Schiphol onveilig.

Een dierbaar gekoesterde illusie: de veiligheid van de nationale luchthaven.
Schiphol is niet zoals de autoriteiten ons willen doen geloven de goed beschermde luchthaven waarvan het bestaan ons op de mouw gespeld wordt.

De oorspronkelijke functie van Schiphol: het zorgen voor vliegtuigen die passagiers laten in-en uitstappen, is in sterke mate uitgehold.
Wie vertrekt of aankomt, dient zich – vaak zigzag – heen te wringen langs en soms zelfs door een groot aantal winkels, verkoop- en wervingskantoortjes en zichtbare maar voor de leek onherkenbare professionele en zakkenrollers die – voorzien van vliegbiljetten in alle richtingen – letterlijk op kunnen vliegen zodra de nood aan de man komt.
Om een meer veilige luchthaven te creëren, zou het nodig zijn:
01.Schiphol zijn oorspronkelijke functie terug te geven en de uitgebreide verkeersaanzuigende winkelcomplexen waarheen dagelijks duizenden pakketten vrijwel ongecontroleerd hun weg vinden, te sluiten.
02.De verkoop van flessen drank die na in tweeën gebroken te zijn dodelijke en dus o zo doeltreffende wapens vormen geheel stop te zetten. (Als morgenochtend tussen New York en Washington een passagier met de helft van een in tweeën gebroken fles een bemanningslid aanvalt, zal ongetwijfeld binnen enkele dagen de verkoop van belastingvrije dranken over de gehele wereld aan sterke beperkingen onderworpen worden en zullen de aandelen van luchthavens en drankproducenten dalen.)
03.Transitpassagiers die in Amsterdam vanuit slecht beveiligde luchthavens arriveren aan een onderzoek te onderwerpen en niet totaal ongecontroleerd door te laten. Met slecht beveiligd bedoel ik luchthavens zoals BIJ VOORBEELD de volgende:
a.
bepaalde luchthavens in landen op het Indische subcontinent, waar men tegen betaling van een fooi van vijf rupees niet onderzocht wordt.
b.
Johannesburg, waar het schuim der natie de luchthaven onveilig maakt en dieven op de landingsbaan onlangs de KLM een waardezending trachtten te ontfutselen, hetgeen leidde tot een schietpartij.
c. verschillende luchthavens in Azië waar dagelijks tegen betaling van $35 do $100 passagiers met vervalste paspoorten en / of visa aan boord gelaten worden door corrupt baliepersoneel en politie.
d.
een luchthaven in het verre oosten, waar mij op mijn vraag waarom ik niet gecontroleerd werd, medegedeeld werd, dat de medewerkers aan het lunchen waren.
e.
een andere luchthaven in dezelfde regio waar ik ongestoord met mijn fiets de landingsbaan kan oprijden om deze vijf kilometer verder weer te verlaten, slechts opgemerkt door een verbaasde karbouw.
Herhaaldelijk maak ik het mee, dat douanedoorgangen niet afdoende beschermd zijn en dat men door niet voor het publiek bedoelde in- en uitgangen ongehinderd het douanegebied kan binnenkomen of verlaten. Dit geldt ook voor de luchthaven Schiphol.
Nagelvijltjes en andere onschuldige parafernalia zoals kleine schaartjes worden de passagiers op Schiphol afgenomen door medewerkers van beveiligingsbedrijven. Gisteren werd ik op de luchthaven van Dubai teruggestuurd naar de check-in balie, omdat de zich in mijn handbagage bevindende rol plakband gebruikt zou kunnen worden voor het vastsnoeren van de bemanning. In Karachi moest ik een paraplu inleveren, omdat ik hiermede iemand een steek zou kunnen toebrengen. In Delhi werd mij een kleine trolley afgenomen, opdat ik hiermede niet iemand op zijn of haar hoofd zou kunnen slaan.
Wie zijn oor op Schiphol te luisteren legt, zal zowel van de medewerkers van de beveiligingsbedrijven als van de politie te horen krijgen, dat men zich er zeer wel van bewust is, dat de controles en hierbij gebruikte criteria een schertsvertoning vormen die uitsluitend ten doel heeft het reizend publiek de illusie te verschaffen dat de veiligheid gegarandeerd is. Met andere woorden: de controles sorteren nauwelijks meer effect dan de fascinerende smeekbede welke de piloten van vrijwel alle maatschappijen in het Midden-Oosten ter verhoging van de couleur locale via de luidsprekers tot het opperwezen richten alvorens het luchtruim te kiezen.