Een libertarische Kerstvertelling 3

Kerstbaby Yeshua is ter wereld gekomen in een verlaten AIVD stake out. Zijn ouders Maria Hennis Plasschaert en Jozef Dijsselbloem kregen prompt bezoek van de herders Opstelten en Knots met hun belastingschaapjes. De herders eigenden zich gelijk de voorraadkast toe – zoals ze dat van vroeger gewend waren – en zaten te schransen terwijl hun schaapjes zacht mekkerend buiten stonden.

‘Zeg ff tegen die twee dat hun schaapjes weglopen..’ siste Maria in het oor van Jozef toen Ivo aanstalten maakte om een blik knakworsten open te trekken. De enige manier om (oud-) politici in beweging te kregen is door bedreiging van hun positie of het weglopen van hun inkomstenbron. Jozef waarschuwde ze, Klaas en Ivo lieten alles uit hun handen vallen en liepen snel naar buiten.

‘He, he…eindelijk rust…’ zei Maria die Yeshua een gedoneerd Hayek Is My Homeboy t-shirtje aandeed. Jozef keek misprijzend maar voordat hij iets kon zeggen, klonk er gebonk op het raam. Hij liep naar de gang en stuitte daar op drie personen die eenvoudigweg naar binnen gelopen waren. ‘Ja ?’ zei Jozef met zijn armen over elkaar.

‘Welkom Jozef en Maria ! Wij zijn de Drie Weirdo’s uit Brussel !’ sprak een Portugees type. ‘….en uit Straatsburg !’ piepte een klein mannetje achter hem. ‘Wij zijn gekomen om jullie inspanningen te eren met grootste geschenken ! Maar ik zal mijzelf en de anderen eerst even voorstellen…’ De Portugees had zijn hand op Jozef zijn schouder gelegd en voelde en passant in Jozef zijn broekzak. Jozef deed snel een stap naar achteren.

‘Mijn naam is Barbarosso, voormalig verlicht Heerser der EU. Deze kleine man is Herman van Ramplui en achter mij staat Ollie Pijn. Herman is een begenadigd Haikuschrijver, weet altijd wat iedereen in de koffie heeft en kan uitstekend likken en breien achter de schermen. Ollie is een fervent SM beoefenaar. Zijn Magnum Opus was het drillen, afranselen en bevelen van complete landen…!’  Alledrie hadden nu een meer dan valse glimlach rond de lippen.

‘Ok….en de kado’s…?’ zei Jozef die met zijn rug tegen de muur stond, Maria met het kind naast hem. ‘Ja, de kado’s….’.herhaalde Herman handenwrijvend. ‘Laten we zeggen dat wij betere tijden hebben gekend…na de Grote Bewustwording is onze prachtige – met veel leugens en smeergeld – opgebouwde EU bureaucratie helaas ingestort. Maar wij gaan door…! Met de handkar verhuizen we iedere maand nog steeds de dossiers van Brussel naar Straatsburg ! En met de overgebleven mensen doen wij onze uiterste best voor alle Europeanen voor vrijwillige regelgeving in honderden projectgroepen. We zijn failliet maar – eh – hebben een doorstart gemaakt, zeg maar…’

‘Ondanks deze tegenslag hebben wij toch ruimte gevonden voor een aantal prachtige geschenken…’ onderbrak Barbarosso hem. Hij haalde een oorkonde uit zijn dokterstas en schraapte zijn keel. ‘Hierbij overhandig ik jullie, namens de gehele EU gemeenschap, het volgende: 15.000 Eurobonds, 3 kilometer aan dossiers over gewichtige zaken die de burgers betreffen en dit kunststof beeld van de Godin Europa gevuld met gebakken lucht !’

‘Eh, nou mooi…bedankt !’ sprak Jozef. ‘Wat zijn die Eurobonds waard ?’ vroeg Maria snibbig. ‘Ja..hmmmm….op dit moment niets’  zei Ollie met zijn hand voor zijn mond, ‘maar ik sluit niet uit dat ze in de toekomst veel waard kunnen worden..!’

Wordt vervolgd……………………………..