Bij de invoering van de Europese Monetaire Unie (EMU) en de Euro werd door alle politici plechtig beloofd dat ze zich aan de begrotingsafspraken zouden houden. Deze afspraken waren immers "in marmer gebeiteld".
Al snel bleek dat Frankrijk en Duitsland (o.a.) zich niet aan de afspraken hielden. Toen kwam er veel gepraat en gedreig met boetes. Prodi, de Voorzitter van de Commissie, noemde het toen zelfs "dom" om te trachten het pact te handhaven; dom om je afspraken na te komen.
Ook Duisenberg met zijn Centrale Bank was geneigd soepel te zijn. Als de begrotingen maar “in de toekomst” (?) in evenwicht zouden komen.
Het bleef bij een "gele kaart". Big deal!
Maar de zaak is daarmee niet opgelost. De Duitse Bondskanselier heeft deze week verklaard dat Duitsland zich niet meer aan het pact wil houden. De begrotingsregels moeten "flexibel geïnterpreteerd" worden! Je afspraken moet je "flexibel uitleggen".
Als Duitsland echter in 2004 niet aan de regels voldoet, zou de Commissie gedwongen zijn boetes op te leggen.
Ik begrijp niet hoe dat kan. Want als er bij die tekorten nog eens miljarden euro’s straf betaald moet worden, dan worden die tekorten toch alleen maar groter?
Wedden dat ze een draai vinden om er onderuit te komen?
Zijn er betrouwbare politici? Ik geloof het niet!
