Van de LP kreeg ik met kerst een mooi boekje van Frédéric Bastiat (1801-1850) cadeau, met daarin twee pamfletten: “Wat men ziet en wat men niet ziet”, en “Rechtvaardigheid en solidariteit”. Nu kent iedereen hier Bastiat, al was het maar van de parabel “de gebroken ruit”, maar eerlijk gezegd had ik zijn werk nooit gelezen.
Wie ooit aan de werken van Ayn Rand begonnen is, komt er al snel achter dat het taalgebruik in de jaren ’50 van de vorige eeuw doodvermoeiend is om te lezen. Zeker omdat volzinnen van acht regels toen eerder regel dan uitzondering waren. En dat dan 800 tot 1.000 pagina’s lang! Gelukkig was het Bastiat-boekje dun en begon ik het te lezen. Ik was na één pagina al aangenaam verrast door het taalgebruik, de vertalers hebben goed hun best gedaan. Maar nóg een paar pagina’s verder in “Rechtvaardigheid en Solidariteit” begon ik te gloeien: dit is goud!
Frédéric Bastiat was een Franse econoom en filosoof met een juridische achtergrond. Hij leefde ten tijde van de Franse revoluties (ik dacht overigens altijd dat het er maar één was) en hij zag met lede ogen hoe de “economen” en “socialisten” samensmolten tot de zogenaamde “politieke economie”.
In de ogen van Bastiat zou de overheid slechts moeten zorgen voor Rechtvaardigheid. En wie kan er nu tegen rechtvaardigheid zijn?Slechts door het waarborgen van natuurlijke rechten voor iedereen zou de samenleving kunnen groeien. Dat recht zou slechts gericht moeten zijn op het straffen van geweld en het initiëren daarvan (geen onbekende gedachte hier).
De socialisten wilden echter ook dat de overheid zich zou bezighouden met Solidariteit. En laten we eerlijk zijn: wie kan er nu tegen solidariteit zijn? Bastiat omschreef solidariteit als “vrijwillige opoffering door een groot gevoel van empathie”. Het is een gevoel uit de hoogste categorie, net als verliefd zijn. Een gevoel laat zich niet dwingen. En daar gaat het volgens Bastiat fout: socialisten willen dat de overheid zorgt voor solidariteit. Dat kan alleen via wetgeving, en wetten zijn gelijk aan dwang. Solidariteit op straffe van een boete of gevangenisstraf is niet langer vrijwillig en ook niet gestoeld op “een groot gevoel van empathie”, maar op angst voor de straf. Als je de vrijwilligheid en de empathie weghaalt, houd je dus slechts “opoffering” over. En gelegaliseerde plundering is onrechtvaardig.
Nog een belangrijk argument om de overheid zich slechts bezig te laten houden met Rechtvaardigheid, is omdat “natuurlijk recht” duidelijk definieerbaar is: het is af te bakenen, er zijn duidelijke grenzen aan wat goed en kwaad is. Bij (opgelegde) solidariteit ontbreekt dat: het is een rekbaar begrip. Het begon bij: “we moeten wat regelen voor de armen”. Maar zal het eindigen bij: “We moeten herstelbetalingen doen aan de twaalfde generatie zwarte transseksuele seksslavinnen”? Nee. Zelfs dát is nog steeds niet het einde.
Immers, bij een overheid die solidariteit afdwingt met gemeenschapsgeld, zullen lobbyisten altijd pleiten voor gunsten ten koste van de gemeenschap. Een overheid die zorgt voor alles voor iedereen heeft geld nodig. Dat leidt tot een enorme belastingdruk. En als dat geld op is, moet er worden geleend, wat leidt tot enorme staatsschulden. Als de huidige middelen op zijn, moet er worden geleend van de toekomst. Ring a bell?
Claude Frédéric Bastiat wist 170 jaar geleden al uiterst accuraat te voorspellen in wat voor dystopie de samenleving zou veranderen als je Rechtvaardigheid door de socialisten laat koppelen aan Solidariteit. Daarmee had hij een extreem vooruitziende blik.
Een door de overheid opgelegde en geïnstitutionaliseerde solidariteit is een pervertering van het begrip solidariteit en het corrumpeert de gehele samenleving.
Waarom zou je een medemens nog helpen? Dat is immers de taak van de overheid. Je betaalt er genoeg belasting voor.
En bij de overheid krijg je te maken met een onpersoonlijke ambtenaar. Die kijkt uitsluitend naar de regeltjes. Krijg je 1x per week een tas boodschappen van je solidaire buur dan wordt je gekort op je bijstand. En val je een euro buiten de norm dan kom je zelfs helemaal niet meer in aanmerking voor een uitkering.
En heb je na veel bureaucratisch gedoe wel een uitkering gekregen dan wordt je met de nek aangekeken (opvreter en parasiet).
Deze staatssolidariteit maakt de natuurlijke band en empathie tussen mensen kapot.
‘Waarom zou je een medemens nog helpen? ‘
Principe van use it or loose it, de samenleving degenereert op vele manier door al die overheidsbemoeienis, een principe waar vele klassiek liberalen op hebben gewezen. Atomisering, de staat lost het immers wel op, het geld wat afgenomen is kan men niet zelf investeren, dus degeneratie van initiatief op talloze gebieden. De burger is ook geen burger meer, geen ‘citizen’, maar een ‘cliënt’.
Moderne overheden zijn anochronistische fenomenen, de samenleving evolueert, maar beleid van de overheid is gebaseerd op puur make-belief, bijgeloof en vooroordelen, ondanks alle statistieken en wetenschap waar men mee schermt, wat niet meer is dan pseudo-wetenschap van primitieve medicijnmannen met rekenmachines.
“The state is the great fictitious entity by which everyone seeks to live at the expense of everyone else.” (Frédéric Bastiat)
Eén zin, moet toch wel te doen zijn voor mentaal gehandicapten.
Heb altijd al een gruwelijke hekel aan overheden en speciaal amtenezen gehad
Dat begon al,voor mij, in de jaren vijftig
Ik ben van vlak na ww2 , opgegroeid op een dairyfarm vlakbij de Afsluitdijk
Mijn (groot)ouders hadden zwaar geleden onder de nazis,en waren zowat alles kwijtgeraakt : gebouwen plat en verbrand, vee dood en een dood zoontje(mijn oudste broertje)
Lang verhaal kort: toen alle gebouwen weer overeind stonden (1948)en er wat slecht vee was opgescharreld en wat verwaarloosde paarden erbij , werd er gewerkt en gewerkt
en nog meer gewerkt
Mijn vader had jonge kerels uit het dorp,meestal in het weekend, aan het werk om de sloten te reinigen(heakeljen op zijn Fries) voor cash geld, er werd veel gebruikte en ook scherpe ammo gedredged
Die jongens vonden dat geweldig, maar de plaatselijke commies,zo werd hij genoemd, een belasting ambtenaar zat notabene met verrekijker de zaak te bespioneren vanaf de polderdijk wie daar dan wel aan het werk waren
Mijn moeder had voor elke werker dezelfde blauwe overal en pet aangeschaft en het was voor die amtenees te moeilijk om eea te identificeren
Amtenees is ook wel eens van het erf gevloekt door mijn oude heer
Ik heb zelf nog eens geprobeerd om , hij reed een solex(klein brommertje zeg maar)mijn polsstok in zijn spaken te duwen toen die weer eens langs kwam, helaas lukte dat maar half
Een jaartje of zo later verdween die gast, hij heeft zich zeer waarschijnlijk nooit thuis gevoeld in een Fries dorp als enigste holle lander
No pun intended
Oh en ter opluistering van het geheel: het is hier al 9dagen kouder dan -35graden Celsius, prachtig mooi weer dus met veel zon maar wel wat frisjes
(Zonnebrillen weer met skidoo suit en wanten aan)
Merry Christmas to everyone!
Mooi verhaal. Friezen die uit dat hout gesneden zijn, zijn schaars geworden lijkt het. Veel plezier in de kou daar en ook fijne feestdagen!
Bedankt voor de tip. Ik zal het eens gaan lezen. Ayn Rand niet. Ik heb jaren geleden een of andere download van (Atlas Shrugged denk ik) gevonden. Maar daar was ook moeilijk doorheen te komen.
Wat is dat toch met ‘liitterair’ doen en volzinnen, met lange bijzinnen, en nog langere bijzinnen van lange bijzinnen, van een halve bladzijde of langer te schrijven? Vind de schrijver zichzelf dan geniaal of zo? Of wil die indruk maken op de boekenredactie van de Volkskrant…
Op een tekstschrijven-cursus die ik laatst volgde leerde ik dat je zinnen gemiddeld niet langer moeten zijn dan 10 woorden. Als je de aandacht van mensen wilt vasthouden.
Yo, Kobus, het boekje is van Frédéric Bastiat, geschreven in 1840 of zo. Zo’n 180 jaar oud dus. Ik was bang dat het taalgebruik gedateerd zou zijn omdat de boeken van Ayn Rand dat zijn De eeuwige bron heb ik met veel pijn en moeite uitgelezen, maar Atlas in staking lukt me maar niet, het is echt hoog tijd voor een moderne vertaling. De boeken van Ayn Rand zijn “slechts” 70 jaar oud, daarom hield ik m’n hart vast. Maar dit boekje van Bastiat is verrassend fris en een echte aanrader. Je hebt het in een paar uur uit, maar je hebt voor dagen denkwerk! Het zou eigenlijk verplichte kost moeten zijn voor ieder raads- of kamerlid, voordat hij/zij/het geïnstalleerd wordt.
“Met de LSI kom je echt achter de voordeur”
Huisbezoeken voor controle op uitkeringsfraude, woonfraude, toeslagenfraude. Controle op risicofactoren als het hebben van een aanhangwagen en het wonen in een huis van meer dan 90 m2.
Bezoekende ambtenaar kijkt in sokkenla en vraagt: gaat uw man wel eens vreemd?
https://toezichttafel.wordpress.com/kenniskaart/organisaties/samenwerkingsorganisaties/lsi/
zie ook:
https://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/rotterdam-stopt-met-syri
“Heeft u een huiszoekingsbevel?”
“U bent niet verplicht ons toe te laten. Dat heeft dan wel gevolgen voor uw uitkering.’
Bastiat is in ieder geval interessanter dan Ayan Rand
De socialisten wilden echter ook dat de overheid zich zou bezighouden met Solidariteit
Omdat de socialisten zeiden : als de overheid de ongelijkheid/verpaupering niet aanpakt, zal het gaan leiden tot revolutie en radicalisering en dan is men verder van huis.
Dezelfde redenering die Piketty aanhangt. Hij zegt: kapitalisme werkt op zich wel,maar zij moet tegen zichzelf beschermd worden, anders gaat zij vanzelf ten onder. De excessen moeten gedempt worden.
Dit soort socialisten zijn dus niet anti kapitalisme.
Revolutie was in de vorige eeuw iets dat heel plausibel was, dat in de lucht hing. Grote groepen mensen hadden namelijk niets te verliezen.
Dus, het ging socialisten niet eens om ‘solidariteit’, of ‘eerlijkheid’. Het ging ze om het behoud van het liberalisme, door de extremiteiten ervan te dempen. Zie socialisme dan als een soort post liberalisme, gemoderniseerd liberalisme
Dat kan alleen via wetgeving, en wetten zijn gelijk aan dwang
Toch wilde Bastiat gewoon een rechtsorde….De liberale wetten waar hij zich op baseert, zijn net zo goed dwangmatig.
Wetten zijn gelijk aan dwang, dat klopt. Of jij ze breekt of niet, ligt in je eigen macht….
Als anarchist neig jij natuurlijk naar wetteloosheid, maar zelfs in een volledig wetteloze samenleving is het verstandig afspraken te maken. Dat mensen rechts aan blijven houden bijvoorbeeld, of de waarde van de betekenis van de huidige verkeersborden ook toekennen. Evenzo kun je wetten maken dat moord, ontvoering, mishandeling niet mogen. Wetten waarmee eigendom erkend en beschermd wordt. Wetten waar een ieder zich aan dient te houden. Moreel rechtvaardige natuurregels worden al door iedereen met een normaal brein nageleefd. Slechts sociopaten ervaren “dwang” als zulke vanzelfsprekende regels opeens wet worden. En dat is misschien maar goed ook, want door die wetten, zonder aanziens des persoons, te handhaven, ontstaat het gelijke speelveld waar Bastiat het over had.
Beste bekende
Ik zou mijzelf niet eens meer anarchist noemen. Vroeger noemde ik mijzelf zo, maar het was altijd al een misvatting
Anarchisten neigen niet naar wetteloosheid. Iedere soort van anarchist gaat uit van regels en wetten. Van de communistische anarchist, tot de mutualist, tot de kapitalist. Allemaal willen ze een orde.
Anarchisten gaan alleen uit van polycentrische wetgeving. Iedere commune, zijn eigen wetten. Iedere federatie, eigen wetten. Ieder bedrijf eigen wetten.
Ik pleit natuurlijk niet voor een wereld, waar we elkaar allemaal permanent te lijf gaan en elkaar veel pijn doen. Niemand pleit daarvoor, statisten niet en anarchisten ook niet
Het punt met ongelijkheid is. Als jij zestien villa’s hebt en ik slechts een klein kamertje, dan is dat in principe prima, als ik daar gelukkig mee ben
Maar, als ik letterlijk honger heb, ondanks dat ik werk heb. Als ik een uitgebuite, werkende arme ben. Ja, dan wordt het een ander verhaal. En als er dan heel veel zijn zoals ik, dan is dat een voedingsbodem voor communisme of links anarchisme. We kijken er nu puur praktisch naar. Dit gaat niet eens over goed/slecht.
als er vele armen zijn die niets te verliezen hebben, dan bedreigd dat je orde. De verpauperde, geterroriseerde bevolking steunde Che Guevara, daarom won hij.
Ongelijkheid is dus niet een probleem, maar extreme verpaupering, uitzichtloosheid, honger en ziekte, zal leiden tot revolutionaire tendenties, hebben we gezien. Zien we steeds weer. En dat kan een Bastiat dan ‘niet eerlijk’ vinden ofzo, maar dat is irrelevant.
Hou toch een keer op met je onzin! Socialisten zijn immorele idioten. Zij weten niet hoe een vrije samenleving werkt, want zij erkennen het individuele eigendomsrecht niet. Daardoor ontstaat onderdrukking, uitbuiting en armoede. Socialistische oplossingen maken de Verelendung alleen maar erger.
___________
A socialist, a capitalist and a communist agreed to meet. The socialist was late. “Excuse me for being late, I was standing in a queue for sausages.” “And what is a queue?” the capitalist asked. “And what is a sausage?” the communist asked
Revoluties lossen niets op:
“From time to time some generation, more vigorous or shortsighted than its predecessors, pulls down the whole building, sleeping out in the open until it is rebuilt. When, after a thousand privations and with enormous efforts, they have managed to rebuild it to a new plan, they are crestfallen to find it is not much more comfortable than the old one. It is true that those who drew up the plans are set up in good apartments, well situated, warm in winter and cool in summer; but the others, who had no choice, are relegated to the garrets, the basements or the lofts.
So there are always enough dissenters and troublemakers, of whom some miss the old building, whilst some of the more enterprising already dream of another demolition. For the few who are satisfied there is an innumerable mass of disgruntled ones.
We must remember however that some are satisfied. The new edifice is indeed not faultless, but it has advantages; why pull it down tomorrow, later, indeed ever, as long as it shelters enough tenants to keep it going?
I myself detest the wreckers as much as the tyrants. If you feel your apartment is inadequate or too small or unhealthy, then change it – that is all I ask. Choose another place, move out quietly; but for heaven’s sake don’t blow up the whole house as you go. What you found unsuitable might delight your neighbour. ”
Paul Emile De Puydt in Panarchy (1860)
https://www.panarchy.org/depuydt/1860.eng.html
Ja man, je reageert nooit echt op wat ik zeg. Je komt slechts met je standaard geëmotioneerde riedeltje.
Jaha, socialisme is slecht, is slecht, is slecht, is slecht, is slecht.
Je gaat verder niet eens in op de argumentatie.
Het is gewoon vrij simpel. Als kapitalisme leidt tot te extreme ongelijkheid, verpaupering, onderdrukking, dan gaat dat leiden tot revoluties. Los van of jij en ik dat leuk vinden of niet
Als libertarisme dit wilt voorkomen, deze revolutionaire dreiging, dan moet zij ervoor zorgen dat libertarisme iets voor iedereen is. En als het iets voor iedereen zou zijn, dan is het al een soort socialisme eigenlijk. Want wat is socialisme? Politiek die gericht is op iedereen, die bedoeld is om goed te zijn voor iedereen en niet voor slechts een feodale, of bezittende, of theocratische kaste. Als de libertarische markten goed voor iedereen zouden zijn, zouden socialisten ze omarmen.
En als de libertarische markten leiden tot verpaupering van de massa, dan grijpt de massa de revolutie aan, vroeg of laat. We kunnen gewoon leren van het verleden en ons niet blindstaren op theorie
Revoluties lossen niets op.
Je snapt het gewoon niet zo goed. Een kat in het nauw, maakt vreemde sprongen. Revolutionaire sprongen. Als mensen niets te verliezen hebben, dan grijpen ze de revolutie aan. Dat is dan hun enige hoop. Als het systeem ze geen hoop kan geven, zoeken ze dat elders. Als je geen leven hebt en iemand geeft je een geweer en de belofte van een nieuw leven, dan grijp je dat aan. Probeer de psychologie nou eens te begrijpen. Als je full time werkt voor een landheer en je hebt daarnaast letterlijk honger, dan ben je wel geneigd om of de criminaliteit in te gaan, een outlaw te worden, of de revolutie aan te grijpen.
Ik weet ook niet, waarom de fuck ik dit tijdens kerst schrijf. Zie het als een soort misvormde kerstgedachte
Comments are closed.