De Andere Krant: In een recent artikel in het blad Gezond Verstand (20 april 2022), neemt hoofdredacteur Karel van Wolferen het op voor Vladimir Poetin en diens strijd voor “Russische soevereiniteit”. Maar volgens Karel Beckman, hoofdredacteur van De Andere Krant, is Poetin geen vriend van vrijheid en vrede, en zou de ‘soevereine staat’ niet ons hoogste ideaal moeten zijn.
Karel van Wolferen, emeritus-hoogleraar, vermaard journalist en hoofdredacteur van Gezond Verstand, breekt in een recent nummer van zijn blad een lans voor Vladimir Poetin. Van Wolferen neemt, mijns inziens terecht, stelling tegen het idee dat her en der te horen valt, dat Poetin heimelijk deel zou uitmaken van de mondiale machtselite die de wereld beheerst en doelbewust chaos zou creëren in Oekraïne om de globaliseringsagenda van deze lieden te faciliteren. Zoals Van Wolferen opmerkt is Poetins doel en motivatie juist de soevereine staat Rusland te beschermen tegen de globaliseringskrachten. Dat blijkt uit alles wat hij doet. Vanuit dat perspectief kunnen veel mensen die naar vrijheid streven dan ook wel begrip opbrengen, of zelfs bewondering, voor Poetin. Voor zover er meer vrijheid bestaat in een wereld van soevereine staten dan in de geglobaliseerde nieuwe wereldorde, vormt Poetin een waardevolle tegenkracht.
Maar Van Wolferen gaat een stap verder. Hij beschouwt die soevereine staat van Poetin als de ultieme verdediger en garantsteller van vrijheid en rechten. In de huidige ‘neoliberale’ wereldorde zijn het volgens hem “particuliere-sectormachthebbers” – “hypermiljardairs, farmamacht, investeringsmanagers, centrale banken en gigantische bedrijfsorganisaties” – die de macht hebben overgenomen van “alle publieke sectoren ter wereld”. De oplossing is volgens hem de soevereine staat in ere te herstellen. Er moeten weer “oplettende overheidsfunctionarissen” komen die ‘big business’ in toom kunnen houden. We moeten terug naar de wereld van nationale sociaal-democratieën, vóór “mevrouw Thatcher” en haar neoliberale vrienden de wereld onderwierpen aan de gesel van “de marktwerking”, suggereert Van Wolferen.
Ik heb veel respect voor Karel van Wolferen, voor de tomeloze inzet en moed waarmee hij de afgelopen twee jaar de vlam van de vrijheid brandend heeft weten te houden. Maar ik vind deze analyse te eenzijdig. Van Wolferen richt zijn pijlen op “particuliere-sectormachthebbers”, maar hij vergeet de “publieke-sectormachthebbers” die ons net zo goed terroriseren: politici, bureaucraten, overheidswetenschappers, gesubsidieerde NGOʼs, staatsomroepen, nationale gezondheidszorgstelsels, internationale organisaties. Niet voor niets werken sociaal-democratisch links en de gesubsidieerde progressieve klasse enthousiast mee aan het coronabeleid en de controlemaatschappij die over ons wordt uitgerold. Staatsdwang past perfect bij hun belangen en ideologische doeleinden.
Verder lezen bij de bron, De Andere Krant
“Ons doel zou moeten zijn een nieuwe wereld te bouwen op basis van individuele rechten, te streven naar zoveel mogelijk vrijwillige, decentrale samenwerkingsverbanden, zonder overheersende machtsstructuren, of die nu van kapitalisten, socialisten of fascisten komen.”
“Recht en orde zijn nodig, maar ze zullen niet van boven komen, van “oplettende overheidsfunctionarissen”. We zullen er zelf voor moeten zorgen.”
Ja, het is belangrijk erop te wijzen dat de “publieke-sectormachthebbers” volledig vrijwillig en met vol enthousiasme meewerken aan: The Great Reset, Agenda 2030, of hoe je het wilt noemen. Ik hoop dat er een oplossing kan zijn zonder overheersende machtsstructuren, ben daar jammer genoeg steeds minder zeker van.
Iemand zal recht moeten spreken. Iemand zal verdachten moeten oppakken en, indien veroordeeld, opsluiten en bewaken, of een te betalen vergoeding afdwingen. Ook als je er zelf voor zorgt, zal op termijn het exclusieve recht op leven en dood, opsluiting en vrijheid, tot misbruik gaan leiden. Mensen en macht is een moeilijke combinatie. Daarom is het van belang een daadwerkelijke elite te hebben, een aristocratie. Mensen die van jongs af aan, aan de keukentafel, worden bijgebracht hoe met macht en aanzien om te gaan. Noblesse oblige, hoge bomen vangen veel wind. Dat soort werk. Mensen die hun uitzonderlijke status begrijpen en weten dat zij geen misbruik mogen maken omdat er een onuitgesproken overeenkomst bestaat , het mysterieuze sociale contract zo je wilt, tussen hen, de blauwbloedigen, en hoi polloi.
Daarom is het van belang een daadwerkelijke elite te hebben, een aristocratie.
Zoals wat de communisten dan een klasse van professionele revolutionairen, noemt? Wat Plato bedoeld, met zijn philosopher king?
Er is een draadje trouwens, naar de sovjet ‘profesionele revolutionair/chairman’ en de philosopher king. Was het niet Popper, die dat suggereerde?
Mensen die hun uitzonderlijke status begrijpen en weten dat zij geen misbruik mogen maken omdat er een onuitgesproken overeenkomst bestaat
Want mensen met macht en status, koningen, keizers, mandarijnen, tsaren, hebben hun macht natuurlijk nooit gruwelijk misbruikt…..(kuch)
Een libertarische despoot, wil je? Een soort koning Leopold de tweede? En Vlad the impaler?
Het is van belang dat voorkomen wordt dat totaalidioten zoals bv jij in een functie van invloed terecht komen. Of dat nu in een private of een publieke organisatie is.
Maar jij kan wel de aristocratische despoot worden? Dat ligt jou wel? Mag je dan ook een hermelijnen mantel dragen? En een gouden kroon? Koning toto? Een gouden koetsje erbij, bekostigd van….uhmmm, belastinggeld?
Denk je nou echt, dat ik een functie van invloed wíl hebben? Je kent mij duidelijk niet, hé.
Het is weinig zinvol een gesprek hierover te voeren met jou omdat je er te onnozel voor bent. Net zoals het weinig zinvol is een spelletje schaak te spelen met een chimpansee. Je begrijpt de probleemstelling niet eens. Je historische kennis wordt gedomineerd door foutieve denkbeelden agv linkse hersenspoeling. Daarom zijn al je voorbeelden en aannames fout. Ook heb je geen enkele economische kennis of praxeologische inzichten zodat ook een abstract-theoretische verhandeling zinloos wordt.
Mensen en macht is een moeilijke combinatie. Daarom is het van belang een daadwerkelijke elite te hebben, een aristocratie.
De aanname is hier: een ‘daadwerkelijke elite’ misbruikt zijn/haar macht niet. Maar als we naar de geschiedenis kijken, dan zien we dat ‘daadwerkelijke elites’ de boel compleet geterroriseerd hebben. En wie bepaalt, wie de ‘daadwerkelijke elite’ mag zijn? Jij?
Ook heb je geen enkele economische kennis of praxeologische inzichten
Deze kwestie gaat niet eens over economie, of praxeologie.
Goed, ik wens je succes met je zoektocht naar ‘daadwerkelijke elites’. Op zoek naar een Führer. Zou dat geen leuk televisieprogramma zijn? Gepresenteerd door die dame van boer zoekt vrouw?
Zoals wat de communisten dan ‘een klasse van professionele revolutionairen’ noemen? Wat Plato bedoeld, met zijn philosopher king?
correctie
Stalin en Mao, zouden in theorie die verlichte leiders zijn, die aristocraten van de verlichting, die het domme volk zouden gaan helpen.
En de aanname is alweer meteen, dat ik naar de bevelen van jouw toekomstige ‘aristocratische helden’ ga luisteren.
Ik snap wel wat van Wolferen bedoeld. Het grote geld, heeft nu extreem veel macht. Veel mensen hebben niet het gevoel dat de overheid iets voor ze betekend. Het idee van de sociaal democratie was eigenlijk: een sociaal liberalisme. Een liberalisme, maar dan wel met volkshuisvesting en een huurplafond en gezondheidszorg. De stelling dat de PVDA hetzelfde is als Stalin, is natuurlijk onnozel.
Punt is denk ik, dat de sociaal democratie kon ontstaan, als een buffer tussen aan de ene kant the american dream en aan de andere kant de USSR. De westerse staten, wilde niet dat de USSR grip kreeg over de westerse bevolking en daarom kwamen deze regeringen met sociaal democratisch beleid. Een concessie. Een middenweg. Ok, hier heb je volkswijken en gezondheidszorg, als je maar geen communist wordt. Iets dat voornamelijk in de Scandinavische landen, goed uitpakte. De cultuur en de volksaard en de publieke opinie ws er ook naar, waardoor het in stand kon blijven.
Toen viel de USSR en was de druk van de ketel. Neoliberalisme kwam op en veegde de sociaal democratie ook meteen van tafel. De sociaal democratie ging deels in haar project op. Alles zou door de markt gedaan worden, want dat was efficiënt.
Maar, wat is deze neoliberale markt dan? Wachtlijsten van dertig jaar, voor een woning. Uitgeklede gezondheidszorg en goed betaalde managers. Even los van of deze markt vrij is of niet, zij functioneert niet. Zij weet niet in basis behoeftes te voorzien. Omdat het geen markt is, zeggen libertariers. Daar kunnen we dan eindeloos over discussiëren. Het is natuurlijk allemaal wel en geen markt. De woningmarkt is wel en geen markt.
Wolferen zegt: de bedrijven zijn de graaiers. Beckman zegt: de staat is de graaier. Maar in het neoliberalisme, zijn staat en kapitaal verweven en lopen ze door elkaar heen. Het is een symbiotisch geheel.
Daar komt dus ook bij. Links zet niet in op een sociaal democratie. Links is bezig met de woke thema’s, voornamelijk. Men vind ouderwetse sociaal democratie, vakbondsstrijd, arbeidersmacht etc, men vind dat ouderwets. Niet cool. Niet sexy. Links bestaat niet uit de arbeidersklasse/middenklasse. Links bestaat uit jongeren en studenten, die woke zijn.
Dus, de sociaal democratie kon ontstaan in een specifieke historische setting. Ik weet niet of je het opnieuw nieuw leven kan inblazen. Het is als met een relatie die je had. Die ontstond ook in een specifieke setting en in die setting sloeg de vlam over. Maar, je kan het niet opnieuw doen. Zij/hij is anders en jij bent nu anders etc. Het vuur van het moment, is er niet meer. De magie.
Maar wat dan wel, politiek gezien? Ik weet het niet eens meer, in deze tijd.
Het grootste probleem is denk ik:
Het niet herkennen door de massa in welke tijd we leven ( is denk ik altijd het probleem geweest)
Als we de geschiedenis bestuderen, zie we dat uitvindingen altijd hebben geleid tot economisch gewin en het vergroten van macht. Regelgeving t.b.v. de burger hobbelde er altijd achteraan, na bijv. een oorlog of andere verschrikkingen als slavernij.
De burger wordt weinig macht toegedicht dan niet anders dan een niets voorstellende verkiezing.
Krijgen we dan betere samenlevingen met grote vakbondsorganisaties?
Ik denk het niet.
Voor mij is het gouden woord, transparantie. Dit leidt tot verantwoordelijkheid en consequenties.
Tegenwoordig is het zwartlakken van documenten heel normaal en het niet krijgen van consequenties voor daden, zoals bij Hugo de Jonge of nog veel erger het illegaal binnenvallen van Irak leidt tot corrumperen van het systeem, jaagt eerlijke mensen weg ( houden alleen zichzelf vernietigende types als Omzigt over)
Dan corrumpeert ook echt alles : Overheden, rechtstaat en media.
De burger heeft in al die jaren van zijn bestaan niet geleerd hier mee om te gaan.
Dus steeds volgt ellende, opbouw en wederom naar ellende zich als een cyclus op.
Waar leer je transparantie?
in het onderwijs!!
De burger zal moet ingrijpen in het onderwijssysteem.
Daar moeten vrijheden gewaarborgd worden.
Daar hoort ethiek, filosofie, redeneren en dialoog thuis.
Niet , zoals ze nu bij het vak Nederlands leren: elkaar zwart maken en dat dan debatteren noemen.
Vroeger eisten de kerken speciaal onderwijs op.
NU moet de burger het zelf gaan opeisen.
Ik wens ze succes!
Krijgen we dan betere samenlevingen met grote vakbondsorganisaties?
Ik denk het niet.
Werkende mensen, krijgen er een beter salaris van. Het idee van ‘de samenleving’ is dan irrelevant daarin, verder.
Comments are closed.