Laat hem hard voorbij rijden de laatste 20 pook jaar?
yes, be realistic, i dont have any rights and or wealth, the kid said
Ja, dit is weer zo’n beeld… aanleiding om eerst op het beeld in te gaan vervolgens bloedserieus te worden. Want dat moet er toch eens van komen. Inlichtingenwerkers opgelet, hier volgt een openbaring die ik doelbewust jaren heb binnengehouden. Misschien hou je er wel een heuse aha erlebnis aan over.
Het beeld: Een misleid meisje die naar een vent gaat die een vervalsing van zichzelf is en een armetierig bestaan als vrijgezel leidt. Iemand die een bepaalde structuur in stand moet houden (verantwoordelijkheid!) en kennelijk een houten of plastic versie van een eenhoorn gaat geven. Is dat meisje daarmee geholpen? Ze krijgt dan wel wat ze wil, maar niet wat ze nodig heeft, overigens zonder het zelf te weten.
Als je het oude verhaal van de eenhoorn kent, dan weet je dat die alleen benaderbaar is door een maagd. De schandknapen, pardon, jagers van de kerstman kunnen ‘m hoogstens verwonden of dood maken. Waardoor die eenhoorn niet meer kan functioneren en niemand meer iets aan de eenhoorn heeft. Hij of zij zal zich niet laten gebruiken door petverts oftewel perverts die menen anderen als huisdier te mogen toe-eigenen en gebruiken.
Dit nog los van de oorspronkelijke betekenis van het beeld van de eenhoorn. Zodra een mens of verhaal op een podium wordt gezet ontstaat een vervalste versie van zichzelf. Een podium versie waarvan merchandise verkocht kan worden, liefst met een merknaam eraan vast. Dat is zo ongeveer wat geschiedenis leert.
Dit beeld vertoont overeenkomst met dat van een heks, wat vooral duidelijk wordt als je via de Engelse taal gaat. Als een witch die witchcraft beoefent via een heksenjacht wordt opgespoord, ondergaat ze na goedkeuring een soort transgenderoperatie en wordt ze een warlock (tovenaar) die onder de regie van een vorst en geestelijken staat.
Als heks is het een kunst om te weten ‘which’ aandachtspunt een pijnpunt is waarop je je vinger moet leggen. Je kunt er een ‘craft’ van maken, whichcraft, om dat afdoende aan te pakken, zij het door genezing, zij het door uiteindelijke verwoesting van bijvoorbeeld een ziektebeeld. Maar… eenmaal onder regie van een geestelijken en een vorst moet de oorlog (warlock) op slot, mag een ziektebeeld niet meer afdoende aangepakt worden en moet een tovenaar via toffe dingen de aandacht afleiden. Dat is zoiets als zeggen dat een ziekte niet bij de oorzaken aangepakt mag worden. Dat is iets waar staatshoofden en regeringen ook daadwerkelijk voor stáán, geïndoctrineerd als ze zijn.
Denk bij heksen aan eenvoudige mensen met gezond verstand, bij tovenaars aan bijvoorbeeld politici en ministers, en je begrijpt ongeveer het idee. Onder controle gebracht, afhankelijk van hun broodheer die subsidieert. Hoewel hedendaagse tovenaars ook bij technofreaks aankloppen, voor social technology en social engineering (denk aan bijv. Vrijmetselaars). Bezweren en bezweringen met een illusionaire show zijn het devies. Oftewel, symptoombestrijding. De aanpak van oorzaken is daarbij verboden.
Deze beelden van de eenhoorn, heksen en tovenaars vallen me bijzonder zwaar op de maag, stuiten me bijzonder tegen de borst. Daarmee kom je bij een bijzonder rottige werkelijkheid terecht die enige uitleg verdient en veel verklaart.
Een verhaaltje uit het Oude Testament biedt veel inzicht. Daar staat de opdracht (van God, jawel) om iedereen met de ‘scherpte van het zwaard’ te treffen behalve meisjes. Als in maagden. Vrij vertaald moest iedereen behalve wie met de heersende macht in bed had gelegen, of zich toekomstig onderdeel daarvan achtte (beeldend; knapen), definitief buiten spel worden gezet.
Als motivatie voor deze rigoreuze opdracht geven theologen aan dat verval te nadrukkelijk aanwezig was.
Als je dit vertaalt naar heden, dan zie je dat de volledige sociale orde doordrenkt is met decadentie (verval) die soms best mooi aangekleed kan zijn en waarbij figuren die aan de macht (mogelijkheden) hebben geroken en ervan hebben geproefd op allerlei manieren invloed uitoefenen.
Macht in de gangbare betekenis impliceert zeggenschap over anderen, via geld of dreiging tot geweld. Iets anders dan de macht annex mogelijkheid om jezelf te besturen en jezelf te redden. Die zeggenschap over anderen is kennelijk zeer aantrekkelijk en zeer verslavend. Inclusief innerlijk verzet tegen stoppogingen en voor wie doorzet afkickverschijnselen.
Als je jezelf nu een beweging in een daadwerkelijk gezonde richting probeert voor te stellen, dan is het voorspelbaar dat adel en misschien patriciërs die opgevoed zijn met verhalen over strijd, overwinning, eer etc. niet geconfronteerd willen worden met de veronderstelde schande en val naar een positie gewoon naast anderen. Want adel meent zoiets als superieur te zijn. Van blauwen bloed of zo, wat een andere ‘bloedgroep’ moet en zal blijven.
Ook de slimmerikken die door adel gebruikt worden, of zich van adel hebben losgeweekt, beleven regelmatig highs door te kunnen profiteren van hun investering in het vergaren van kennis, die kennis ten gelde kunnen maken. Een (in)formeel geprivilegieerde positie waarvan het voorspelbaar is dat die verslavend uitwerkt. Kennis delen is commercieel ‘onverstandig’, vanwege het verlies van een lucratieve voorsprong.
Daarnaast zijn er nog de agenten, soldaten en bureaucraten die in feite gebruikt worden maar tegelijk ook volledig afhankelijk van hun broodheer. Het is voor hen moeilijk voorstelbaar dat een ander leven mogelijk is, gewoon naast anderen in plaats van die anderen te dwingen en koeieneren.
Kortom, een heel systeem met figuren die hun positie willen handhaven en om die reden beweging in een gezonde(re) richting zullen saboteren. Uit angst voor het onbekende angstvallig en krampachtig te werk gaan. Onwil. Geen schaamte, want dat is ‘nodig’. Waaruit volgt dat de enigen die wel daadwerkelijk een gezonde(re) richting in zullen gaan eenvoudige mensen zijn. Voor zover niet te zeer dom gehouden en geïndoctrineerd door degenen die een positie te handhaven hebben.
Er zijn mensen die dit mechanisme en deze situatieschets doorgronden. Vandaar misschien datgene wat nu cultuur-marxisme wordt genoemd, maar in feite een destabiliserend mechanisme is. Uitsluitend wanneer gewone mensen ‘het’ niet langer pikken en gaan roepen ‘genoeg’ is de tijd rijp om allerlei figuren buitenspel te zetten. De grote angst voor degenen met zeggenschap over anderen is dat dat met geweld gepaard zal gaan. Voor zover dat het geval is, zal dat te danken zijn aan hun eigen verzet om naast anderen te gaan staan.
Hiermee is ook verklaard waarom ik via deze website zo bot, grof, snijdend schreef. De behandeling die wij hebben ondergaan is een eeuwenoude, met inlijving als doel. Als een heks die warlock moet gaan worden. Onder controle van degenen die zeggenschap over anderen uitoefenen betekent dat, dat onze waarde dan verloren gaat voor zowel onszelf als voor eenvoudige mensen. En dat staan wij niet toe.
Als we van de loop van de ongeveer 100 jaar die wij, man vrouw, samen (bij elkaar opgeteld) moeten ‘leven’ onder hen die zeggenschap over anderen uitoefenen iets hebben geleerd, dan is het wel dat dit soort figuren geilen op het handhaven van gebrek en misleiding. Absoluut onbetrouwbaar, een gevolg van een gebrekkige filosofie en dito, verziekte denkbeelden. Het kan een tijdje goed lijken te gaan, maar het gaat gegarandeerd verkeerd. Omdat die positie boven alles staat. Dat staat gezond en helder denken nogal in de weg.
De afkeer van en het verzet jegens daadwerkelijk gezond dringt zich ‘van bovenaf’ op, ‘desnoods’ via een wereldorde die weleens de orde zal herstellen om de cyclus van perversiteiten te herhalen. Waaruit volgt dat een beweging in een gezondere richting alleen kans heeft wanneer die wereldwijd op gang komt en in het begin loepzuiver wordt aangestuurd om deze als het eenmaal op gang is gekomen 100% vrij te laten.
Het duo Kerk en Staat, tegenwoordig wetenschap en staat, en het duo Rijk en Machtig zal onder geen enkel beding ooit onze medewerking verkrijgen. We werken niet mee aan de handhaving van perversiteiten, zo simpel is dat.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat u ermee instemt.Ok
Laat hem hard voorbij rijden de laatste 20 pook jaar?
yes, be realistic, i dont have any rights and or wealth, the kid said
Ja, dit is weer zo’n beeld… aanleiding om eerst op het beeld in te gaan vervolgens bloedserieus te worden. Want dat moet er toch eens van komen. Inlichtingenwerkers opgelet, hier volgt een openbaring die ik doelbewust jaren heb binnengehouden. Misschien hou je er wel een heuse aha erlebnis aan over.
Het beeld: Een misleid meisje die naar een vent gaat die een vervalsing van zichzelf is en een armetierig bestaan als vrijgezel leidt. Iemand die een bepaalde structuur in stand moet houden (verantwoordelijkheid!) en kennelijk een houten of plastic versie van een eenhoorn gaat geven. Is dat meisje daarmee geholpen? Ze krijgt dan wel wat ze wil, maar niet wat ze nodig heeft, overigens zonder het zelf te weten.
Als je het oude verhaal van de eenhoorn kent, dan weet je dat die alleen benaderbaar is door een maagd. De schandknapen, pardon, jagers van de kerstman kunnen ‘m hoogstens verwonden of dood maken. Waardoor die eenhoorn niet meer kan functioneren en niemand meer iets aan de eenhoorn heeft. Hij of zij zal zich niet laten gebruiken door petverts oftewel perverts die menen anderen als huisdier te mogen toe-eigenen en gebruiken.
Dit nog los van de oorspronkelijke betekenis van het beeld van de eenhoorn. Zodra een mens of verhaal op een podium wordt gezet ontstaat een vervalste versie van zichzelf. Een podium versie waarvan merchandise verkocht kan worden, liefst met een merknaam eraan vast. Dat is zo ongeveer wat geschiedenis leert.
Dit beeld vertoont overeenkomst met dat van een heks, wat vooral duidelijk wordt als je via de Engelse taal gaat. Als een witch die witchcraft beoefent via een heksenjacht wordt opgespoord, ondergaat ze na goedkeuring een soort transgenderoperatie en wordt ze een warlock (tovenaar) die onder de regie van een vorst en geestelijken staat.
Als heks is het een kunst om te weten ‘which’ aandachtspunt een pijnpunt is waarop je je vinger moet leggen. Je kunt er een ‘craft’ van maken, whichcraft, om dat afdoende aan te pakken, zij het door genezing, zij het door uiteindelijke verwoesting van bijvoorbeeld een ziektebeeld. Maar… eenmaal onder regie van een geestelijken en een vorst moet de oorlog (warlock) op slot, mag een ziektebeeld niet meer afdoende aangepakt worden en moet een tovenaar via toffe dingen de aandacht afleiden. Dat is zoiets als zeggen dat een ziekte niet bij de oorzaken aangepakt mag worden. Dat is iets waar staatshoofden en regeringen ook daadwerkelijk voor stáán, geïndoctrineerd als ze zijn.
Denk bij heksen aan eenvoudige mensen met gezond verstand, bij tovenaars aan bijvoorbeeld politici en ministers, en je begrijpt ongeveer het idee. Onder controle gebracht, afhankelijk van hun broodheer die subsidieert. Hoewel hedendaagse tovenaars ook bij technofreaks aankloppen, voor social technology en social engineering (denk aan bijv. Vrijmetselaars). Bezweren en bezweringen met een illusionaire show zijn het devies. Oftewel, symptoombestrijding. De aanpak van oorzaken is daarbij verboden.
Deze beelden van de eenhoorn, heksen en tovenaars vallen me bijzonder zwaar op de maag, stuiten me bijzonder tegen de borst. Daarmee kom je bij een bijzonder rottige werkelijkheid terecht die enige uitleg verdient en veel verklaart.
Een verhaaltje uit het Oude Testament biedt veel inzicht. Daar staat de opdracht (van God, jawel) om iedereen met de ‘scherpte van het zwaard’ te treffen behalve meisjes. Als in maagden. Vrij vertaald moest iedereen behalve wie met de heersende macht in bed had gelegen, of zich toekomstig onderdeel daarvan achtte (beeldend; knapen), definitief buiten spel worden gezet.
Als motivatie voor deze rigoreuze opdracht geven theologen aan dat verval te nadrukkelijk aanwezig was.
Als je dit vertaalt naar heden, dan zie je dat de volledige sociale orde doordrenkt is met decadentie (verval) die soms best mooi aangekleed kan zijn en waarbij figuren die aan de macht (mogelijkheden) hebben geroken en ervan hebben geproefd op allerlei manieren invloed uitoefenen.
Macht in de gangbare betekenis impliceert zeggenschap over anderen, via geld of dreiging tot geweld. Iets anders dan de macht annex mogelijkheid om jezelf te besturen en jezelf te redden. Die zeggenschap over anderen is kennelijk zeer aantrekkelijk en zeer verslavend. Inclusief innerlijk verzet tegen stoppogingen en voor wie doorzet afkickverschijnselen.
Als je jezelf nu een beweging in een daadwerkelijk gezonde richting probeert voor te stellen, dan is het voorspelbaar dat adel en misschien patriciërs die opgevoed zijn met verhalen over strijd, overwinning, eer etc. niet geconfronteerd willen worden met de veronderstelde schande en val naar een positie gewoon naast anderen. Want adel meent zoiets als superieur te zijn. Van blauwen bloed of zo, wat een andere ‘bloedgroep’ moet en zal blijven.
Ook de slimmerikken die door adel gebruikt worden, of zich van adel hebben losgeweekt, beleven regelmatig highs door te kunnen profiteren van hun investering in het vergaren van kennis, die kennis ten gelde kunnen maken. Een (in)formeel geprivilegieerde positie waarvan het voorspelbaar is dat die verslavend uitwerkt. Kennis delen is commercieel ‘onverstandig’, vanwege het verlies van een lucratieve voorsprong.
Daarnaast zijn er nog de agenten, soldaten en bureaucraten die in feite gebruikt worden maar tegelijk ook volledig afhankelijk van hun broodheer. Het is voor hen moeilijk voorstelbaar dat een ander leven mogelijk is, gewoon naast anderen in plaats van die anderen te dwingen en koeieneren.
Kortom, een heel systeem met figuren die hun positie willen handhaven en om die reden beweging in een gezonde(re) richting zullen saboteren. Uit angst voor het onbekende angstvallig en krampachtig te werk gaan. Onwil. Geen schaamte, want dat is ‘nodig’. Waaruit volgt dat de enigen die wel daadwerkelijk een gezonde(re) richting in zullen gaan eenvoudige mensen zijn. Voor zover niet te zeer dom gehouden en geïndoctrineerd door degenen die een positie te handhaven hebben.
Er zijn mensen die dit mechanisme en deze situatieschets doorgronden. Vandaar misschien datgene wat nu cultuur-marxisme wordt genoemd, maar in feite een destabiliserend mechanisme is. Uitsluitend wanneer gewone mensen ‘het’ niet langer pikken en gaan roepen ‘genoeg’ is de tijd rijp om allerlei figuren buitenspel te zetten. De grote angst voor degenen met zeggenschap over anderen is dat dat met geweld gepaard zal gaan. Voor zover dat het geval is, zal dat te danken zijn aan hun eigen verzet om naast anderen te gaan staan.
Hiermee is ook verklaard waarom ik via deze website zo bot, grof, snijdend schreef. De behandeling die wij hebben ondergaan is een eeuwenoude, met inlijving als doel. Als een heks die warlock moet gaan worden. Onder controle van degenen die zeggenschap over anderen uitoefenen betekent dat, dat onze waarde dan verloren gaat voor zowel onszelf als voor eenvoudige mensen. En dat staan wij niet toe.
Als we van de loop van de ongeveer 100 jaar die wij, man vrouw, samen (bij elkaar opgeteld) moeten ‘leven’ onder hen die zeggenschap over anderen uitoefenen iets hebben geleerd, dan is het wel dat dit soort figuren geilen op het handhaven van gebrek en misleiding. Absoluut onbetrouwbaar, een gevolg van een gebrekkige filosofie en dito, verziekte denkbeelden. Het kan een tijdje goed lijken te gaan, maar het gaat gegarandeerd verkeerd. Omdat die positie boven alles staat. Dat staat gezond en helder denken nogal in de weg.
De afkeer van en het verzet jegens daadwerkelijk gezond dringt zich ‘van bovenaf’ op, ‘desnoods’ via een wereldorde die weleens de orde zal herstellen om de cyclus van perversiteiten te herhalen. Waaruit volgt dat een beweging in een gezondere richting alleen kans heeft wanneer die wereldwijd op gang komt en in het begin loepzuiver wordt aangestuurd om deze als het eenmaal op gang is gekomen 100% vrij te laten.
Het duo Kerk en Staat, tegenwoordig wetenschap en staat, en het duo Rijk en Machtig zal onder geen enkel beding ooit onze medewerking verkrijgen. We werken niet mee aan de handhaving van perversiteiten, zo simpel is dat.
Comments are closed.