Privatisering of het bankroet van centrale planning?

Weer twee berichten de afgelopen week die weer libertarische ammunitie aangeven:

De werkgevers die beleefd verzoeken of zij dan aub 15 miljard voor de nieuwe wegenbouw mogen aanreiken, omdat Nederland dichtslibt en een zorgverzekeraar die tandarststudenten wil financieren opdat zij na hun studie het tandartstekort in Friesland willen oplossen.

Opvallend is het weinige aantal, lauwe, tegenreacties. Tot voor kort zou je verwachten dat deze ‘alternatieve’ financieringen tot grote verontwaardiging zouden leiden als elitair, kapitalistisch gedrag en niet alle wegen en studenten gelijke kansen.

Echter weinig van dit soort geluiden, je gaat denken dat de libertarische boodschap door begint te dringen: laat de markt zelf bepalen wat er nuttig en nodig gefinancierd moet worden; let wel zonder inbreuk te maken op andermans rechten.

Toch nog een kritiekpunt.

Wat je ook nergens las als commentaar was dat blijkbaar de (centarle) planning van tand-huis etc artsen en wegen (en nog veel meer zaken als onderwijs enz.) dat ondanks dat iedereen al uitgebreid betaalt voor deze voorzieningen via belastingen en overheidsheffeingen, daarenboven, mensen bereid zijn extra te betalen.

Dus je betaalt voor politiebescherming, maar bent bereid/gedwongen ook nog je eigen particuliere bewakingsdienst voor het huis of industrieterrein te betalen.

Ik pleit er voor daar waar een overheid niet levert wat zij pretendeert te leveren, de kosten van aanvullende voorzieieningen belasting aftrekbaar maakt en tevens dat deel waarvoor je blijkbaar niet van de overheid geleverd kreeg waar je belasting voor betaalde, dat dat teruggestort wordt.

Je krijgt dan vanzelf betere scholen, politie en wegen, terwijl de nuttige besteding enorm toeneemt.