Zowel Poolse, Europese als Amerikaanse politici wilden Polen graag opnemen in de EU.
Het Pools tweedaagse referendum dat daarvoor formeel nodig was, dreigde aanvankelijk dit te doen mislukken. Daarvoor moesten immers minstens 50 % van de kiesgerechtigden aantreden. Op de eerste van de twee dagen kwam maar 17,6 % opdagen!
De regering vermeerderde haar inspanningen om het volk op te wekken om te komen en "ja" te stemmen. De Katholieke Kerk werd ingeschakeld. De pastoors, bisschoppen, en zelfs de Paus in Rome drongen aan op stemmen. Ook de Amerikaanse regering hielp door te beloven dat er uitgebreide Amerikaanse bases in Polen zouden komen. Met veel economisch voordeel voor Polen. Nog los van de vele miljarden euro’s die de EU nu aan Polen gaat subsidiëren!
Dit heeft tot het voor de politici gewenste resultaat geleid. De Westerse (en NL) pers spreekt van een overwinning, over het "massaal JA" van de Polen.
Hoe massaal is dat? Laten we nu bekende cijfers eens bezien.
Van de opgekomen 56,2 % stemmers waren er 81,9 % vóór toetreding. Dat is dus 46 % van de stemgerechtigden.
54 % heeft dus NIET JA gestemd.
(Zouden we de stemgerechtigden (29,6 miljoen) betrekken op alle Polen (39 miljoen) dan hebben zelfs 72 % niet ja gestemd!)
Natuurlijk is daar van alles tegen in te brengen, maar het maakt toch wel duidelijk dat er echt niet "massaal ja" is gestemd. Het maakt ook duidelijk met welke kleine marges dergelijke onmetelijk belangrijke beslissingen worden genomen.
De Poolse President Kwasniewski heeft ondertussen de Paus al bedankt voor zijn "precious advice"!
P.S. Over de consequenties van deze ontwikkeling zult u meer kunnen horen in de lezing van Albert Spits op de MeerVrijheid bijeenkomst in Amsterdam a.s. zaterdag 14 juni. Zie:
http://www.meervrijheid.nl/nws-bijeenkomst2003.htm
