Deze week berichtten de media het grootste aantal faillissementen in 50 jaar. Het aantal bedrijfsfaillissementen bedroeg bijna 9000 en overtrof zelfs het rampjaar 1982.
Andere berichten spreken over een enorme stijging van de werkloosheid en afname van de bestedingen binnen diverse sectoren, zoals horeca, bouw, meubelzaken e.d. Ook in andere landen stijgt het water tot aan de lippen. In de Verenigde Staten blijft men spreken over een zogenaamde ‘jobless recovery’, oftewel een baanloze opleving, keurig nageaapt door een paar Nederlandse ‘economen’.
Als dit een baanloze opleving is, dan is dat de eerste keer in de economische geschiedenis, dat dit is voorgekomen. Uiteraard is dit de grootste onzin die wordt uitgekraamd, want waar men het in feite over heeft is dat de Amerikaanse, Europese en Japanse economieën nog steeds in een recessie zitten. Een recessie die in feite al zo’n 14 jaar duurt in Japan, bijna 4 jaar in de VS en zo’n 3 jaar in Nederland. Aan de hand van de groeiende werkloosheidsaantallen duurt deze recessie nog steeds voort.
In 2002 waarschuwde ik al in de Libertarian voor ‘rollende recessies’, zoals deze zich al sinds 1990 zich in Japan voordoen. De reden voor deze waarschuwing was, dat de diverse overheden proberen deze recessies tegen te gaan door middel van Keynesiaans beleid, dat wil zeggen voortdurende papiergeldcreatie, rentestandenverlagingen en overheidsstimulering via grootschalige projecten. In de jaren 30 en ook de jaren 70 zijn deze Keynesiaanse ingrepen eveneens toegepast, maar hebben, zoals we nu weten, niets uitgehaald.
De oplossing voor de problemen is heel eenvoudig, dat betekent het stoppen met de papiergeldcreatie, laat de rente ongemoeid en zorg dat er een vraag- en aanbodscyclus ontstaat door de vrijgeving van de marktrente en bovenal stop de overheidsstimulering met geleend of belast privaat kapitaal, want uit alle economische onderzoeken is het duidelijk geworden, dat dit geld door de particuliere sector veel efficiënter en effectiever aangewend dan door enige overheidsafdeling. De economische malaise, waarin we nu zitten wordt dan binnen twee jaar volledig opgelost. Zoals Rusland en Argentinië al hebben aangetoond, dat een voortvarendheid op dit gebied snel vruchten kan afwerpen, zelfs binnen een regeringstermijn van vier jaar.
Albert Spits is bestuurslid van de Frédéric Bastiat Stichting.
http://www.bastiatstichting.nl
