artikel van Roald Schoenmakers eerder verschenen op libertair perspectief
Roald Schoenmakers is Executive Vice President van de International Alliance of Libertarian Parties
Uit Wikipedia:
“De deontologie is een ethische stroming die uitgaat van absolute gedragsregels, vaak (maar niet altijd) gesteld als normen. Er wordt ook wel gesproken over plichtethiek. De term deontologie werd door Jeremy Bentham (1748-1832) gebruikt voor het geheel van de ethiek. Later werd hij wel gebruikt om de leer van de absolute plicht of imperatief van Immanuel Kant (1724-1804) aan te duiden.“
Jeremy Bentham is een klassieker in de klassiek-liberale / libertaire filosofische ontwikkeling. We kwamen hem al eerder tegen als de bedenker van het Panopticon, waarover we al eerder in Libertair Perspectief schreven. Roald kent zijn klassiekers en roept belangrijke principes in herinnering. Het onderstaande stamt uit zijn post van 10 mei op X:
“Libertarisme en deontologie zijn nauw verbonden. Hier zijn de kernpunten van deze relatie:
1. Deontologie: Plichten en principes boven gevolgen
Deontologische ethiek stelt dat sommige handelingen intrinsiek juist of verkeerd zijn, ongeacht de uitkomst. Libertariërs die deze benadering volgen, verdedigen individuele rechten als moreel absoluut:
- Je mag een onschuldig persoon niet doden, zelfs als dat vijf anderen zou redden. Vrijwillige overeenkomsten moeten worden gerespecteerd.
- Dwang en geweld tegen niet-agressieve personen zijn altijd onaanvaardbaar.
2. Het Niet-Agressieprincipe (NAP)
Dit principe is hét deontologische fundament van het libertarisme: “Niemand mag geweld of dwang initiëren tegen het leven, de vrijheid of het eigendom van een ander.”
- Het gaat niet om het maximaliseren van geluk (utilitarisme), maar om het respecteren van grenzen.
- Het is per se fout om te stelen, belasting te heffen of oorlog te voeren tegen onschuldigen — ongeacht het doel.
3. Recht op zelfbeschikking
Deontologisch libertarisme verdedigt natuurlijke rechten:
- Eigendomsrecht: je hebt recht op de vruchten van je arbeid.
- Vrijheid van associatie: je mag weigeren te contracteren met wie je wil.
- Zelfeigenaarschap: je lichaam behoort jou toe, niet de staat of een collectief.
4. Kritiek op consequentialisme
Veel libertariërs verwerpen utilitarisme omdat het makkelijk leidt tot offeren van het individu ten bate van “het geheel” — precies dat, wat totalitaire systemen rechtvaardigt. Deontologie verzet zich daartegen.”
Op 11 mei voegt Roald er in een nieuwe post aan toe:
“Veel linkse intellectuelen denken dat ze deontologen zijn – morele denkers met principes. In werkelijkheid zijn het ordinaire consequentialisten die geweld en dwang rechtvaardigen als het “voor het goede doel” is.
Een draadje.
- Ze spreken in termen van “morele plicht” en “rechten”, maar bedoelen eigenlijk: “de staat moet dit afdwingen zodat wij ons moreel kunnen voelen.”
- Een echte deontoloog (zoals Kant of libertariërs met het NAP) zegt: bepaalde dingen doe je niet, ongeacht de uitkomst. Je steelt niet, ook niet voor de armen. Je liegt niet, ook niet voor een goed doel.
- Linksen daarentegen zijn tegen geweld… tenzij het belasting is. Tegen dwang… tenzij het voor herverdeling is. Tegen onderdrukking… tenzij het hun tegenstanders treft.
- Ze gebruiken morele taal als camouflage. Zeg “recht op wonen” en het klinkt nobel. Maar in praktijk betekent dat: “wij vinden dat anderen gedwongen moeten worden om te betalen.”
- Waarom? Omdat het goed voelt. Hun moraal is geen filosofisch standpunt, maar een identiteitsproject. Ze willen zichzelf zien als de ‘goeden’, ongeacht wat er werkelijk gebeurt.
- Dus nee, het zijn geen morele puristen. Het zijn pragmatische moralisten met een voorkeur voor dwang en een bord voor hun kop.
Als je geweld rechtvaardigt op basis van uitkomst, ben je consequentialist – hoe hard je ook roept dat je “principes” hebt. En dat maakt jou niet moreel superieur. Alleen gevaarlijker.”
Illustratie: Portret van Jeremy Bentham (1748 – 1832), portret door H. W. Pickersgill (1782–1875)
Plichtethiek, dat klinkt meteen heel calvinistisch. Ik kan vanaf hier de vingertjes zien wapperen: dat mag niet. En als het niet mag, dan mag het nooit niet. Direct lopen we in de binaire val: aan of uit, goed of kwaad, 1 of 0. Er zit nooit iets tussenin en context is irrelevant. Je kunt al snel wat tegenstellingen verzinnen. Je mag niemand vermoorden, maar als die persoon nu komt om jouw of je naasten te vermoorden? Stel dat je een gezin van vijf hebt wiens levens je kunt beschermen door er eentje te vermoorden. Is dat verboden?
De economische basis van de Oostenrijkse School is volledig correct. Helaas is de rest van het theoretische spectrum wat achtergebleven hierbij. Het NAP doet ook wel erg minimalistisch aan. Wat dat betreft zouden libertairen veel kunnen leren van de Stoicijnen en zelfs de Aristoteliaanse deugdenethiek. Helaas vrees ik dat zulks niet gaat gebeuren.
Hier een aanval van Ayn Rand op de epistemologie van Kant en zijn groteske plichtsdictatuur:
https://aynrandlexicon.com/lexicon/kant,_immanuel.html
“The man who . . . closed the door of philosophy to reason, was Immanuel Kant. . . .”
Pittige tante, die Rand, een genot om te lezen. De plichtsethiek (deontologie) van Kant is een middel om het individu van zijn vrijheid te beroven, en een robot van hem te maken. Het is ook middel om een complexe realiteit in een dwangbuis te stoppen, en om van de mens nog meer een idioot te maken.
Dat er onder libertariers lieden zijn die deontologie aanhangen valt me enerzijds tegen, alhoewel het ook een ‘consequentialisme’ van overmatig dogmatisch principiële ideeën is, van het willen vangen van de complexe realiteit in een dwangbuis van principes. Dus het zit een beetje in dezelfde sfeer..
“Een echte deontoloog (zoals Kant of libertariërs met het NAP)”
Nietzsche beschreef Kant terecht als een ‘concept criple’, dat kan ook gezegd worden van libertariers?
“Deontologische ethiek stelt dat sommige handelingen intrinsiek juist of verkeerd zijn, ongeacht de uitkomst.”
Intrinsiek juist of verkeerd:
Liegen is verkeerd volgens de deontologische tirannologie, als er dus een spreekwoordelijke nazi voor de deur staat die vraagt of je de spreekwoordelijke jood in je huist verbergt, of, of je weet of iemand dat doet, dan mag je niet liegen…
Bezit is heiliger dan dat iemand die geen dak boven zijn hoofd heeft een onderkomen heeft, je mag dus niet kraken, dat is dan ‘intrinsiek verkeerd’.
Deontologie is het werk van degenen die middels tiranniek rigide regels hun eigen belangen nastreven, links of rechts, libertarier of geen libertarier, en anderzijds van slaven die van zichzelf een idioot maken door een dwangbuis van door anderen ontworpen rigide regels te accepteren.
Dat valt me toch wat vies tegen, dat libertariers met deontotirannologie aan komen zetten.., en zij de juiste vorm ervan aanhangen…
dat bord voor je hoofd, heb je dat wel eens opgemeten?
Hoe komt het toch die cafékinkels hier altijd rondhangen? Democratie? je plaats niet kennen in de orde der dingen.
In het kort:
Plichtethiek verlamd het vermogen van mensen om zelf na te denken, en na te blijven denken.
Plichtethiek verlamd het vermogen om fouten te maken, zelf ervaringen op te doen, en zelf nieuwe inzichten te verkrijgen.
Plichtethiek verlamd het individu en het gebruik van zijn eigen inzicht, om dat te vervangen door collectieve inzichten (van dogmatici, idioten en verhulde tirannen).
Plichtethiek verarmd het leven en stopt ontwikkeling, om te blijven hangen in een armetierige dwangbuis.
Plichtethiek leidt tot meer hypocrisie en leugenachtigachtigheid.
Eigenlijk is dat het geval met elke ethiek en moraal, zo en zo een perverse en gedegenereerde menselijke uitvinding.
Om een degelijk standpunt te vormen lijkt het me verstandig eerst alle werken van Kant, Schopenhauer en Nietzsche grondig door te werken en de stof je eigen te maken. Bijna niemand komt daar aan toe.
Ik herrinner me dat één van de drie Grote Filosofen, of misschien een ander, hierop al uitstekend en bevredigend antwoord heeft gegeven. Een vernieuwend antwoord, een vernietigend antwoord:
‘Goed’ is wat bevalt. ‘Slecht’ is wat tegenstaat.
Volgens die opvatting bestaat er dus niet zoiets als objectief goed en objectief slecht. Zelfbeschikkingsrecht gaat uit van het individu. Een individu bepaalt dus zelf wat ‘goed’ en ‘slecht’ is.
De Parerga and Paralipomena (“Appendices” and “Omissions”) van Schopenhauer kan je goeddeels lezen zonder zijn grote werken te lezen waar zijn fundamentele filosofie in staat beschreven.
Nietzsche was een perspectiefdenker, in de zin dat hij dingen van allerlei kanten bekeek, en dat in boek na boek uitwerkte, daar is bijna geen sprake van een fundamentele filosofie, bovendien was hij regelmatig een warhoofd en fantast. Dus je kunt een goed idee van Nietzsche krijgen door gedeeltelijk de werken te lezen.
Kant was een dermate conceptuele warhoofd en fantast dat hij zelf toegaf aan het eind van zijn leven zijn eigen ‘filosofie’ niet te begrijpen..
Iemand suggereerde dat als je Hegel wilt kennen, dan moet je zijn originele werken lezen, zodat je kunt zien wat Schopenhauer met zijn kritiek op Hegel bedoelde.. (er valt dus niks te begrijpen, alleen te doen alsof).
Bovendien: only like understands like.
Daar zit veel waarheid in. Subjectief dus …
Friedrich Nietzsche gaat flink tekeer tegen de kuddemoraal, de slavenmoraal van het jodendom die ook terecht is gekomen in het christendom. Volgens Nietzsche is de herenmoraal, de heersersmoraal, iets wat geprezen en nagestreeft moet worden.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Meester-_en_slavenmoraal
Zeggen dat men Nietzsche zou moeten lezen, en dan nota bene met een Wikipedia artikel komen..
Ah, ik zie het al, volgens jouw gaat het om de dikte van het bord. Hoe meer pagina’s hoe meer de prediker van het vrij socialisme tot ontwikkeling denkt te komen; gevalletje confirmation bias? Zero weet er meer van. Even een praktische tip voor je? Gebruik Surinaams hout bij al je klussen.
Die lui zoals Boerenkinkel en El Paso zijn dronken oude vrouwen… de brei van suggestiviteit en logica die er in de hoofden opkomt, hoe verzin je het, on(na)volgbaar.
Waarom zijn er zoveel mensen, die bij een bepaald (veelal nutteloze) groep willen behoren? Terwijl hun enigste taak in het leven is om deze “Heil Karl: de Schepper van armoede en ellende” te ontsnappen.
En natuurlijk krijg je één van die vele rooie antwoorden: “om arm te zijn is geen misdaad”.
Terwijl armoede is de vader van revolutie en misdaad, een perfect recept voor een grote overheid, wat is natuurlijk de bedoeling…
Om aan armoede te ontsnappen, is een veelzijdige aanpak nodig, gericht op onderwijs, financiële geletterdheid en het ontwikkelen van een positieve mindset. Het verbeteren van het inkomen, het beheren van schulden en het benutten van gemeenschapsmiddelen zijn eveneens cruciale stappen.
Het zoeken naar beter betaalde banen, het verkennen van bijverdiensten of het starten van een klein bedrijf kan uw inkomen verhogen en uw financiële stabiliteit verbeteren.
Met het gevolg een zorgenvrijleven voor je liefhebbende.
Maar dit is natuurlijk niet nieuws,
Zero: “Illegitimi non carborundum” …
Over, Zero naar Tichmann, can you hear me?
Karel Tichmann met een reactie voor Zero…
27-05-25 at 22:08
Karel, veel in het leven is relatief te bekijken. Wat de ene als een nutteloze groep bekijkt heeft dan wel het nut om een ander het gevoel te geven dat deze nuttig bezig is. Terwijl het leven helemaal geen nut hoeft te hebben.
We zitten dan eigenlijk allemaal onszelf te foppen? Daar is niets mis mee zolang het maar niet ten koste van een harmonieuze balans gaat. Dat balanceren is de kunst.
Het spel op deze site zie ik als een proces net als je industriële processen hebt.
De omschrijving van een deel van het proces is.
Een collectief gevoel dat het niet klopt.
De Doelstelling.
Er er wel een doelstelling op deze site?
Laten we even aannemen dat het niet is bedoeld om ons bezig te houden en de ogen van de bal te houden.
Tevens dat men naar oplossingen zoekt over een collectief geklaag dat het de verkeerde kant op zou kunnen gaan. Tenzij men pretendeert dat Liberalisme/Libertarisme wel even alles glad kan strijken.
Die indruk heb ik niet want er is teveel rek in de praktijk waarover verhitte discussies kunnen plaatsvinden. Kortom men weet zelf niet hoe ze eruit kunnen komen vanuit een gevoelsmatig iets wat door dogma’s in de weg gezeten wordt. Even aangenomen dat de intenties zuiver zijn en men er zelf vol in gelooft.
Als er problemen zijn dan kan je beter naar de kern op zoek gaan en niet in de soep van symptomen blijven roeren. Ook al zou je een kant en klaar draaiboek hebben. Dan moet je nog steeds naar de kernoorzaak van de symptomen zoeken. Vervolgens uitzoeken of je de struikelblokken uit de weg kan krijgen, omzeilen of aanpassen. Omzeilen is waarschijnlijk niet altijd mogelijk je laat tevens hetgeen in de weg staat intact.
Als dat een rottende schimmel is dan kan deze nog altijd de rest infecteren.
Ik zit op deze site waar de focus redelijk veel om politieke en sociale filosofie draait wat stof op te laten waaien. Omdat aardig wat van die filosofieën de symptomen hebben veroorzaakt en het voor mij meer als rondjes draaien in een carrousel van ideologieën overkomt. Men kan zeggen dat corrupt gedrag die filosofieën gesaboteerd hebben. Maar mijn kijk is dat juist veel moderne filosofieën al een corrupte basis hebben. Slinkse intenties verpakt in mooie woorden en redenatie treintjes vaak gebaseerd op onbewijsbare fundamenten. Ook in de zogenaamde verlichtte periode.
Men is het er nog steeds niet met elkaar over eens wat realiteit is.
Is het wat de zintuigen ons melden en hoe we in ons hoofd er mee omgaan.
Men meet dat wel en kan aardig voorspellen wat een persoonlijke of collectieve reactie zal zijn. Dat is dan een sub-realiteit geworden Ik denk dat er niet eens twee mensen bestaan met exact hezelfde verwerkingsproces en met exact dezelfde reactie op prikkels van buitenaf reageren.
Zit ‘de realiteit’ in ons hoofd of heeft dat hoofd een soort wifi connectie. Is er wel een (absolute?) realiteit zolang er een verstandelijk bewustzijn actief is? Deze maakt namelijk altijd vergelijkingen ten opzichte van iets anders. We kunnen daarbij gevoegd zelf ook flinke varieties vertonen. Van de ene persoon slik je veel en bij een ander bij het minste of geringste van hetzelfde naar de strot vliegen.
Jij komt door je steil met meer weg vergeleken met anderen op deze site. Hoe komt het dat men niet consistent pikt op elkaar? Via rede is dat niet verklaarbaar via een andere benadering wel maar die laat ik even buiten beschouwing. Het is wel interessant om deze dynamiek waar te nemen.
En zullen we dan voorbij het verstandelijke ooit een overkoepelende realiteit vinden ?
Is dat eigenlijk wel belangrijk voor de dagelijkse omgang?!!!
Het lijkt mij van niet tenzij je een pad volgt waarvan je aanneemt dat op zoek ernaar een uitweg kan bieden en eenmaal ver genoeg gevorderd kom je erachter dat dat ook niet meer van belang is. Want anders zoekt een ego een uitweg. Kortom zelfbelang in een alles in één geheel? Dat gaat niet samen.
Het verschil tussen mensen wordt dan dat sommige niet weten dat het een groot spel kan zijn en een speelbal zijn. Anderen weten het wel en bespelen de ‘dwalende, (zonder waardeoordeel). Anderen zoomen nog verder uit en helpen de ‘dwalende’ omdat ze inzien dat de ‘dwalende’ ook een deel van hen is.
Intuïtie is niet goed te verklaren maar vaak speelt dat een belangrijke rol zonder dat we het actief beseffen. Maar dan denkt de arrogante rede in ons dat je dan in iets ‘hogers’ moet gaan geloven omdat men dan weer op religie uitkomt waarvan we afstand genomen hadden. Dus dat oude karrenspoor zit dan nog wel in het denkpatroon gesleten bij de bewust gekozen materialist. Die zou geen positie kunnen innemen zonder het religieuze van vroeger of het heden waar deze zich tegen afzet. Gevangen in dogmatisch denken en niet als een kind open blijven. Is jezelf tot een fossiel van wat je denkt dat de waarheid is, te maken. Een kind leert juist veel als er nog niet teveel dogma’s erin gestopt zijn. We stoppen met leren als deze dogma’s je baasje geworden zijn waar je dan een slaaf van geworden bent. En hoe meer je te verliezen hebt hoe vaster je jezelf eraan vastklampt. Vooral als onze positie in de maatschappij op onze dogmatische fundamenten gebouwd is.
Om de hedendaagse problemen te doorbreken is alles wat ik hierboven besproken heb, volgens mij op dit moment niet waar we onze focus op hoeven te hebben. Want dat kan nog duizenden jaren duren om het daar met elkaar over eens te worden.
De ‘realiteit’ van het moment is dat veel mensen voelen en ook genoeg zien dat het de verkeerde kant op kan gaan. Misschien is dat voorbeschikt dat kan. Ik heb bijvoorbeeld het gevoel dat we zelfsturend kunnen zijn en vandaag de zogenaamde realiteit van morgen ‘positief’ (sluit aan bij wat jij schrijft een positieve mindset) kunnen beïnvloeden. Ik wil daar geen marge aan verbinden dat houd ik open.
Dat gebeurt niet door met vingerwijzing bezig te zijn, naar schuldige zoeken, klagen, bakkeleien en zelf niet uit karrensporen kunnen stappen.
Ik zie een mechanisme dat mensen met gebrek aan zelfwaardering of frustraties de rest om zich heen in de grond stampen en dan steek je er vanzelf ooit bovenuit. Maar alleen voor jezelf en meer niet.
Ik zie regelmatig een neerbuigende/superieure houding over wat men het volk of de massa noemt. Of bijvoorbeeld dat men kan struikelen over typefouten die ik maak. Ik weet dat ik fouten maak op het spel en stijl gebied maar mijn hoofd en creatief denken heeft daar geen last van, alleen een ander. Misschien zou een secretaresse helpen om anderen die er last van hebben tegemoet te komen en dan rustig kunnen slapen. De meeste weten inmiddels dat ik zo ben en stappen daar overheen.
Zichzelf dan elitair voelen en niet meer de mens als een uniek wezen kunnen zien en de message aan de kant schuiven.
Maar zelf geen oplossingen weten uit te knobbelen.
Dit recept van onder elkaar je beter wanen, niet toe willen/kunnen geven en druk maken over triviale zaken en geen consensus kunnen bereiken. En al helemaal niet een actie plan kunnen vormen.
Is een uitnodiging voor een dictator of slinks iemand die de macht wil pakken en het vacuüm van geen collectieve besluiten kunnen maken opvullen. Tevens ook weer in een kudde zitten en wachten totdat anderen de hete kolen uit het vuur halen. Je ziet dat thema vaak terug in Western movies. Daarna wordt de held vaak weer verstoten of gaat weer op pad omdat deze nu eenmaal niet in zo’n club past. The Libertarian Gunmen Hero die voor de vrijheid van anderen zijn leven waagt en eenmaal de klus geklaard zijn eigen vrijheid weer opzoekt.
Ik zie artikelen die het vuurtje kunnen opstoken maar zelden een oplossing of voorstellen. Ik zie ook leerzame artikelen die laten zien hoe het spel werkt. In principe heb ik veel geleerd op deze site wat bij mij nog de shadow zone zat. Jullie hebben mij wat meer verlicht gewoon al door de artikelen en reacties te lezen. Het verloopt niet altijd even soepel, maar dat heeft ook zijn humor. Ik til er zelf niet zo zwaar aan.
Nu volgt een kern die we liever vermijden omdat we daar niet zo gemakkelijk aan willen beginnen.
Hoeveel hebben het artikel van Vrijspreker over zelfonderzoek serieus opgepakt?
Daar zit namelijk ook een grote kern van onze hedendaagse shit zooi. Het onfeilbare IK imago wat net zo perfect is als de reclamester (het gedeelte ster van het woord heeft een psychologisch effect) types en movie star (ook weer die ster) idolen. Ook op het hoogste niveau met onderwijs en posities in de maatschappij is men en er niet vrij van. We gaan ons dan associëren met wat we niet zijn en dat proberen in stand te houden.
Dat is in de kern ook onszelf foppen. Het hele spel draait dan om dat we onze verlangens in een act uit kunnen spelen. We zijn allemaal in een act verwikkeld.
Iedereen zijn keuzes in het spel.
Je plaatse deze zin
“Om aan armoede te ontsnappen, is een veelzijdige aanpak nodig” en nog wat erbij.
Je komt nu met een voorstel als uitweg dat kan ik waarderen tevens ook zo simpel dat het waarschijnlijk weer eens niet moeilijk genoeg is.
De oplossing/aanpak die je geeft zit veel in. Vooral een positieve mindset dat sluit bij mij aan, ongeacht vanuit welk isme het benaderd is.
Scholing is belangrijk en daar zit een bottleneck.
Sommige zien ze, jij ook.
Dus om die oplossingen van jou mogelijk te maken moeten we volgens mij eerst voor iets anders een uitweg zien te vinden.
Maar dat willen we niet graag horen en dat is onze eigen houding naar anderen toe.
Ik zet de zin even om in een andere context
Om aan de armoede van het niet creatief denken te ontsnappen omdat we gewend waren dat er voor ons gedacht zou worden in het collectieve belang. Is een hele simpele aanpak nodig.
Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld en ‘belangrijk’ te wezen. We geven onze eigen autoriteit vrijwillig en meestal onbewust via conditionering uit handen. Ik doel totaal niet op anarchie! Ik vind een hiërarchie iets wat je in de natuur vaak tegenkomt en ook bij de mensen als deel van de natuur, natuurlijk overkomen. Maar wel vanuit een paradigm shift.
Die paradigm shift kan.
De oplossing die ik zie is.
Dat we als we denken een collectieve verandering nodig te hebben. Als eerste onszelf niet elitair opstellen via een vooringenomen positie. Maar mensen in eerste instantie met een open vizier vanuit je hart gaat benaderen en ermee communiceren. Anders doen we op sub levels exact als wat sommigen als het grote struikelblok zien. In dit geval in mijn ogen ook de grootste valkuil voor ieder individu welke gevoelsmatig Libertarisch ingesteld is of zich als zodanig verkoopt gekoppeld aan dogmatiek.
Waarbij bepaalde zaken misschien sneller en makkelijker bereikt kunnen worden. Als je een compromis hebt dan kan je met de rede en opgedane kennis verder aan de slag om je doelen te bereiken. Geen verwachtingspatroon hoe je zou willen dat de andere je benadert en geen positie innemen. Dat stuur je uit en vangt een ander onbewust op. Daar hoeven geen wetenschappers zich mee bezig te houden, let gewoon goed bewust op wat je voelt ,denkt en doet en betrap jezelf. Kort gezegd een soort snappen dat een ander ondanks dat deze zich op een bepaalde manier toont achter de maskers een deel van hetzelfde aanwezig kan zijn. Ondanks dat je dit kan verwerpen maar niet bewijzen de optie openhouden. Als je ooit duidelijk wordt dat het wel waar kan zijn dan hoef je maar heel weinig bij te stellen.
Men bestudeerd ook dat onbewust reageren op elkaar wetenschappelijk en wordt dan vaak voor manipulatieve doeleinden ingezet.
Waarschijnlijk te stupid simple om de kracht ervan in te zien, ook niet moeilijk genoeg. Heb ik daarvoor dan X jaar in de filosofische encyclopedieën gespit of naar de universiteit geweest om naar nul terug te gaan met mijn hoofd en vanuit mijn hart in het leven kan staan.
Hel en verdoemenis weg met Zero!!
Of….?.
Het heeft er nu veel van weg dat we in het grote pretpark massaal in botsauto’s van opinies aan het rondtieren zijn Er zijn ook andere collectieve attracties en we kunnen er zelf nog enige aan toevoegen.
Dus dat positief denken via scholing, yes een prioriteit van maken. Maar niet dat happy hallelujah stuff en isme dogma’s voeren. Meer een zelfvertrouwen promoten en vertrouwen in het leven zelf. Ongeacht of het een schepping van man met baard is, een illusie of een simulatie. Pijn blijft pijn doen. Collectief klagen is nu eenmaal niet echt een leuke schepping/simulatie/illusie te noemen.
Over en sluiten.