis kan vergaren door het lezen van het “betaalmiddel, én (belangrijkste voordeel wellicht)de waarde van het bedrukte papier wordt geheel door de partijen zelf en per overeenkomst bepaald… zonder inmenging van de staat.
En dit laatste voorbeeldje staat, mijns inziens en zuiver technisch gesproken, niet ver af van het zelf drukken van papier met een “waarde” erop, in plaats van boeken en tijdschriften waarbij het papier bedrukt is met artikelen, verhalen en plaatjes. De “intrinsieke waarde” van dit soort papier als betaalmiddel is, net als bij de goedkope briefjes van valuta, nagenoeg nihil. Maar deze tijdschriften en boeken hebben wel een “waarde backup”, namelijk kennis en vermaak. Dat is toch al heel wat meer dan er van de waarde van een euro- of dollarbiljet gezegd kan worden.
En dat is schijnbaar nét een stap te ver voor de mensen die zichzelf verheven voelen in hun ambtenarenfunctie. Want dan is er opeens een concurrent die papier drukt waarmee betaald kan worden.
Nog even verder dromen…:
Dit laatste voorbeeld zou natuurlijk prachtig zijn om in te voeren. Zelf onderling betalen voor van alles en nog wat… met de tijdschriften en boeken in uw kasten.
En het voordeel is: we bepalen dan zelf de waarde van de goederen. En het mooist is nog wel, dat mensen die werkelijk talent en kennis hebben, dit type geld ook nog eens zelf kunnen maken. Een dichter of verhalenschrijver maakt iets unieks op een A4 papiertje en dat is dan meteen voor de geïnteresseerde slager wel 5 kg biefstuk waard, terwijl hij voor de massaal gedrukte kasteelromannetjes nog geen halve speklap wil leveren.
Iemand die handig is en complete handleidingen en instructies kan schrijven van welke apparaten dan ook, of cursussen kan schrijven (of gedichten of verhalen), heeft meteen een grote waarde voor een bepaalde groep geïnteresseerden gecreëerd.
De parallel met het huidige “wettelijk toegestane betaalmiddel” (en voor wie er een hekel aan heeft om met een grote stapel boeken een auto of een huis te gaan kopen) kan zelf nog verder gezien worden: informatie staat ook digitaal en zo kunnen per computert transacties “overgemaakt” worden. Ik stuur u mijn zelfgemaakt MP3-kerstmuziek in ruil voor weet-ik-veel. Of mijn verhaal of handleiding over XYZ; via internet.
Ach… het was maar een ideetje.
Fijn weekeinde,
MMAP.
What is money? Economists know that money is defined by the functions it performs, as a means of exchange, a unit of account and a store of value. But, just as importantly, money is also defined by the community for whom it performs these functions. Because it is an economic instrument for each of its users, it is also a political and cultural bond between them. Consider this simple fact: we engage in an exchange of goods and services everyday by using money as the means of exchange; and we offer our labour in exchange for money, which, in itself, has no value. We only do this because we believe that we will, in turn, be able to exchange that money for more goods or services. This fact tells us much about the confidence that we place in money itself. And it tells us much more about the confidence that we place in each other. Hence, money is, in essence, a social contract.
(Charlemagne prize for Aachen for 2002
Acceptance speech by Dr. Willem F. Duisenberg, President of the European Central Bank, Aachen, 9 May 2002.
http://www.ecb.int/press/key/date/2002/html/sp020509.en.html
zo leven de Thai al lang, ze ruilen dingen, jij doe dit ik dat, vergunning ? dame levert sex, vergunning binnen, of arts voet operatie uit ambtenaar van de bealsting dienst knijpt oogje dicht , Maori’s Nieuw Zeeland zien geld aan elkaar betalen als een grove belediging, we zijn toch vrienden ? (geld kende ze van origien niet, je kunt bij de Maori’s ook geen lucht,grond en water bezitten, dat is van God)
Winston Peters (kennis) eerste Maori PM van Nieuw Zeeland haalde een vriend van me binnen, met Mongools dochtertje, was er anders niet ingekomen,ik bewees hem weer een dienst op EU niveau. Van Geld komt alleen maar ellende vaak, diensten ruilen of spullen is veel aardiger. Mooie 26 jarige foromodel wil dure tas van onze firma? Komen we samen best uit.
Onbezoldigd ruifvuller [3] reageerde op deze reactie.
Igor [5] reageerde op deze reactie.
@Anno Zijlstra [2]
Oh, hoeven we vandaag niet te verhuizen dan?
pcrs [9] reageerde op deze reactie.
Maar, maar als mensen ruilen, of eigen betaalmiddelen hebben, kan er geen belasting worden geheven!!!
Denk toch aan die arme overheid! 😉
Goed artikel mmap, het mag allemaal van de belastingdienst zolang de betaalmiddelen maar gekoppeld zijn aan de euro zodat ze er gewoon belasting over kunnen heffen, dus zelfs als je alles met boeken en tijdschriften zou betalen dan nog willen ze euros zien.
@Anno Zijlstra [2]:
Goed bezig Anno, weer jezelf ge-linked met een van corruptie verdachte politicus, wat heb jij precies voor hem gedaan op “EU niveau”? En wat vindt je thaise vrouw ervan dat je fotomodel neukt in ruil voor tas?
Anno Zijlstra [6] reageerde op deze reactie.
@Igor [5]: typisch vrijspreker, er worden weer allelei eigen conclusies getrokken terwijl ik alleen wat info ruilde met deze en gene ….
Igor [7] reageerde op deze reactie.
@Anno Zijlstra [6]:
He jij bent zo snugger om namen te noemen en een digitaal spoor achter te laten waar een olifant trots op zou zijn, mijn conclusies staan altijd open voor wijzigingen.
In plaats van zelf duidelijk te scheppen, ontwijk je wat ik zeg en kom je met vage uitspraak als “terwijl ik alleen wat info ruilde met deze en gene ….”
Ik zou je graag het voordeel van de twijfel gunnen anno maar helaas maak je dat erg moeilijk voor jezelf.
Anno Zijlstra [8] reageerde op deze reactie.
@Igor [7]: zou ik daarmee moeten zitten wat men allemaal vindt? ik lach er om -:)
@Onbezoldigd ruifvuller [3]: Ik zat ook al te wachten waar hij bleef.
Het heffingstelsel is gebaseerd op het volgende beginsel: alles wat in een geheel verband tussen belastingplichtigen wordt uitgewisseld, wordt door de heffer getroffen en vernietigd.
Koning Salomon zou er wellicht raad mee weten.
Als je bijvoorbeeld een boek uitwisselt, zou de ontvanger een deel van het boek kapotscheuren en aan de heffer geven. Wie een auto in de staatsloterij wint (daaraan doet geen enkele libertarier mee, maar toch), zou hem laten doorzagen voor hij hem in ontvangst mag nemen, etc.
Scabreus, maar zelfs lijken worden niet met rust gelaten (overlijdenswinstbelasting).
Kortom: deze voorbeelden laten zien, dat het heffingsysteem sociaal-economisch gesproken in wezen elke sociaal-economische relatie saboteert.
lonelymind [14] reageerde op deze reactie.
in voorbeeld 1 moeten de heren heel officieel opgeven dat ze bedrag X hebben verdiend en vervolgens (hetzelfde) bedrag Y hebben moeten uitgeven om dat inkomen te verwerven. Barters (zo worden ze in het bedrijfsleven genoemd) worden op deze manier vaak gebruikt om de omzet op te poetsen.
JFK tekende Executive Order 11110 (4 juni 1963). Einde van de macht van de FED. The rest is history…
Die EO is overigens nooit herroepen (repealed) en derhalve nog steeds van kracht. Niemand heeft sinds JFK echter het lef gehad er invulling aan te geven. Domweg omdat niemand zijn eigen doodvonnis wil tekenen. Ook POTUS is slechts een expendable puppet…
@SpyNose [10]:
Hear, hear. En toch durven ze het een sociaal-democratie te noemen…
Socialisme en sociaal vormen een contradictio in terminus. Check your premises…
Er bestaan inmiddels ontzettend veel nieuwe betaalmiddelen. Je kunt het betaalmiddel kiezen dat bij je past.
‘Het probleem’ noch ‘de oplossing’ zit in het betaalmiddel zelf. Het zit in: dan ook werkelijk bereid zijn de euro los te laten, althans, ‘het systeem’ erachter los te laten.
Dus ook bereid zijn om onderling je huizen te gaan laten vrij komen, of verkopen/verhuren voor nieuwe betaalmiddelen, en dat niet voor euro blijven doen. Zolang je niet bereid bent om op die diepte samen nieuwe keuzes te maken, heeft het geen zin om te kijken naar alle nieuwe betaalmiddelen die er al zijn.
Als je helemaal niet meer met euro’s werkt, kan er ook geen euro-belasting bij je geheven worden. Zo eenvoudig is het.
Als de regering dan van gekkigheid je nieuwe betaalmiddel dan maar gaat belasten… dan kies je gewoon een nieuw betaalmiddel dat van zichzelf al ruim beschikbaar is, omdat ze maandelijks voor iedereen voldoende aangemaakt wordt… Zo’n betaalmiddel bestaat ook al.
Dat betekent, dat als de regering zelf ook met dat nieuwe betaalmiddel gaat werken, om het maar te kunnen belasten, ook ineens vanzelf ruim betaalmiddel beschikbaar krijgt, vanzelf. Dus… dan hoeft ze helemaal niet te belasten, ze krijgt het dan al vanzelf.
Zorg dat je zo weinig mogelijk euro’s nodig hebt, en je kunt samen onderling verder met ieder betaalmiddel dat je wilt. Er bestaan inmiddels vele betaalmiddelen. Kies het betaalmiddel dat bij je past.
Ik leef van 500 euro per maand. Niet vanuit armoede, maar vanuit een bewuste keuze. (Bijna) geen koppeling met het belastingsysteem meer. Dit voelt als grote grote grote levensweelde. De rest doe ik met een ander betaalmiddel.
Iedereen die dit ook werkelijk wil, niet meer aan de belasting-gruwelen verbonden zijn, vindt wel een manier.
Het barst van de betaalmiddelen.
De vraag is, of je echt bereid bent om samen los te laten.
Het oude los te laten.
Ben je bijvoorbeeld bereid, om samen iemands euro-hypotheek af te lossen, via een peer-to-peer lening. Stel dat 1000 vrijspreker.nl lezers ieder 100 euro lenen aan iemand met een hypotheek van een ton. Dan kan die persoon het huis aflossen. Euro’s terug naar de bank. Hartstikke mooi. Laat alles maar terugvloeien, weg banken…..
En dan niet 100 euro van die persoon terug vragen, maar een nieuw betaalmiddel. Die persoon is dan van een euro schuld af. Hoeft die euro’s dus niet meer maandelijks te verdienen. En kan in de uren die zo vrij komen, het eigen talent nu aan gaan bieden voor het nieuwe betaalmiddel. Voila.
Durf dieper te kijken, naar wat je wel of niet bereid bent samen te doen.
Pas als je bereid bent om elkaar, samen, ON afhankelijk van de euro te maken… kan je wezenlijk met nieuwe betaalmiddelen werken.
Nu is het voor de meesten zo, dat ze voor ‘het echte werk’ verbonden blijven aan het euro-systeem. En de lasten die ze daar dan van ondervinden, daarvoor op zoek gaan naar nieuwe betaalmiddelen, die die last-gevoelens maar moeten zien op te lossen. Maar ondertussen wel vasthoudend aan dat wat nu juist de last blijft veroorzaken: dat systeem achter de euro.
Overigens…. wat betreft de tekst: ”
‘Het probleem’ noch ‘de oplossing’ zit in het betaalmiddel zelf. Het zit in: dan ook werkelijk bereid zijn de euro los te laten, althans, ‘het systeem’ erachter los te laten.
”
Dat kan de wereld ook samen doen.
Er is echt maar 1 programmeer regel nodig, en iedereen op aarde heeft onmiddellijk toegang tot voldoende basisvoorzieningen. Echt direct, in het hier-en-nu.
Mocht je willen weten hoe dat zit, lees dan ‘Griekenland actueel’ http://equi-place.net/index.php?p=home&s=contact
Comments are closed.