Globalisering heeft veel goede kanten. In de uitstekende Channel 4 documentaire ‘Globalisation is good’ van Johan Norberg uit 2003) laat Norberg zien hoe het kapitalisme wereldwijd miljoenen mensen uit de armoede omhoog tilt naar een beter bestaan. Een eeuw geleden leefde nog 90% van de wereldbevolking onder de armoedegrens, nu is dat nog slechts 10% (in NL 7%).

maar de globalisering heeft ook de cultuurmarxisten in de kaart gespeeld. Zij kunnen nu multinationals en hun westerse klanten rechtstreeks linken aan corporatistische uitbuiting in de derde wereld, die zij graag, maar ten onrechte, aan het kapitalisme toeschrijven.

1/4 Globalism is Good

2/4 Globalism is Good

3/4 Globalism is Good

4/4 Globalism is Good

Cultuurmarxisten hebben echter kilos boter op het hoofd, want zij zijn inmiddels op gelijk niveau gekomen met de traditionele corporatisten. Waar de klassieke marxisten de grote bedrijven nog te vuur en te zwaard bestreden, is er nu een kongsi ontstaan tussen beide partijen.

De grote bedrijven, vertegenwoordigd door het WEF van Klaus Schwab, beloven de cultuurmarxistische politieke agenda van het uitkleden van het rijke westen te ondersteunen (de bekende Great Reset) als zij zelf ongehinderd door mogen gaan met het uitkleden van hun klanten (‘You will own nothing’). De regenboog vlaggen op de sites van de multinationals verspreiden zich inmiddels net zo snel als de varianten van het Corona-virus.

Ook in gepolitiseerde organisaties als de WHO vinden cultuurmaxisten en Big Pharma en andere multinationals elkaar. Gebruikmakend van allerlei internationale verdragen effenen ze zo de weg naar een corporatistische wereldregering, die nationale parlementen kan overrulen.

Daarbij zijn ze uiteraard niet afkerig van een moderne controlesamenleving met ‘social credit’-besturing naar Chinees model. Corporatistische tech bedrijven als Google en Facebook perfectioneren de AI software hiervoor, terwijl Elon Musk, de CEO van Tesla, enthousiast vertelt over de vele sensoren en camera’s die in zijn elektrische auto’s worden ingebouwd om bestuurder, inzittenden en iedereen in de omgeving van de auto in de gaten te houden.

Ook de met het internet verbonden camera’s en microfoons in game consoles, smartphones, smarthomes, ATMs, winkels, bedrijven en overheidsgebouwen zijn onderdeel van de reeds beschikbare infrastructuur voor zo’n controlesamenleving, evenals de verkeerscamera’s in de stad en boven de snelwegen en AI software voor de automatische herkenning van voertuigen en personen.

Uitbreiding met voor iedere burger een electronisch ID en een bankrekening bij de centrale bank met digitaal geld (CBDC), dat naar behoeven door de overheid kan worden gevolgd en geblokkeerd, completeren deze corporatistische en cultuurmarxistische natte droom.

In dit verband is de visionaire SF-film ‘Rollerball’ uit 1975 van Norman Jewison interessant. Die schetst een toekomst waarin multinationals de wereld regeren, oorlog hebben uitgebannen (want ‘bad for business’) en de dociele burgers van ‘brood en spelen’ voorzien.

De film is een indrukwekkend pleidooi voor de vrijheid van het individu om je leven in eigen hand te nemen. Het spel ‘Rollerball’ is een allegorie voor de oude samenleving met veel ellende en geweld, waarin alleen collectivisten (het team) zich konden handhaven. Na een periode van felle strijd (corporate wars) hebben de corporates die oude samenleving overwonnen en controleren en besturen haar nu volledig als een luxe gevangenis, schijnbaar tot ieders voordeel en tevredenheid, en tot die van de CEO’s van de corporates nog het meest.

Rollerball (1975)

“The game was created to demonstrate the futility of individual effort. (-) It’s not a game a man is supposed to grow strong in. (-) You know how the game serves us. It has a definite social purpose. Nations are bunkrupt, gone. No poverty, no sickness. Man has accomplished what he’d always craved. Corporate society was an inevitable destiny for the good life, a centuries old view. (-) Corporate society takes care of everything. And all it asks of anyone, all it’s ever asked of anyone ever, is not to interfere with management decisions.”

~ Mr Bartholomew, CEO of Energy Corp

Je vraagt je af waarom de kiezers in al die democratieën hier niet gewoon een streep door hebben gezet. Dit beleid is zeker niet in hun belang.

In het vierde en laatste artikel uit deze reeks gaan we hier nader op in.

 

Ingezonden door Peter de Jong

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

6 REACTIES

  1. “Je vraagt je af waarom de kiezers in al die democratieën hier niet gewoon een streep door hebben gezet. Dit beleid is zeker niet in hun belang.”
    Bedoelt u de 80 miljoen kiezers die voor Biden hebben gestemd?
    We weten nu toch dat ongeacht het aantal stemmen bepaalde partijen krijgen, ze NOOIT mee zullen regeren?
    De rot is langzaam in het systeem geslopen in de vorm van infiltratie door vreemde mogendheden en corruptie, en heel veel mensen hebben het nu nog steeds niet in de gaten.
    Mijn baas, toch niet een domme vent, probeerde ik enkele maanden geleden het cojona gebeuren uit te leggen.
    Zijn antwoord: “De overheid zal wel weten wat ze moeten doen om deze problemen op te lossen.”
    Ja, dan ga je natuurlijk nooit iets veranderen.

  2. Zo ook een SF/fantasy boeken serie ‘Shadowrun’
    Een mix van magie en technologie, maar als je het magie gedeelte even buiten beschouwing laat dan zie je hetzelfde; de wereld wordt gerund door megacorporaties. Het merendeel van de mensen werkt daarvoor en je hebt een deel van de bevolking die buiten dat systeem om werkt als ‘shadowrunners’ die illegale raids, al dan niet digitaal, uitvoeren op dergelijke bedrijven om in hun onderhoud te voorzien.
    Overheden zijn slechts beperkt en worden in veel gevallen ook gerund door de corporaties, en in bepaalde steden zijn de verschillende corporaties ook de lokale overheid die alles in een bepaald gebied regelen voor hun werknemers.
    Een deel van de technologie gaat ook over het versmelten van mens en computer, waarbij men directe links genaamd ‘datajacks’ in de schedel laat aanbrengen om zo direct via een kabel in netwerken of computers te kunnen inloggen.
    Corporaties hebben ook hun eigen veiligheids troepen die in feite gewoon legers zijn.

    Zoals gezegd, wanneer men het magie-gedeelte weg denkt dan zit men aardig op pad naar die toekomstvisie

  3. In dit verband is misschien Alexander Doegin interessant. Hij probeert een vierde politieke orde te definiëren nadat socialisme, fascisme en liberalisme mislukt zijn. Hij is zeker niet tegen liberalisme maar stelt dat door de globalistische elites een geradicaliseerd liberalisme wordt gevolgd met als uitgangspunt het totale individualisme waardoor zelfs concepten als man-zijn en vrouw-zijn moeten verdwijnen omdat deze je individualistische expressie belemmeren. Straks zal ook je mens-zijn een belemmering kunnen zijn en zul je kunnen kiezen voor de mate van samensmelting met technologie. Op die manier wordt het radicale individualisme een bedreiging voor je mens-zijn.

    Hij voert het ontstaan van het liberalisme terug op een discussie tussen katholieke intellectuelen waarin getwist werd over het bestaan van gemeenschappelijke kenmerken als geslacht, of meer collectieve kenmerken als religie of klasse. De zogenaamde nominalisten ontkenden dit en zagen aanduidingen als man/vrouw enkel als praktische externe beschrijvingen. Net zo goed als je ervoor kunt kiezen om een atheïst te zijn, kun je er voor kiezen een man of een vrouw te zijn en dat elke twee weken te veranderen, net zoals je ervoor kunt kiezen geen mens meer te zijn: de ultieme individuele vrijheid, die dan wel te ver is doorgeschoten. Dat lijkt me duidelijk.

    https://europeanconservative.com/reviews/the-great-awakening-vs-the-great-reset/

    • Je moet wel onderscheid maken tussen wensdenken en een rollenspel en feitelijkheden. De psychiatrische inrichtingen zitten vol met mensen die denken, dat ze Napoleon zijn. Je kan als man prima een voorkeur voor typisch vrouwelijke kenmerken hebben en je daar zelfs mee identificeren, maar dat maakt je nog geen vrouw. Als de Olympische Spelen genderneutraal zouden zijn won geen enkele vrouw meer een medaille.

      Het is wat vreemd een ziekelijke afwijking te koesteren. Er is geen mens met een hazenlip die denkt, dat hij normaal is, dus waarom zou je dat van een man die denkt, dat hij een vrouw is, wel mogen verwachten?

      • Het maakt niet uit hoe mensen hun leven vorm geven, als ze anderen daar niet mee lastig vallen. Als een ander niet met je om wil gaan, om wat voor reden dan ook, dan kan je iemand daar niet toe dwingen.

        Als pedofielen of anderen met een ziekelijke afwijking niet langer worden gediscrimineerd, zijn ze niet opeens genezen. Het is de verantwoording van zo iemand zelf om iets van zijn leven te maken, zonder daarbij kleine kinderen te beschadigen. Het opdringerige gedrag van cultuurmarxisten maakt van hen bij voorbaat al mensen die je liever mijd.

Comments are closed.