Er komen tal van belastingverhogingen en bedreigingen op de burger af. Eind 2025 loopt het bestaande financieringssysteem voor gemeenten en provincies af. ….. Hierdoor ontstaat voor gemeenten en provincies een financiële kloof van ongeveer 3 miljard euro. Eigenlijk kunnen we dat gerust een ravijn noemen. (bron). Remco Coerman heeft het in een van zijn videos ook over dit ravijnjaar en stelt dat dit een reden te meer is om te gaan emigreren.

De kortingen van de rijksbijdrage aan gemeentes zullen volgens Remco en anderen zorgen voor een dramatische situatie voor de begroting van een gemeente. Die zal resulteren in veel hogere gemeentelijke heffingen en leges. De vraag is in hoeverre de burger hier daadwerkelijk het kind van de rekening is.

Omvang korting

We hebben het over het gemeentefonds. Dit is geld dat door de rijksoverheid wordt overgemaakt aan gemeentes zodat ze hun wettelijke taken kunnen vervullen. Het gaat jaarlijks om ongeveer 40 miljard. In de laatste voorjaarsnota (onderdeel van de rijksbegrotingssystematiek, deze nota volgt op de miljoenennota) is een overzicht opgenomen van 2024 tot en met 2029.

Na wat plussen en minnen volgt bovenstaande eindstand en dan zien we dat in 2026 de rijksbijdrage aan het gemeentefonds met 3 miljard euro daalt ten opzicht van 2025 (42,9 miljard minus 39,9 miljard). En daarna stabiliseert. Dit is een daling van 7 procent. Is dit nu al die ophef waard? Deels wel, aangezien de begrotingssystematiek stelselmatig gewijzigd wordt en toename inwoners, en bijdrage voor loon en prijscompensatie veranderen. Dit rapport heeft het over een tekort bij de gemeentes van 6 miljard in 2028. Per Nederlander gaat het dan om ongeveer 170 euro per jaar tekort in 2026 en 340 in 2028. Wat dat betreft schreeuwen gemeentes dan wel moord en brand maar lijkt het mee te vallen.

Voorbeeld Amsterdam

Om eens te zien hoe een gemeentebegroting eruit ziet kijken we naar Amsterdam. Remco Coerman heeft dit in een video benoemd als een stad waar het helemaal fout gaat. Dit is de infographic over de inkomsten van de Amsterdamse gemeentebegroting voor 2024:

Het totaal aan lokale heffingen brengt minder dan de helft van het gemeentefonds binnen. Stel nu dat het gemeentefonds in 2026 met 7 procent terugloopt evenals de andere specifieke uitkeringen. Dan loopt Amsterdam in dat ravijnjaar 263 miljoen mis, laten we het naar boven afronden naar 300 mln. Als we de OZB, de afvalstoffen, de drinkwaterheffingen, de leges en de rioolheffing bij elkaar optellen komen we op 840 mln dat wordt opgebracht door de burgers en de bedrijven. (toeristenbelasting en parkeerheffing neem ik niet mee want die worden grotendeels door niet ingezetenen betaald). De gemeenteheffingen moeten dan met naar boven afgerond 40 procent stijgen (36 procent om precies te zijn)

Het ravijnjaar in breder perspectief

U zult begrijpen dat dit ravijnjaar de zoveelste actie is die de financieel zelfstandige burger zal plukken, de lokale belastingen zullen toenemen, resulterende in meer kwijtscheldingen voor gemeentelijke belastingen voor minder verdienenden en daardoor een flink hogere bijdrage voor de burgers die financieel nog min of meer hun eigen broek kunnen ophouden. Dat zullen er steeds minder worden. Want het is niet te voorzien dat de rijksoverheid de besparing op het gemeentefonds teruggeeft aan de burger middels een belastingverlaging. Het ravijnjaar voor de gemeentes wordt daarmee een ravijnjaar voor burgers die tot op dat moment hun eigen broek konden ophouden. Die dubbel gaan betalen, voor zichzelf en uit afgedwongen solidariteit voor de rest.

Reden om te emigreren?

Mede daarom stellen sommigen als Remco Boerman dat het verstandig kan zijn om te emigreren. Emigratie is echter zelden iets dat door 1 factor als deze zal worden bepaald. 170 euro per jaar is voor velen niet zoveel. Heb je een leuke dieselauto die op de linkerbaan van de Duitse autobahn goed kan meespelen dan ben je dat bedrag per maand al aan wegenbelasting kwijt.

Men overdrijft graag bedreigingen, of het nu door woke en linkse milieuclubs gebeurt of via het steeds sterkere tegengeluid tegen de maakbare samenleving. Als het ravijnjaar het enige is dan valt het dus best mee. Echter moet je kijken naar de optelsom van alle belastingverhogingen, van alle beperkingen van je vrijheid, van alle nieuwe uitgaven als warmtepompen die op de burger afkomen. Ja, dan is emigratie zeker iets dat je moet overwegen.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

15 REACTIES

  1. Er zijn nogal wat podcasts die hel en verdoemenis prediken, minder nieuws consumeren maakt ook rustiger. Neemt niet weg dat er afhankelijk van wat je belangrijk vindt in het leven, betere plekken zijn. Maak een beslissingsmatrix, wat vind je belangrijk en welke landen bieden dit. Gaan met die banaan, als je durft maar vergeet niet dat je jezelf ook meeneemt…..

    • Eens, kennelijk is de verlokking van hel en verdoemenis prediken zeer groot, zowel voor WEF, WHO, EU, Rutte V als ik dit kabinet zo mag noemen, en ook voor de “wappies” en de tegenkrachten tegen collectivisme. Op vrijspreker probeer ik niet in dat valletje te lopen, maar dat kan ook betekenen dat ik daadwerkelijke bedreigingen niet voldoende belicht.

  2. Ik zit hier prima en wat ik aan belasting betaal valt heel erg mee. Waar anderen bedreigingen zien zien anderen kansen.

    • Degenen die onroerend goed of aandelen hebben zijn door de geldschepping van centrale banken best wel bevoordeeld, er is een tweedeling ontstaan in een jaar of 15 tussen degenen die toen aandelen of onroerend goed hadden en die niet. De kloof tussen beiden is steeds groter geworden. Er is ook een verschil tussen een 52 procentstarief, wat ik duidelijk niet vind meevallen, maar bizar hoog vind, en de marginale effecten van meer verdienen van lagere inkomens die dan toeslagen kwijt raken. Die zijn soms 90 procent van iedere meerverdiende euro kwijt. Dat is nog veel frustrerender. De vermogenden zijn deels degenen die profiteren gek genoeg. En de 52 procent groep is niet degenen die het meeste inleveren voor iedere meerverdiende euro. Grote groepen kunnen zich niet door meer arbeid of een hoger inkomen verbeteren, ze zitten in een val. Er is voor deze mensen nauwelijks perspectief op financieel gebied.

      • Er zijn veel mensen die naar tevredenheid wonen en werken. Ik ben er één van, en ik geef dat niet zomaar op.

  3. Natuurlijk zijn al die overheden/provincies/gemeentes failliet en dat is aangenomen dat hun boekhouding klopt. Buiten NL zou het nog wel eens een paar maatjes erger kunnen zijn. In de VS schijnt er nog wel eens wat naar drieletterorganisaties te gaan waar geen verantwoording over hoeft te worden afgelegd. De vraag is hoeveel het uitmaakt als ze toch naar een CBDC gaan overstappen, wat meteen een grote reset zal inhouden. De schulden worden weggekrast of afgelost met een kapot geïnflateerd ruilmiddel. We kunnen ook deflatie krijgen. Dan blijft het ruilmiddel overeind, maar gaan alle banken failliet wat niet eens zo veel uitmaakt als alles in het vervolg via de centrale bank verloopt. Choose your poison.
    Verder mag duidelijk zijn dat emigratie adviseurs een winkel hebben die klandizie nodig heeft. Tevens denk ik met Nico dat risico’s ook kansen brengen. Ofschoon ik de overheden in de EU voor geen halve stuiver vertrouw en dat als een groter risico inschaal dan de malaise van eventuele economische tegenslag.
    Mede de geopolitieke situatie in ogenschouw nemend denk ik wel dat je beter ergens naar het Globale Zuiden kunt vertrekken. De Duitse economie holt achteruit dankzij het opblazen van Nordstream waardoor Europa in een openluchtmuseum verandert waar het bovendien steeds onveiliger wordt. Ik ben dat zelf wel van plan. Moet nog even uitwerken hoe. Gaat nog wel een jaartje overheen.

    • Ik heb al jaren mijn exit-plan klaarliggen. Maar dat hoef je niet meteen te realiseren. Met een goed exit-plan kun je gezellig aan de bar van de Titanic blijven zitten tot het allerlaatste moment. Dat allerlaatste moment komt waarschijnlijk helemaal nooit.

      • Kijk, dat is nu verstandig. Net als een brandverzekering; je hoopt die nooit nodig te hebben, maar als dat wel het geval is dan ben je blij dat toch te hebben geregeld.

        Zo zie ik mijn ‘prepping’ levensstijl ook; prima als ik het nooit nodig heb, maar als er wat gebeurt dan is het wel zo prettig. Of het nu gaat om een volledige instortingvan de samenleving hier in de VS, een tornado (komen voor in mijn buurt), ingesneeuwd zitten (yup, gebeurt ook), overstroming of wat anders doet er in feite niet zo toe. Het gaat erom in een dergelijke situatie niet afhankelijk te hoeven zijn van de overheid.

        Daarnaast is er gewoon echt een groot verschil tussen eigen gekweekte groente en fruit en vlees van eigen kippen en het supermarkt-voedsel.

    • Hoe groter de overheid wordt, hoe meer financiële middelen zij nodig heeft. Deze middelen komen via belastingen uit de beurs van burgers en bedrijven, of via geld lenen (inflatie). Maar, vergeet niet, kijk hoe mensen stemmen. Allemaal op collectivistische partijen. Er is geen enkele partij die een kleinere overheid wilt. Het maakt geen zak uit welke coalitie er is, de begroting groeit, dus de overheid groeit.
      De goedkope producten uit Azië en Afrika, zorgde ervoor, dat de welvaart en welzijn in Europa en Amerika in stand bleef. Maar, die tijd is nu voorbij. De politici denken nu echt, dat zij voor welvaart zorgen en groei. Daarom zijn zij ook bereik de gans met de gouden eieren te slachten. Een fout die elk imperium maakt.
      De munt wordt ook door de politiek kapot gemaakt. Het maakt niets uit of de euro en de dollar digitaal zijn, of een crypto token wordt. Terra Luna is ook ten onder gegaan omdat er geen grens zat, op de creatie van de tokens. Het experiment van teveel geld is zo vaak gedaan, en elke keer gaat het mis. En toch gaat het weer gebeuren, onderschat het gevaar van de domheid van de massa en de politici niet.

  4. Nou, geweldig hoor.
    De rijkeren hebben het geld om te vertrekken, terwijl de minder bedeelden achterblijven.
    Dat maakt dus dat de overheid nog minder inkomsten binnenkrijgt, waardoor het ook voor de armeren steeds aantrekkelijk wordt om te vertrekken, omdat de belastingen steeds harder zullen moeten stijgen.

  5. Ook de minder bedeelden zouden voor het merendeel best kunnen vertrekken. Het is echter een grote stap en je moet bereid zijn om je daarna minstens een paar jaar de pleuris te werken en zelf verantwoordelijkheid te nemen.
    En daar zit hem de kneep; veruit de meeste mensen blijven liever in de bekende maar armoedige sleur hangen vanwege de vrees voor het onbekende en het feit dat ze dan geen aalmoes van de regering ontvangen.
    Hoe minder je bezit (of mee wenst te nemen), hoe minder verhuiskosten je hoeft te maken. Als je bereid bent om de banden door te knippen en de meeste van je bezittingen te verkopen dan heb je niet heel veel nodig om ergens een nieuwe start te maken. Maar het vraagt wel veel vastberadenheid, wilskracht, emotionele stabiliteit en de bereidheid om hard te werken en offers te brengen om dat tot een goed einde te brengen. Veel meer dan geld. Geld maakt het gemakkelijker net als het vrijwel alles gemakkelijker maakt, maar veel geld hebben is van minder belang dan de drive en de durf te hebben om een dergelijke stap te nemen.

  7. Het probleem van de armlastige gemeentes ijn belastingstaten kun je eenvoudig oplossen door de gemeenten de belastingen van hun inwoners en van de aldaar gevestigde rechtspersonen te laten innen, en het aan de gemeenten over te laten hoeveel ze naar de provincies willen overmaken. Vervolgens kunnen de provincies zelf besluiten hoeveel ze aan de rijksoverheid afdragen. “Rijke” gemeentes en provincies kunnen dan besluiten hun armere buren te helpen, als ze daarvan profijt hebben tenminste.

    “Onmogelijk”? Zo werkt het in Zwitserland.

    Het “emigreren” uit slecht bestuurde gebieden wordt dan ook gemakkelijker …

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in