Weg met het collectivisme!

Een leuk doch enigszins beangstigend artikel is te lezen op FOK!. De Verenigde Naties (what’s in a name…) vinden dat de Amerikaanse overheid de wietreferenda in de VS ongeldig moeten verklaren. Het zeer succesvolle beleid van het verbieden van deze planten moet natuurlijk worden voortgezet en als de burgers van Colorado en Washington dat niet willen dan moeten ze maar gedwongen worden. Dat is altijd een voordeel van de overheid, achter elk regeltje staat uiteindelijk een gelaarsde en gewapende kerel die je wil opsluiten.

Het is maar de vraag of de VN wel voldoende macht hebben om zelfs de Amerikaanse federale overheid onder druk te zetten, maar hier zie je wel een leuk stukje collectivisme. De effecten zijn vergelijkbaar met een democratie. Laat ik beginnen met de wietpas in Nederland. Veel steden in vooral de grensstreek maar ook de grote steden in het westen wilden niet aan die wietpas. De redenen daarvoor waren duidelijk zichtbaar na het zorgvuldig door de strot douwen van die pas: tuig op straat dat wiet en andere drugs verhandelt, overlast, drugsrunners enz. Op echte boeven kon nauwelijks worden gejaagd! Dat de steden deze pas moesten invoeren hebben ze aan de overheid te danken: die is de baas. Ook steden die niet aan de wietpas wilden hadden geen keus en de bevolking is nooit iets gevraagd.

Nederland neemt enigszins een uitzonderingspositie in Europa in met het gedoogbeleid, al is Portugal nog vele malen liberaler met het decriminaliseren van alle drugs. De teelt vrijgeven mag dan weer niet en tussenhandelaren met grote voorraden moeten ook de sterke arm der wet vrezen. Blijkbaar mogen andere Europese landen dit voor ons bepalen…

Zelfs in enkele staten van de Verenigde is het doorgedrongen dat het repressieve drugsbeleid niet werkt en alleen maar tot ellende leidt. Ongeveer 1% van alle Amerikanen zit in de bajes of is voorwaardelijk vrij. Vooral minderheden die het toch al zwaar hebben worden hard getroffen door de rigide wetgeving en het bijbehorende actieve opsporingsbeleid. In de grootste staat van de VS – Californie – heeft het referendum het net niet gehaald. Erg jammer, een betere proeftuin kan ik me niet indenken. Colorado en Washington zijn in elk geval een goed begin en goed voorbeeld doet goed volgen! Het is nu even afwachten of de federale overheid de staten wel voldoende vrij laat, laten we daar in elk geval op hopen.

Zelfs de federale overheid moet zijn meerdere erkennen in de Verenigde Naties, hoewel die geen dwingende macht hebben. Bij de VN zijn 193 landen aangesloten en daarbij vallen de VS zelfs in het niet. De VN zijn blijkbaar niet zo progressief als het om drugs gaat…

En wat is nu de moraal van dit verhaal? Weg met het collectivisme! Het zou logischer zijn als steden zelf mogen bepalen wat ze leuk vinden en wat voor hun het beste is. Zo kunnen steden die dol zijn op overlast de wietpas invoeren en verstandiger steden laten dat dan na. Landelijk regelen werkt zonder meer minder goed omdat steden en ook hun mensen verschillend zijn. Nog erger is het de Europese Unie laten bepalen want dan zouden we wat betreft het drugsbeleid terug in het stenen tijdperk komen en zouden onze gevangenissen uitpuilen. Het allerergste zou zijn om het de VN te laten bepalen. Niet alleen vanwege hun achterlijke visie, maar ik zal onderaan dit artikel even de landen van de VN oplepelen. Dan zijn dan de mensen die de baas over ons mogen spelen. Wij zouden zelf niets meer te vertellen hebben!

Nu maar afwachten hoe het in de VS gaat lopen maar het is te hopen dat de federale overheid de boel z’n beloop laat!

Afghanistan, Albanië, Algerije, Andorra, Angola, Antigua en Barbuda, Argentinië, Armenië, Australië, Azerbeidzjan, Bahama’s, Bahrein, Bangladesh, Barbados, België, Belize, Benin, Bhutan, Bolivia, Bosnië en Herzegovina, Botswana, Brazilië, Brunei, Bulgarije, Burkina Faso, Burundi, Cambodja, Canada, Centraal-Afrikaanse Republiek, Chili, China, Colombia, Comoren, Congo-Brazzaville, Costa Rica, Cuba, Cyprus, Democratische Republiek Congo, Denemarken, Djibouti, Dominica, Dominicaanse Republiek, Duitsland, Ecuador, Egypte, El Salvador, Equatoriaal-Guinea, Eritrea, Estland, Ethiopië, Fiji, Filipijnen, Finland, Frankrijk, Gabon, Gambia, Georgië, Ghana, Grenada, Griekenland, Guatemala, Guinee, Guinee-Bissau, Guyana, Haïti, Honduras, Hongarije, Ierland, IJsland, India, Indonesië, Irak, Iran, Israël, Italië, Ivoorkust, Jamaica, Japan, Jemen, Jordanië, Kaapverdië, Kameroen, Kazachstan, Kenia, Kirgizië, Kiribati, Koeweit, Kroatië, Laos, Lesotho, Letland, Libanon, Liberia, Libië, Liechtenstein, Litouwen, Luxemburg, Macedonië, Madagaskar, Malawi, Maldiven, Maleisië, Mali, Malta, Marokko, Marshalleilanden, Mauritanië, Mauritius, Mexico, Micronesia, Moldavië, Monaco, Mongolië, Montenegro, Mozambique, Myanmar, Namibië, Nauru, Nederland,[28] Nepal, Nicaragua, Nieuw-Zeeland, Niger, Nigeria, Noord-Korea, Noorwegen, Oeganda, Oekraïne, Oezbekistan, Oman, Oostenrijk, Oost-Timor, Pakistan, Palau, Panama, Papoea-Nieuw-Guinea, Paraguay, Peru, Polen, Portugal, Qatar, Roemenië, Rusland, Rwanda, Saint Kitts en Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent en de Grenadines, Salomonseilanden, Samoa, San Marino, Sao Tomé en Principe, Saoedi-Arabië, Senegal, Servië, Seychellen, Sierra Leone, Singapore, Slovenië, Slowakije, Soedan, Somalië, Spanje, Sri Lanka, Suriname, Swaziland, Syrië, Tadzjikistan, Tanzania, Thailand, Togo, Tonga, Trinidad en Tobago, Tsjaad, Tsjechië, Tunesië, Turkije, Turkmenistan, Tuvalu, Uruguay, Vanuatu, Venezuela, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Arabische Emiraten, Verenigde Staten, Vietnam, Wit-Rusland, Zambia, Zimbabwe, Zuid-Afrika, Zuid-Korea, Zuid-Soedan, Zweden en Zwitserland.