Het is typerend voor de politieke gang van zaken hoe de politici de nieuwe grondwet van de EU behandelen.

"Nederland" was bij voorbeeld tegen een vaste President voor 5 jaar. Onder aanvoering van "ons" gingen een groot aantal (kleine) landen ten oorlog tegen dit voorstel.
Maar al vlug zwakte dat verzet af. Eerst vertelde de regering dat de deur toch op een kier stond. Daarna kwam "dat men er toch mee kon leven." Het verhaal was, dat dat kon omdat die President minder macht kreeg dan eerst gedacht! (En de Commissie en het Parlement kregen méér macht, waardoor de totale balans voor de burgers is: nog minder vrijheid.)

Ik heb nergens goed kunnen lezen, hoeveel en op welk punt die macht verminderd is. Het enige dat ik kon vinden, is dat hij in plaats van 5 jaar, nu maar twee keer twee en een half jaar mag aanblijven.
(Ik heb nog op school geleerd dat 2 x 2 ½ = 5, maar de kwaliteit van het onderwijs is ook niet meer wat het geweest is.)

Maar zelfs al krijgt die President maar heel weinig macht, dan nog zal die macht alleen maar groeien en groeien. Kijk eens naar de situatie van nu. Er is nu een halfjaarlijkse wisseling. Op 1 juli is het de beurt aan de Italiaanse Berlusconi. En je kunt nu al op allerlei plaatsen vernemen dat "EU diplomaten vrezen dat hun inspanningen het komend jaar doorkruist worden door de eigenzinnige Italiaanse premier". (o.a. in de Midden Oosten politiek)

Als de huidige voorzitter al zoveel invloed kan uitoefenen dat men er bang voor is, kun je op twee vingers uitrekenen hoe machtig de nieuwe President is, en hoe machtig hij zal worden.

Het laatste wat ik van Balkenende hoorde, was dat hij nog steeds tegen die vaste president is. Ik wil graag twee weddenschappen afsluiten:
– Ik wed dat die vaste President er wel komt.
– Ik wed dat als er in Nederland een raadgevend referendum komt, dat Balkenende het Nederlandse volk niet zal adviseren om NEEN te stemmen

1 REACTIE

Comments are closed.