gale boetticherDeze week vindt in Parijs weer een VN-klimaatconferentie plaats. Politieke leiders als Obama, Hollande, Merkel en Rutte, die normaal zelfs hun moeder zouden verkopen voor meer macht, laten weten dat zij zeer bezorgd zijn over de gevolgen van klimaatverandering. Onze kinderen en de natuur zouden groot gevaar lopen. Waar komt deze wil om de wereld te redden vandaan? Een opmerkelijk rapport uit de jaren zestig legt uit wat er werkelijk aan de hand is.

Klimaatverandering is iets van alle tijden. Er is geen enkele indicatie dat de mens daar een grote invloed op heeft. Om dat toch zo te doen lijken, hebben ‘wetenschappers’ al ontelbare malen datasets moeten manipuleren. Er is daar al ontzettend veel over gezegd en geschreven. De vraag blijft echter waarom deze leugens en halve waarheden door de politiek omarmd en gepromoot worden.

Een Amerikaans rapport uit 1967, genaamd Report from Iron Mountain, bevat het antwoord. Leonard Lewin, de journalist die het liet uitgeven, zei dat het rapport afkomstig was van een geheime commissie van geleerden. De naam kwam van het complex waar die commissie gevestigd was, de Iron Mountain. De geleerden onderzochten daar voor de Amerikaanse overheid hoe de samenleving stabiel (lees: onder strikte controle van de staat) kon worden gehouden na afloop van de Koude Oorlog. Zonder de aanwezigheid van een grote gemeenschappelijke vijand zou dat namelijk niet mogelijk zijn.

Volgens het rapport is “het bestaan van een geaccepteerde dreiging van buitenaf essentieel voor sociale cohesie en de acceptatie van politieke autoriteit. De dreiging moet geloofwaardig zijn, moet van een grootte zijn die past bij de complexiteit van de bedreigde samenleving, en het moet op zijn minst lijken alsof het de hele samenleving raakt.”

Of het rapport echt is wordt nog altijd betwist. Na de publicatie lieten overheidsfunctionarissen anoniem aan de media weten dat de verantwoordelijke commissie was ingesteld door de regering van John F. Kennedy. Leonard Lewin zei echter een paar jaar later dat Report from Iron Mountain door hem verzonnen en geschreven was. Of dat echt zo is, of dat hij onder druk werd gezet om te doen alsof, zullen we waarschijnlijk nooit weten.

Wat we wel weten is dat het rapport een ongelooflijke voorspellende waarde had. Zo staat er in de inleiding dat er binnen een paar jaar vrede zou worden gesloten met communistisch China. Begin jaren zeventig, nog geen vijf jaar later, zorgde president Nixon inderdaad voor die vrede na een historische ontmoeting met Mao Zedong. Ook de nieuwe vijand die de commissie zocht – en vond – om de dreiging van de Sovjet-Unie te vervangen, bleek later een erg belangrijke rol te gaan spelen in de internationale politiek.

De commissie onderzocht verschillende opties, waaronder het organiseren van een soort hunger games, het vergroten van de dreiging van armoede en het in scene zetten van een invasie door buitenaardse wezens. Geen van deze scenario’s werd echter realistisch of effectief genoeg geacht om het ‘gevaar’ van de Sovjet-Unie te kunnen evenaren. De mensen zouden dan meer burgerlijke vrijheden eisen, en dat zou volgens de commissieleden slecht zijn voor Amerika (lees: de overheid).

Er was maar één potentieel gevaar dat enigszins voldeed aan de eisen van de commissie, en dat was milieuvervuiling. Volgens het rapport “kan grote vervuiling van het milieu uiteindelijk de mogelijkheid van nucleaire massavernietiging vervangen als de ogenschijnlijk grootste bedreiging voor de overleving van de mens.” Met observeerbare symptomen en angstaanjagende voorspellingen zou dit wel eens een geloofwaardige dreiging van serieuze omvang kunnen worden. Dit zou volgens de commissie echter nog “één tot anderhalve generatie duren.”

Of het rapport nu echt is of eerder ongelooflijk accurate fictie zoals 1984 van George Orwell; zeker is dat het perfect verklaart wat er nu gebeurt. De Sovjet-Unie viel ruim twintig jaar na de publicatie uit elkaar, waarmee inderdaad een einde kwam aan de Koude Oorlog. Onmiddellijk daarna werd milieuvervuiling, en de klimaatverandering die daarvan het gevolg zou zijn, beschouwd als de nieuwe grootste bedreiging.

De vermaarde geopolitieke strateeg George Kennan van de Amerikaanse overheid schreef in 1989 in de Washington Post dat “we ons moeten voorbereiden […] op een tijdperk waarin niet de Sovjet-Unie, maar de snelle achteruitgang van onze planeet de grootste bedreiging is.” Een jaar later was in de New York Times te lezen dat “klimaatopwarming, het ozongat, ontbossing en overbevolking de vier grootste tekenen zijn van een Apocalyps in de 21e eeuw… Nu de Koude Oorlog ten einde komt, wordt het milieu de grootste bedreiging voor de internationale veiligheid.”

Sindsdien hebben de Verenigde Naties 21 klimaatconferenties laten plaatsvinden. De organisatoren daarvan doen niet eens geheimzinnig over wat hun doelen zijn, namelijk: de beperking van burgerlijke vrijheden en een toename van overheidsinterventie. Zo staat de onlangs overleden initiatiefnemer van het VN-Milieuprogramma, Maurice Strong, bekend als een socialist die streefde naar meer globaal bestuur (lees: wereldoverheid). En de voorzitster van de conferentie in Parijs, Christiana Figueres, pleit openlijk voor de afschaffing van het kapitalisme.

De wereldleiders zijn niet massaal naar Parijs gekomen uit zorg voor volgende generaties. Waarvoor ze wel zijn gekomen, is voor het maken van allerlei beleid dat onze vrijheid inperkt. Belastingverhogingen zijn volgens hen de oplossing voor het ‘klimaatprobleem’. Ze doen daarmee precies wat The Report from Iron Mountain voorspeld heeft, namelijk het opblazen van een vermeend gevaar om het volk onder controle te houden.

Vaclav Klaus, de ex-president van Tsjechië die zijn hele leven tegen socialistische tirannie vocht, verwoordde enkele jaren geleden perfect wat de klimaatalarmisten van plan zijn: “Ze willen onze vrijheid inperken omdat ze denken te weten wat goed voor ons is. Ze zijn niet geïnteresseerd in het klimaat. Ze misbruiken het klimaat voor hun doel om onze vrijheid te beperken. Daarom is niet het klimaat, maar onze vrijheid in gevaar.”

Gale Boetticher

18 REACTIES

  1. Milieu… Onze huizen moeten een nutteloos energielabel, onze auto’s krijs sjoemelsoftware waardoor het lijkt alsof we energiebewust zijn. De thermostaat gaat een graadje lager, trekken een voetenzak aan, we doen zonnepanelen op onze daken en betalen ons scheel aan milieu heffingen op zo ongeveer alles wat we kopen.

    En dan kijk je even over de grenzen en zie je de gigantische smog in de Chinese steden, in de USA, in Rusland… Landen die met een mond vol meel roepen hoe erg het is maar ondertussen economie laten prevaleren boven milieu… Hoe gek is dat eigenlijk?

    Mijn moraal is dat ik me geen zak aantrek van al die Klimaatgekkies. Eerlijk gezegd ben ik wel eens jaloers op ze… ze pakken er allemaal een gezond maandinkomen uit. Apart idee toch?

  2. Het milieu zal mij anaal oxideren. Ik blijf gewoon in één van mijn twee V8-en doorrijden.

    De hele milieuconferentie is een startpunt om meer belasting te heffen voor iets wat er niet is. Denk aan de zure regen en het ozongat. Beide zijn verdwenen als sneeuw voor de zon.

  3. Langzamerhand vallen de schellen bij de bevolking van de ogen.
    De poppenkast verliest zijn aantrekkingskracht!!!

    Het gaat allen over de te verdelen knikkers!!!

  4. Geweldig artikel!
    Ik heb hetzelfde mechanisme gebruikt voor mijn roman Achter de nevel (*verschijnt in maart 2016). Er zijn meer thema’s die het volk vrijheidsbeperkende maatregelen doen slikken, ja zelfs erom laten vragen, zoals terrorisme, vogelgriep, e.d.
    Interessant is Piers, de broer van de nieuwe Labourleider Jeremy Corbyn. Zie: http://www.weatheraction.com/docs/WANews14No11.pdf
    Ik houd er ekening mee dat het onderdeel is van Hegeliaanse Dialectiek, maar desondanks interessant om er kennis van te nemen.

  5. Goed verwoord, meestal mist een stukje nuancering bij dit onderwerp maar deze vond ik wel scherp.

  6. @Raymond [8]:
    De Aarde schijnt reeds 5 miljard jaar te bestaan.
    Nu zet u eens een tijdlijn uit op een A0 vel papier en dan komt u er achter wat er aan de hand is, namelijk niets en waarom?
    Op deze tijdlijn zal de laatste 10000 jaar een streepje zijn van 0,0002 mm.
    Wenst u veel succes met wakker worden.

  7. Van CO2 gaan planten harder groeien. CO2 is geen probleem. Fijnstof is wel een probleem en vooral ultra-fijnstof. Dat is zo fijn dat het gemakkelijk door celwanden dringt en in de cel schade aanricht. Moderne motoren waar de overheid van vindt dat ze schoon zijn, produceren heel veel ultra-fijnstof. Schadelijker dan een wat oudere diesel die de stad niet in mag. het gevaar zit vooral in het onzichtbare.
    Wetjes en regeltjes gaan niet helpen, ongemanipuleerde kennis en gezond verstand helpen wel. Laat de overheid lekker in de stront zakken, ze hebben het ernaar gemaakt en verdienen het.

Comments are closed.