Je zou het bijna vergeten met de EU glorificerende media maar Europa heeft meer afscheidingsbewegingen dan je denkt. Het gevierde supranationale EU model is net zo’n illusie als alle andere van hogerhand opgelegde verheven doelen. Een kort overzicht van bewegingen die decentralisatie in Europa nastreven.
Catalonië haalt regelmatig de media maar hedendaags Europa is gevuld met separatistische organisaties. Er zijn tientallen afscheidingspartijen waarvan de een serieuzer dan de ander is. Recentelijk besloot Catalonië zich af te scheiden van Spanje dat met veel druk, dwang en geweld vooralsnog tegengehouden werd. Schotland kwam aardig dichtbij een onafhankelijke staat, los van het UK.
- België: Een vaak gehoorde grap is dat België bestaat uit 6 miljoen Walen, drie miljoen Vlamingen en één Belg, de Koning. Het land is een kunstmatig huwelijk tussen een Nederlandse en Franse bevolking met een spaarzaam cultureel erfgoed. België kwam via Engeland tot stand vanwege haar strategische locatie.
- Franrijk: Frankrijk is gevuld met afscheidingsbewegingen, waarvan het veel deelt met Spanje, vanwege hun nabijheid en gedeelde geschiedenis. Baskenland, Frans Catalonië en de Keltische regio Bretagne hebben allemaal bloeiende onafhankelijkheidsbewegingen. Dat geldt ook voor de regio Zuid-Occitaans, het eiland Corsica en het voormalige Italiaanse grondgebied van Savoye.
- Duitsland: Het Konigreich Deutschland is een recent voorbeeld van afscheiding. De zuidelijke, conservatieve en katholieke regio Beieren heeft nooit comfortabel in de natie Duitsland gepast. Inderdaad, vóór de vorming van een verenigd Duitsland lag Beieren dichter bij Oostenrijk. Na de Eerste Wereldoorlog werden verschillende voorstellen gedaan om een natie te creëren uit Oostenrijk en Beieren. Een aantal andere bewegingen zoekt autonomie voor regio’s binnen Duitsland.
- Italië: Net als Duitsland was Italië pas relatief laat in de moderne Europese geschiedenis een verenigde natie. En, net als Frankrijk, heeft het nooit al zijn onderdelen in een geheel geïntegreerd. Venetië, Zuid-Tirol, Sicilië, Sardinië, Noord-Italië (bekend als “Padania”), Zuid-Italië (bekend als “Ausonia”) en Lombardije zijn slechts enkele van de regio’s in Italië met actieve afscheidingsbewegingen. Hiervan is Noord-Italië de meest robuuste. De Lega Nord (Liga van het Noorden) heeft een regerende coalitie met de Vijfsterrenbeweging.
- Spanje: De Catalaanse onafhankelijkheid is de bekendste, maar niet de enige onafhankelijkheidsbeweging in Spanje. Er zijn de Basken, Andalusië, Aragon, Asturië, Castilië, Galicië, Leon, Navarra en Valencia. Spanje bestaat uit autonome regio’s, die bijna allemaal ooit onafhankelijke koninkrijken waren. Vrijwel allemaal hebben ze onafhankelijkheidsbewegingen van verschillende relevantie en sterkte.
- Zwitserland: Ondanks dat het een federatie is van grotendeels autonome kantons, heeft Zwitserland ten minste twee afscheidingsbewegingen: Jura (een Franstalig kanton) en Ticino (een Italiaans sprekend kanton).
- United Kingdom: Het Verenigd Koninkrijk heeft een opleving gezien in afscheidingsbewegingen sinds de Schotse onafhankelijkheidsbeweging op stoom kwam. Natuurlijk is er ook een onafhankelijkheidsbeweging voor Wales en zelfs Ulster. De onafhankelijkheid van Ulster is een ultra-Britse beweging die vindt dat Londen Ierse protestanten heeft uitverkocht. Andere onafhankelijkheidsbewegingen in het VK zijn onder meer in Cornwall, Shetland (die misschien een verbintenis met Noorwegen zoeken), Mercia, Yorkshire en – zelfs – Engeland. Sommigen in Engeland vinden het kwalijk dat Schotten kunnen stemmen om het beleid in Engeland te beslissen, terwijl het Schotse parlement Schotland controleert. Dit staat bekend als de West Lothiaanse kwestie.
Als een van deze afscheidingsbewegingen doorbreekt en een onafhankelijke staat sticht, is dat een enorme stimulans voor de anderen. Een dominoeffect is dan niet uit te sluiten en daarmee de ondergang van het kunstmatige bureaucractische monstrum dat EU heet. Decentraal is de sleutel tot de toekomst, centralisatie is het gesneuvelde verleden.
Bron: Ammo
De huidige eu heeft ze de mogelijkheid gegeven om achter-over-te-
leunen.
De corona-crisis kan dan net het zetje zijn om het te laten imploderen.
Voor een goed fundament zal er eerst gekeken moeten worden naar
1) goudvoorraden: het is van de gekke dat een lokale overheid tegen zijn onderdaan zegt van “teer maar in op je vermogen” en dit bij de overheden onderling niet wordt gezegd.
Wat voor schaamte heerst er volgens u dat dit laatste niet gebeurt?
Zoek eens op wat b.v. de goudvoorraad van Italie of Spanje is.
2) welk voordeel heeft een land uit de administratieve rompslomp, denk aan belastinginkomsten van werknemers en huisvesting zowel de bouw als uit huuropbrengsten of toekennen van vestigingsplaats aan derden
Vul 1 & 2 eens aan, maar voordat u dit doet zoek eens de goudvoorraden van de deelnemende landen op en zet ze op volgorde van gewicht.
Goh Seneca,
En je denkt dat al die afscheidingsbewegingen goed zijn voor Europa als continent ??
Ik plaats sterke vraagtekens bij het creeren van “kleine” landen. Want:
1. Economisch gezien gaat de wereld meer integreren tot 1 groot geheel (globalisering, wat simpelweg betekent de veralgemenisering van het kapitalisme wereldwijd). Hierdoor zullen kleine landen relatief zwak tegenover staan. Globale kapitalisme zal dan eerder de dienst uitmaken dan de nationale regeringen.
2. Emigratie zal meer voorkomen naarmate de tijd verder verstrekt. Dit wordt naar mijn inziens veroorzaakt door de oorlogen en grote discrepantie tussen de rijke en arme delen van de wereld. Dit zal meer druk zetten op de nationale culturen.
Ben benieuwd naar je mening.
Er is geen sprake van kapitalisme in het huidige model. Er is sprake van staatsmarktcommunisme (China) en corporatisme. Dit (schuld-)model staat op instorten. De coronahoax is de ultieme laatste poging van de belanghebbenden om de levensduur van het model te verlengen. De vervanging is decentralisatie en door goud gedekte valuta aangevuld met cryptovaluta.
Nederland !
https://www.sdnl.nl/pdf/eurostaete.pdf
Ik denk aan het volgende:
– gezien de omvang van de Europese geschiedenis, zijn natiestaten nieuwkomers. Voorheen hadden wij stadstaten, provinciestaten en nu natiestaten. Zoals de schrijver stelt bestaan sommige landen pas en hun samenstelling is ingegeven door vaak andere belangen en belanghebbenden. Aangezien nationale overheden groot zijn en heel veel mensen verdienen hun brood ermee, zullen zij het einde van hun baan niet actief ondersteunen. Integendeel, nationale overheden zijn juist vaak tegenliggers van Brussels beleid. Het is vaak de media die een eigen gewenst beeld schept van Europa. De nationale staten zijn concurrenten van Brussel.
– ik denk dat Brussel heel graag zou willen dat de Europese landen uit elkaar vallen. Dan blijven zij over als laatste machthebber en zij zullen zich profileren als een Europese regering met gezag en autoriteit. Ik vermoed dat zij een eigen agenda hebben om de nationale staten te ondermijnen. Als je als Europees wetten en regels, wat heb je dan nog aan nationale parlementen? Die heb je niet meer nodig.
– ECB financiert nu eigenlijk failliet landen. Ik denk dat Brussel heel graag wilt a) dat landen nog veel meer schulden maken en b) dat de ECB alle schulden van de Staten overneemt van de Banken en daarmee de controle krijgt over de financiering van landen. Waarbij Brussel achter de schermen een grote rol gaat spelen. Dat zal het einde zijn van soevereiniteit van de nationale parlementen. Als nationale parlementen niets meer kunnen, dan kan Brussel de zaak overnemen, met ondersteuning van de ECB en de media. De ECB zal hiermee geen moeite hebben omdat dan Brussel de financiering van de Europese begroting overneemt. Dus geen zuidelijke feestjes meer, omdat de financiële en industriële macht in Noord-Europa ligt.
als ik naar de goudvoorraden van deze “failliete” landen kijk; hiermee kopen zij ons op.
Voor dommetje spelen heet het spel;
https://www.psycholoogwijnberg.nl/media/columns-en-archief/voor-dommetje-spelen/
De noordelijke landen hebben een betere uitgangspunent als de zuidelijke landen. De noordelijke landen kunnen compleet failliet gaan. Maar, geografie en demografie zijn wel in ons voordeel.
Zuidelijk Europa met haar gedrag en denkwijze zal binnen de kortste keren weer aankloppen voor geld, bij ons. Dan gaat de hele cyclus weer opnieuw beginnen. De burgers van de zuidelijke landen hadden gehoopt, dat de regeringen in het noorden, hun eigen regeringen onderdruk zouden zetten, voor een beter financieel beleid.
Goud is leuk voor waarde behoud, na het faillissement, hebben goudbezitters waarde, en de niet bezitters hebben helemaal niets.
Comments are closed.