Anno 2017: bataljons Nederlandse SS-ers

In de jaren veertig waren er grote aantallen Nederlanders die vrijwillig dienst namen bij de Duitse SS om mee te strijden met de bezetter. Opgehitst door de propaganda in de gelijkgeschakelde media nam men dienst om de vijand te bestrijden. Het is opvallend dat er anno 2017, wederom opgehitst door de gelijkgeschakelde media, weer complete bataljons SS-ers opstaan.

De afkorting SS staat nu uiteraard niet meer voor SchutzStaffel, maar voor de Strategische Stemmer. De strategische stemmer volgt niet zijn mening of zijn hart, maar hij (m/v) volgt de peilingen die dagelijks in de kranten te lezen zijn, en laat daar zijn uiteindelijke keuze van afhangen.

Bij de vorige verkiezingen leidde dat tot het opmerkelijke resultaat dat er talloze SS-ers stemden op de VVD om vooral de PvdA niet aan de macht laten komen, daar waar vele andere SS-ers juist op Diederik Samsom stemden om Mark Rutte uit het torentje te houden. Zoals de SS-ers in de jaren veertig van een koude kermis thuiskwamen, zo kwamen de SS-ers in 2012 ook bedrogen uit.

Nu zijn stemmers blijkbaar toch hardleerse types, want ook nu worden de strategische opties volop besproken. PvdA-ers stemmen op Jesse Klaver omdat die wel eens de grootste kan worden, of zelfs op Mark Rutte om maar te voorkomen dat Geert Wilders de grootste wordt. Zo kan iedereen zijn eigen scenario bedenken over het waarom van een stem op een partij die niet zijn eerste keuze is.

Al die SS-ers laten zich leiden door de media die dagelijks allerlei peilingen publiceren. De SS-ers vergeten helaas twee essentiële zaken in hun overwegingen.

Ten eerste overschatten de SS-ers de waarde van hun eigen stem. Die ene stem heeft namelijk alleen maar invloed als de verkiezingen beslist zouden worden op basis van slechts één stem. Dat is nog nooit gebeurd in de geschiedenis. De kiesdeler, het aantal stemmen benodigd om een zetel te halen, wordt nooit met precies één stem gehaald of juist niet gehaald. De ene stem van de SS-er zal dus nooit de doorslag geven. Als dat dan toch zo is, waarom dan moeilijke strategische overwegingen maken in plaats van gewoon op die partij te stemmen die het dichtst bij de eigen mening zit?

De tweede denkfout die de strategische stemmer maakt is dat een stem op een partij die de kiesdeler niet haalt een verloren stem zou zijn. Niets is natuurlijk minder waar. Die stem geeft de kleine partij die uw mening het best verwoord juist een enorme opkikker om door te gaan met waar ze mee bezig zijn. Juist de kleinere partijen zijn blij met iedere stem. Stel, u twijfelt tussen de LP (lijst 23), waar uw hart ligt, en een partij als de PVV, omdat u toch vind dat er geen derde kabinet Rutte meer moet komen. Wat kan uw stem doen?

Als u op de LP stemt dan heeft u uw hart gevolgd. Ook al halen ze géén zetel, dan nog heeft u de mensen die uw gedachtegoed delen een welkom hart onder de riem gestoken. Ze zien dat er iemand de moeite heeft genomen om in stembureau huize Avondrood in Nergenshuizen lijst 23 rood te kleuren. Nee, tot een zetel zal het allicht niet leiden, maar het geeft de mensen binnen de LP de kracht om door te gaan. En misschien wel die 75% van de kiesdeler te halen zodat ze hun borg om mee te doen aan de verkiezingen terugkrijgen.

Maar gaat u naar huize Avondrood om het hokje op de PVV rood te kleuren dan is voor u persoonlijk het gevolg exact hetzelfde: niets. Maar ook voor de PVV maakt die ene stem niet uit. Ze halen de kiesdrempel plus tienduizend stemmen, en als u de moeite niet had genomen haalden ze de kiesdrempel plus negenduizendnegenhonderdnegenennegentig stemmen.

De moraal van het verhaal is natuurlijk duidelijk: word geen SS-er, maar volg uw hart. En voor lezers van de vrijspreker mag ik toch hopen dat dat hart bij de LP ligt.