Afgelopen week gaf de regering toe dat de belastingdruk voor hogere inkomens de komende jaren naar 60 procent van het inkomen stijgt. In de dagen daarna regende het boze reacties van woedende VVD-kiezers op deze plannen. Een greep uit de opmerkingen op VVD.nl:
‘Ik heb eeuwig spijt dat ik al tientallen jaren VVD stem, wat voel ik me verraden!’
‘Hou toch op stelletje leugenaars en verraders! Trek de stekker uit dit rampenkabinet en hou op hardwerkende mensen uit te knijpen. Alle verkiezingsbeloften hebben jullie gebroken. Alle liberale principes hebben jullie verloochend. Werken zou toch moeten lonen?! Pfff allemaal leugens en kletskoek. Jullie heulen met de linkse profiteurs en opmakers. Jullie maken de crisis alleen maar erger. Nooit nooit stem ik nog VVD. Barst maar!’
‘Wat voelen wij ons genaaid! Door jarenlang hard te werken en te studeren hebben mijn vrouw en ik een mooi bestaan opgebouwd. Elk jaar weer worden we harder er op gepakt….’
De woede van deze mensen is volledig terecht. Ze worden dadelijk beroofd van minstens 60% van hun inkomen. Dit is niet eens meer diefstal, als iemand verplicht meer dan de helft van zijn tijd voor een ander moet werken dan lijkt slavernij een betere term om dit onrecht te beschrijven.
Toch is het ook enigzins verbazend dat deze reageerders zo verrast lijken te zijn. Ze hadden gehoopt met een stem op de VVD een meer liberaal regeerbeleid te krijgen, maar wie naar de geschiedenis van die partij kijkt weet dat dit niet te verwachten viel. Waar is de VVD sinds haar oprichting in 1948 voor verantwoordelijk geweest?
De Volkspartij voor Vrijheid en Democratie heeft aan de wieg gestaan van de verzorgingsstaat. De invoering van de Algemene Bijstandswet, de Ziekenfondswet, de Werkloosheidswet, het sociale minimum en nog vele andere ‘sociale’ maatregelen werden door de VVD gesteund.
De overheid zou mensen graag doen geloven dat voor de invoering van deze wetten de bermen vol stervende armen en bejaarden lagen, dat zorg alleen voor de elite was weggelegd en dat de woonwijken uit krotten bestonden waar ze zelfs in Nigeria nog hun neus voor zouden ophalen, maar niets is minder waar. Voorheen had Nederland (net als andere landen) een uitstekend netwerk van particuliere hulpinstellingen dat ervoor zorgde dat zelfs de allerarmsten naar de dokter konden en wel doorvoed waren. En dat voor een fractie van de kosten van de verzorgingsstaat en op vrijwillige basis.
Voor de opkomst van de verzorgingsstaat was de armoede in Nederland al tot een recordlaagte gedaald. De echte reden voor het creëren van dit welvaartsverslindende monster was dan ook niet het helpen van de armen, maar de bevolking verder afhankelijk maken van de overheid. Uit wiens hand men eet wiens woord men spreekt.
Bovendien heeft het opbouwen van een verzorgingsstaat allerlei negatieve effecten op de samenleving, met als gevolg dat het volk om meer overheidsinterventie vraagt om die problemen weer op te lossen. Deze negatieve spiraal is de droom van iedere heerser, want dat betekent meer macht en meer middelen om de bevolking verder te beroven. De VVD verschilt niet van andere partijen in haar verlangen daar naar.
Wat zijn de problemen die de verzorgingsstaat heeft veroorzaakt? Het heeft geleid tot een gigantische bureaucratie en regeldruk, met de daarbij behorende verspilling en kostenstijgingen. Het heeft geleid tot een enorme demoralisering onder het volk. Mensen zijn niet meer dankbaar voor wat ze krijgen maar denken op van alles recht te hebben. Het heeft vele families kapot gemaakt door erosie van oude familiewaarden. Het heeft geleid tot een grote stroom van kansarme immigranten naar dit land, waardoor vele wijken nu veranderd zijn in klein Marrakech, maar dan zonder het lekkere weer. En de verzorgingsstaat moet natuurlijk ook ergens van gefinancierd worden, dus zijn de belastingen gigantisch gestegen. Zestig jaar geleden was de belastingdruk nog zo’n kwart van het nationale inkomen, inmiddels is dat bijna de helft.
De VVD heeft sinds haar oprichting bijna continu in de regering gezeten en is dus voor een groot deel hiervoor verantwoordelijk. Het is dan ook niet bepaald de eerste keer dat de belastingen en overheidsuitgaven onder VVD-bewind stijgen, dat gebeurde vrijwel altijd.
De Volkspartij voor Vrijheid en Democratie is niet alleen één van de grondleggers van de verzorgingstaat, ook op andere terreinen was zij niet bepaald liberaal.
Wat hebben de Nederlandse interventies in Irak, Afghanistan en Joegoslavië met elkaar gemeen? Ze werden allemaal gesteund door de VVD. Deze oorlogen hebben niet alleen een hoop levens en geld gekost, ze brengen ook onze veiligheid in gevaar. Als de Nederlandse overheid mee helpt aan de bezetting van andere landen – die nooit een bedreiging hebben gevormd – en daar verantwoordelijk is voor dood en destructie, dan zorgt dat nu eenmaal voor haat onder de lokale bevolking. Sommigen zullen wraak willen nemen, bijvoorbeeld met een terroristische aanslag. Gelukkig is dat nog niet gebeurd, maar het geeft Nederland wel een reden om continu waakzaam te blijven. Dat vindt de VVD echter niet erg, zij spenderen graag miljoenen aan allerlei anti-terroristische maatregelen die in de praktijk vooral de vrijheden van de gewone burger beperken.
Het zou beter zijn om het aloude liberale principe van non-interventie te volgen, zowel in de economie als in het buitenlands beleid. Deze beknopte geschiedenis van het VVD-beleid geeft goed weer dat die partij dit principe nooit gevolgd heeft (en dan hebben we belangrijke onderwerpen zoals het bancaire stelsel nog buiten beschouwing gelaten). Liberalisme en de VVD zijn als water en vuur, het past gewoon niet bij elkaar. Het is dan ook uiterst naïef om op de VVD te stemmen in de hoop op een liberaal beleid en gelukkig beginnen steeds meer mensen dat ook te zien.
Maar wat is het alternatief? Op één van de oppositiepartijen – die nu belastingverlaging en minder overheid beloven, maar na de verkiezingen weer net zo hard zullen draaien – stemmen? Zo lang men massaal op één van de nagenoeg identieke partijen blijft stemmen zal er niks veranderen. Er worden wat zeteltjes verschoven, maar het systeem dat de werkende burger van meer dan de helft van zijn inkomen berooft blijft gewoon in stand. Democratie is een spel waarbij de winnaar en verliezer al van tevoren bekend staan. De winnaar is de politieke klasse, de verliezer bent u.
Stemmen is geen oplossing, het is slechts een legitimatie van de roversbende in Den Haag. Gelukkig zijn er nog genoeg andere mogelijkheden om de spiraal van steeds meer overheidsinterventie en steeds hogere belastingen te doorbreken. Schrijf artikelen, ga in discussie met anderen en zoek zelf ook de verdieping. Want uiteindelijk zijn ideeën machtiger dan alle wapens van de overheid bij elkaar.
Maar doe één ding vooral niet en dat is stemmen op de VVD. Want het resultaat daarvan is voorspelbaar: het tegenovergestelde van wat u beloofd werd.
Ingezonden door Gale Boetticher
@Vilseledd [30]: Dat is niet gevaarlijk maar rechtvaardig. Zou de conclusie wellicht moeten zijn dat de westerse normen dan niet deugen?
De dader heeft immers onrecht aangedaan en iemand schade berokkent. Dat onrecht dient te worden rechtgezet door de dader. Dat is immers de partij die het leed heeft veroorzaakt. Uiteraard kan dwangarbeid door een rechter pas worden opgelegd indien de dader daadwerkelijk geen andere mogelijkheden meer heeft om de schade te vergoeden.
Vilseledd [32] reageerde op deze reactie.
@Richard [31]:
De dader zal zijn straf moeten accepteren, een straf echter, die wel nog iets van zijn leven overlaat, maar het slachtoffer zal ook pech moeten leren accepteren. Een samenleving, waar alles tot op de laatste cent vergolden wordt, zal niet beter zijn dan de huidige.
Richard [33] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [32]: Maar dat betekent dat je het slachtoffer -die niets misdaan heeft- zijn recht op compensatie ontzegt. De functie van het recht is echter om het onrecht dat iemand is aangedaan weer recht te zetten, waarbij uiteraard wel voor een rechter aangetoond dient te worden dat iemand schuldig is. Wat jij zegt impliceert dat je onrecht boven recht verkiest en plaatst. Dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn.
Vilseledd [34] reageerde op deze reactie.
@Richard [33]:
“Maar dat betekent dat je het slachtoffer -die niets misdaan heeft- zijn recht op compensatie ontzegt.”
Het moet wel redelijk en billijk blijven. Ik snap het ressentiment van iemand, die serieus slachtoffer is van een misdrijf. Die wil het liefst, dat de dader zijn leven lang stroom voor hem gaat fietsen. Maar stel, dat dan nog maar 1/100 vergoed is van zijn schade, wat heeft het dan voor zin?
“De functie van het recht is echter om het onrecht dat iemand is aangedaan weer recht te zetten, waarbij uiteraard wel voor een rechter aangetoond dient te worden dat iemand schuldig is.”
Onder andere, maar vooral om zaken te regelen. ‘Gerechtigheid’ is maar één aspect. Veel mensen trappen in de ‘gerechtigheidsval’. Alleen een perfect systeem kan absolute gerechtigheid garanderen, maar dan zitten we in de sfeer van het spirituele. De Wet van Karma vergeldt precies, maar het menselijk recht zal dat nooit lukken. Dat zal altijd een belangenafweging blijven.
Richard [35] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [34]:Uiteraard moet rechtspraak uitgaan van redelijkheid en billijkheid. Kun je mij uitleggen wat er redelijk en billijk is aan een slachtoffer die zijn onrecht (deels) niet vergoed krijgt binnen de (fysieke) mogelijkheden die de dader heeft? Ik zeg niet dat een dader 24 uur per dag afgebeuld moet worden tot de dood er op volgt -dan worden immers zijn rechten geschonden- maar hij kan best een x-aantal uren per dag werk verrichten om geld te verdienen voor zijn slachtoffer.
Ik ben het met je eens dat een perfect systeem van gerechtigheid niet bestaat. Ik vind wel dat de belangen (schadevergoeding) van het slachtoffer bij de bepaling van de strafmaat zoveel mogelijk voorop moeten staan.
Comments are closed.