Discriminatie hier. Discriminatie daar. Discriminatie overal. Je kunt tegenwoordig geen krant meer openslaan, of het gaat wel weer over discriminatie. Links Nederland ziet achter ieder vermeend onrecht het discriminatiespook opdoemen, en rechts Nederland weet daar nauwelijks argumenten tegenin te brengen. Hoogstens dat het wel mee valt met die discriminatie of dat links niet zo moet zeuren. Gelukkig is er nu eindelijk een boek beschikbaar dat de discriminatiebestrijders inhoudelijk van repliek dient.

De Discriminatiemythe

Frank Karsten, bekend van het internationaal zeer succesvolle De Democratie Voorbij, heeft na zeven jaar een nieuw boek uitgebracht: De Discriminatiemythe. Daarin legt hij in amper honderd pagina’s uit waarom de felle strijd tegen discriminatie – ondanks alle goede bedoelingen – niet tot een betere samenleving leidt. Veel maatregelen tegen discriminatie werken juist averechts en benadelen de groepen die ervan zouden moeten profiteren.

De Discriminatiemythe is geen boek van een boze blanke man die slechts zijn frustratie kwijt wil en scheldt op alles wat links is. Nee, de toon van het boek is juist luchtig en humoristisch. Maar de argumenten zijn keihard. Karsten weet precies de vinger op de zere plek te leggen en ontkracht een voor een de mythes die discriminatiebestrijders in de loop der jaren de wereld in hebben gebracht, zoals dat vooroordelen slecht zijn en alleen blanken racistisch kunnen zijn. De Discriminatiemythe is dus een zeer interessant boek dat ik iedereen kan aanraden.

Gale Boetticher is de auteur van Kapitalisme? Ja Graag! (2018) en Een Pleidooi voor Vrijheid (2016).

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

8 REACTIES

  1. “Frank Karsten, bekend van het internationaal zeer succesvolle De Democratie Voorbij”

    Zeer succesvol? Hoeveel exemplaren zijn er verkocht?

    “Nee, de toon van het boek is juist luchtig en humoristisch.”

    Show, don’t tell. Citaten graag.

    “Maar de argumenten zijn keihard.”

    Omdat?

    “Karsten weet precies de vinger op de zere plek te leggen en ontkracht een voor een de mythes die discriminatiebestrijders in de loop der jaren de wereld in hebben gebracht, zoals dat vooroordelen slecht zijn en alleen blanken racistisch kunnen zijn.”

    Show don’t tell. Citaten graag.

    “De Discriminatiemythe is dus een zeer interessant boek”

    Dus?

    “dat ik iedereen kan aanraden”

    Als je ze nou ook nog laat zien waarom het een zeer interessant boek is, gaan ze het misschien wel kopen!

    ratio [2] reageerde op deze reactie.

  2. @Kritisch fan [1]: mbt internationale succes, het is in ongeveer 20 talen vertaald. Dat gebeurt maar met weinig NL boeken, laat staan politiek – filosofische boeken.

    Verder nog wat zaken die mij opvielen in dit boekje, ik licht er een paar uit:

    Het boek toont bijvoorbeeld aan dat er een glazen vloer is, waarbij vrouwen zeer sterk zijn ondervertegenwoordigd in de gevangenissen en daklozen populaties. Mannen sterven veel vaker op de werkvloer en als soldaat in oorlogen. Feministen geven slechts een eenzijdig beeld van ongelijkheid. Alleen als de vrouw er slechter vanaf komt. Iedere andere vorm van ongelijkheid, de vormen waarin de man er slechter vanaf komt worden genegeerd.

    Iedere vorm van bescherming pakt uiteindelijk fout uit. Het boekje behandeld de diverse groepen die beschermd worden door anti discriminatie wetgeving, vrouwen, arme huurders, zwarten, jongeren, zieken, etc en toont aan dat beleid gericht op gelijkheid in de praktijk juist fout uitpakt.

    Het boekje is interessant omdat het laat zien hoe politieke correctheid gebaseerd op af te dwingen gelijkheid onze maatschappij heeft doordrongen. Het is verfrissend om 90 pagina’s een consequent tegengeluid te lezen. Verfrissend om te lezen waarom er wel een white privilege is maar geen jewish privilege, terwijl bijna een kwart van de nobel prijzen naar joden is gegaan. Etc.

    De drang naar gelijkheid is een van de grote fouten van de afgelopen eeuw. De mens is per definitie niet gelijk en dat is maar goed ook. Alleen collectivistische stromingen die het individu negeren en gebaseerd zijn op groepsdenken streven gelijkheid na. Met dwang. De prijs van deze dwang is hoog en het lost niets op.

    Nico [3] reageerde op deze reactie.
    anp rebel [5] reageerde op deze reactie.

  3. @ratio [2]: Die glazen vloer kan afhankelijk van het perspectief ook glazen muur of glazen plafond heten. Zie hier voor een lijstje. Neveneffecten van een hiërarchische structuur die noodzakelijk wordt geacht (…).

  4. Wordt de invloed van het aantal lagen in een hiërarchie in dit boek besproken?

    Staat een ieder naast elkaar, dan is discrimineren de norm vanwege de aanvaarding dat iedereen anders is.

    Ontstaat hiërarchie, dan neemt het aantal bijverschijnselen toe naarmate er meer lagen zijn. Mogelijk omdat er een pikorde vastgesteld wordt vanwege de vraag wie er belangrijker is dan de ander – hoogte op de ladder of andersom juist de waarde(loosheid) van een ondersteunde rol.
    Vergelijk dit soort verschijnselen met landen op de wereldkaart of aandachtsgebieden. En uitingen inzake de vermeende waardering.

  5. @ratio [2]:

    Discriminatie in maatschappelijke context

    Ik voeg hier aan toe dat uit de realiteit van de te herkennen ongelijkheid tussen groepen wel degelijk discriminatie van individuen kan ontstaan en soms ontstaat. Voorbeeld. Vrouwen hebben veel minder belangstelling voor politiek en maatschappelijke ordening vraagstukken. En waar jij je niet mee bezig houdt en niks van weet daar kun je ook niet goed in worden. Daaruit kan volgen dat bijzondere vrouwen die daarin afwijken en zelfs boven de middelmaat bij de mannen uitsteken toch geen kansen krijgen en daarmee voor hun politieke activiteit gediscrimineerd worden. Is dat logisch? Ja, natuurlijk. De mens moet zijn hele leven algemene conclusies trekken uit beperkt datamateriaal. Er is geen mens die daaraan ontkomt. Daarom moeten we daar niet zo dramatisch over doen. Het is niet te vermijden.

    Kunnen we dan het gezever over discriminazi helemaal terzijde leggen? Dat niet. De getalenteerde vrouw die vindt dat ze wordt achtergesteld verdient net als ieder ander mens een gehoor. Maar dat zal altijd neerkomen op een beoordeling op individuele grondslag. Ik ben het met de schrijver eens dat ’discriminatie maatregelen’ op groepsniveau slechts leiden tot nieuwe discriminatie.

    Overigens moet de buitensporige aandacht in de massamedia voor dit onderwerp gerelateerd worden aan de zelf gekozen irrelevantie van hun maatschappelijke informatie. Wie geen aandacht geeft aan niet-werkende maatschappelijke structuren en volledig belangen verstrengeld raakt met de bovenliggende grootschalige partijen, staat en corporatie en hen die daarvan vooral profiteren, zal zijn aandacht verleggen naar allerlei zaken, vaak slechts randverschijnselen, waar de gewone mannen, de boze echt benadeelde blanke mannen, zoals de gescheiden of fiscaal geplunderde mannen, de burgers, de automobilisten, de huishoudelijke energieverbruikers, de vleesconsumenten, de Sinterklaas en Zwarte Piet vierders, de mannelijke voorgangers in de Katholieke kerk, degenen die beledigen, de verkeershufters, de horken, de vuurwerkafstekers, enz., enz. beschuldigd van kunnen worden.

Comments are closed.