Op de eerste verdieping van haar antiquariaat op de Geldersekade in Amsterdam woont Wilma Schuhmacher, die haar opleiding op het Amsterdams Lyceum tijdens de oorlog onderbrak om als koerierster in het verzet te kunnen werken.

In 1949 bracht een vriendin haar naar de rector van het Barlaeus Gymnasium, waar zij na twee jaar eindexamen beta deed als een van de voortreffelijkste leerlingen van haar jaar.

Kort na aanvang van haar studie in de medicijnen overleed haar vader, waardoor zij deze studie moest afbreken. Samen met haar inmiddels overleden broer Max richtte zij op het antiquariaat Schuhmacher, waarvan zij de wetenschappelijke component werd.

Haar antiquaraat is een waarlijke oase met bijna alle eerste­­ edities van de Nederlandse literatuur uit de 20ste eeuw. Ook is zij in het bezit van vele speciale edities, soms uitgebracht op beter papier, soms gebonden in lederen banden.

Een aantal is zelfs voorzien van persoonlijke opdrachten van de coryfeeën, welke eens deze boeken schreven.

In 1991 werd Wilma Schuhmacher de Laurens Janszoon Costermedaille toegekend, die slechts eens in de zoveel jaar uitgereikt wordt.

Naast haar unieke collectie boeken heeft zij opgebouwd een ongeëvenaarde collectie handtassen en is zij de terecht trotse bezitter van een landhuis in Ierland, waar zij in haar tuin van 3000m2 ­­­­­70 soorten rhododendra en 40 soorten magnolia’s heeft gekweekt.

Hugo van Reijen

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

7 REACTIES

  1. Leuk “niets aan de hand doorlopen mensen” artikel, had zo in het NRC of de Volkskrant gekund.

  2. Wat is er met Hugo van Reijen aan de hand. Hij plaats steeds vaker artikelen die niet af zijn en korte artikelen waar je niets mee kunt. Moet hij nu zo nodig schrijven of heeft Vrijspreker geen artikelen meer.

    • @frits. Ik ben die kritiek op Hugo een beetje beu. Dit is een inspirerend artikel. Je ziet hier een voorbeeld van een succesvolle onderneemster. Iemand die duidelijk passie heeft, en wat van haar leven maakt, ook naast geld verdienen. Ze is succesvol in een ondernemersvijandige stad die meent dat alles wat riekt naar cultuur moet worden gesubsidieerd. Ze zou de heldin in een Ayn Rand roman kunnen zijn.

      • Ratio, je moet mijn commentaar goed lezen. Het gaat niet wat de ondernemer doet, maar om het verhaal van Hugo. Moet zo’n verhaal op Vrijspreker? Ik denk het niet.
        Dat jij Mijn commentaar op Hugo een beetje beu bent, vind ik fijn. Kun jij commentaar geven op mij commentaar. Ook dat hoort bij Vrijspreker.

      • Zij kijkt er vast naar uit om haar domein open te stellen voor Hugo’s globalistische hobby. Het demografisch reduceren van de christelijke persoonlijke vrijheden door volkverplaatsingen. Geheel in lijn met het libertarisme. Immers is er libertarischer als de Islam?

      • Zij kijkt er vast naar uit om haar domein open te stellen voor Hugo’s globalistische hobby. Het demografisch reduceren van de christelijke persoonlijke vrijheden door volkverplaatsingen. Geheel in lijn met het libertarisme. Immers is er iets libertarischer als de Islam?

  3. 100 meter van het antiquariaat zit cafe Bern. Ook zo’n plek die stil staat in de tijd. Wereldberoemd -naar men zegt- vanwege de kaasfondue. In de zomer staan er 3 tafeltjes voor de deur, hoewel de buren er dan 300 voor hun deur weten te persen. Ondanks dat ik met zekere regelmaat op de Nieuwmarkt kom -ligt in het verlengde van de Geldersekade- was ik voor het laatst bij Bern in 1991.

    Geinig feitje: Schuin tegenover het antiquariaat, en een klein stukje doorlopen, ligt het cafe waar de Libertarische Partij wel eens Libertarische borrels organiseerde. Toen de revolutie nog haalbaar leek… Naar verluid heeft de eigenaar van het cafe een caravan staan op Bakkum.

Comments are closed.