Laatst sprak ik met een vriend over democratie en haalde het bekende voorbeeld aan van zeven wolven en een schaap die democratisch besluiten wat ze die avond gaan eten. “Of eigenlijk was het, twee wolven en een schaap”, zei ik, “maar dat maakt niet zoveel uit…”

“Nou”, zei mijn vriend, “dat maakt wel heel veel uit!! Voor het schaap niet, maar wel voor die wolven!”

Ik realiseerde me dat ik vanuit het schaap redeneer (geruststellend overigens).
Natuurlijk maakt het uit of je een schaap met z’n tweeen of met z’n zevenen moet delen. De wolven hebben er dus belang bij om wel in de meerderheid te blijven, maar een zo klein mogelijke meerderheid. Dan valt er namelijk het meest te halen.

Nog mooier wordt het natuurlijk waneer je de schapen zover kunt krijgen dat ze jou als wolf een volmacht geven om namens hen te stemmen. Als je maar genoeg stemmen weet te trekken heb je helemaal geen meederheid meer nodig, en dat is gunstig bij de verdeling van de opbrengsten.

Nu zou je toch zeggen dat schapen er niet intrappen om massaal achter een wolf aan te gaan lopen. Niets is minder waar. De wolf weet een aantal schapen te overtuigen dat, wanneer zij maar op HEM stemmen, hij ervoor zal zorgen dat ZIJ vanafvond niet op het menu staan. En hups, als er een schaap over de dam is….
Soms houdt de wolf zich dan aan die afspraak. Vaak echter ook niet.

Volgens mij is dit een aardige parallel met de politieke situatie in Nederland. De schapen mogen op de wolf van hun voorkeur een stem uitbrengen. Garanties dat zij in de komende vier jaar niet gepakt worden zijn er niet. Maar ook hoop doet al leven….

De wolven verdelen de buit onderling. Ze houden de groep met opzet redelijk klein. Met hoe meer wolven/politici je de macht moet delen, hoe kleiner wordt die macht. Ik heb het gevoel dat er in nederland maar enkele tien- of honderd duizenden politici zijn, die voor en zogenaamd ‘namens’ 16 miljoen mensen beslissen wie er vanavond op het menu staat.

Gelukkig dat de vrijspreker de gelegenheid biedt om af en toe wat politici van hun schapenvacht te ontdoen en ze als vraatzuchtige wolf te ontmaskeren.

Mocht u tot de gelukkigen behoren, die dit jaar op een overheerlijk lamsboutje getracteerd bent door de wolven, realiseert u zich dan, dat dat lammetje ook een schaap had kunnen worden. En dat morgen misschien uzelf aan de beurt bent. Of een van Ćŗw lammetjes!

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

9 REACTIES

  1. Ik denk dat een groot aantal van die schapen zich wolf voelt en daar naar handelt. Die schapen zien in de wolven lieden die zorgen dat hun belang wordt gediend zodat zij nog meer tijd hebben voor hun eigen ‘ding’. Dat is een punt waar het libertarisme in mijn ogen de plank vaak mis slaat. Men is te veel bezig met het preken van de ‘zuivere moraal’ en het bewijzen van het eigen gelijk. Het gemiddelde schaap is alleen in zijn eigenbelang geinteresseerd (op zich niets mis mee), niet in ethiek en moraal. Zolang de libertariers de schapen niet overtuigen dat libertarisme in het eigenbelang van de kudde is, loopt de kudde achter de ‘sterke en sociale’ wolven aan.

  2. Het mooie achter de Wolven-en-schapen parabel is dat er eigenlijk geen wolven zijn!

    Er zijn alleen maar schapen. Sommige schapen echter, leven ten koste van de anderen. Dit zijn de profiteurs, uitvreters, moochers en looters. Zij gebruiken de machtsmiddelen van de Staat om zich ten koste van de andere schapen te verrijken.

    Zolang de rest van de schapen in de waan blijft dat er wolven bestaan zullen zij het systeem in stand houden. Wanneer hen de schellen van de ogen vallen klapt het hele systeem.
    Het gevaar zit hem natuurlijk niet in de wolven, maar in de machtsmiddelen van de staat.

  4. Als student ben ik een gelukkig schaap en om te voorkomen dat ik na mijn afstuderen op het menu sta emigreer ik. šŸ™‚

  6. [2] Dus geen ‘wolf in schaapskleren’, maar ‘schaap in wolfskleren’! šŸ˜‰

  7. Mja,

    Volgens mij is den Haag een wespennest, het is bekend dat wespen honing stelen van de bijen. Links zegt dan meer wespen te willen en rechts zegt dat ze meer bijen willen, maar ze zorgen beiden voor meer wespen.

  8. In Belgie is het effect van maximale opbrengst bij minimale meerderheid goed te merken in de tactiek van links tegen het Vlaams Belang. Het lijkt wel of de socialisten opzettelijk een politiek voeren die meer en meer mensen naar het Vlaams Belang drijft. Het zijn toch enkel de rechtse stemmers van de VLD en het CD&V die moegetreiterd bij het Vlaams Belang terechtkomen. De linkse soep wordt dan wel minder, maar geconcentreerder. Zolang het Vlaams Belang hoogstens 49 % haalt, vinden de socialisten het prima dat ze blijven groeien.

  9. Ik vind de fabel te berustend en dat is typisch Nederland. Daarom ook zal er ook nooit eens een echte sprong voorwaards gemaakt kunnen worden op sociaal, economisch of cultureel terrein.
    Wat is er tegen om je politici echt te kiezen, maar dan echt zonder die handen boven het hoofd die elkaar telkens wassen, dus:
    1) Direct gekozen burgemeester (iedereen kan zich verkiesbaar stellen)
    2) Kiesdrempel van 5% na 4 jaar verkozen te zijn (zodat coalities niet uit pulppartijen bestaan en er toch een toegang voor nieuwe partijen blijft)
    3) Direct gekozen premier die zijn eigen coalitie maakt. (zodat de zaken weer een beetje meer gepolariseerd kunnen worden)
    4) Staathoofd wordt gekozen door 1e kamer voor 4 jaar (max 2 termijnen).
    Maar ja, daar bestaat geen interesse in NL dus blijft het bij mopperen over "ik arm schaap".

Comments are closed.