De Nederlandse zorg baart zorgen.
We betalen teveel voor een middel-
matige kwaliteit. Als we met het
huidige systeem doorgaan, dan
stijgen de kosten van de gezond-
heidszorg in 14 jaar van 12 naar
18 % van het nationaal inkomen.
Een prijsstijging van 400 %, van
gemiddeld 1058 euro per verzekerde
nu naar 4596 euro in 2020.

En dan moet ook nog een vijfde van de beroepsbevolking in de zorgsector werken bij een continue dalende produktiviteit. Onhaalbaar gezien de vergrijzing en het feit dat dit ten koste van de private, belastingbetalende sector gaat. Bij een ongewijzigd beleid lopen de kosten van gezondheidszorg op van 21 miljard euro nu naar 57 miljard euro in 2020.

Onlangs bracht Ad Scheepbouwer, directeur KPN, een verslag uit waarin hij een scherpe analyse geeft van alle kwalen waaraan de Nederlandse gezondheidszorg lijdt. Het verslag telt slechts 25 bladzijden, heet ‘Zorg voor innovatie!’ en is te vinden op www.snellerbeter.nl
Scheepbouwer kreeg een deja-vu bij het rondkijken in de ziekenhuiswereld. Net als bij het voormalige staatsbedrijf PTT trof hij wachtlijsten, bureaucratie, slechte service, weinig kostenbesef, te hoge prijzen en een naar binnen gerichte cultuur. Ziekenhuizen zijn bang voor openbaarheid van gegevens en kwaliteitsvergelijking. Effiencywinst wordt in het huidige financieringssysteem, waar de overheid en de verzekeraars budgetten vaststellen, bestraft met verlaging van het budget.
Nederlandse specialisten zijn de bestbetaalde ter wereld. De oorzaak daarvan is dat ze schaars zijn. 1 specialist op 1000 inwoners hier terwijl het in Duitsland 2,3 en in Zwitserland 2,2 zijn. Dan is er een derde deel van het ziekenhuis niet direct betrokken bij de zorg. Deze overhead is in de periode 1997 – 2004 met 32% toegenomen waar de sector op zich met 14% groeide.
Alarmerend is ook de minimale investering in computers en software. De zorgsector is het meest afhankelijk van informatie en communicatie maar de ict-investeringen bedragen een schamele 2% van de omzet. Dit is in de financiele dienstverlening bijvoorbeeld 15%. Daarbij hebben zorginstellingen ook nog allemaal hun eigen ict-systeem waardoor uitwisseling onmogelijk is. Vandaar dat men al 10 jaar vruchteloos bezig is over de invoering van een landelijk elektronisch patientendossier.

Scheepsbouwer’s recept voor de zieke Nederlandse zorg: privatisering. Hij wil alle behandelingen vrijgeven met uitzondering van spoedeisende hulp en topklinische hulp. Ziekenhuizen moeten gewone bedrijven worden die winst kunnen maken. Daardoor ontstaat specialisatie van zorg en verbetering van de kwaliteit. De ondergeschikte patient word een zorgconsument, eigenaar van zijn elektronische medische dossier. Hij kan thuis via de computer artsen consulteren en afspraken maken. De core business wordt weer zorg i.p.v. bureaucratie. En via het marktplan van Scheepbouwer komen de kosten van gezondheidszorg in 2020 uit op 37 i.p.v. 57 miljard.

Onlangs is in Amsterdam het Cancer Center Amsterdam geopend. Dit nieuwe instituut van de Vrije Universiteit moet een centrum worden waarin door de bundeling van onderzoekers hooggekwalificeerd kankeronderzoek sneller kan worden uitgevoerd.
Opmerkelijk is dat het CCA, uiteindelijk kostte het 12 miljoen euro, geheel met particulier geld is opgericht. De bouwers leverden hun werk tegen kostprijs, o.a. Philips schonk apparatuur en er was een schare aan veelal anonieme particuliere schenkers.
Mogelijk dat je in de toekomst gewoon kunt beleggen in de nieuwbouw van zo’n centrum. Dat investeren in de zorg net zo gewoon wordt als beleggen in aandelen.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

7 REACTIES

  1. op gezondheid mag je geen winst maken

    alles wat we de afgelopen 50 jaar hebben opgebouwd wordt afgebroken, met dank aan balkenende

    allemaal geld dat in de zakken van de verzekeraars terecht komt.

    waar is de solidariteit gebleven

  2. Je mag overal winst op maken, de dood (begrafeniswezen), voedsel (voedingsindustrie, boeren), warmte (energiebedrijven) enz. enz.
    Het geld komt nu in de zakken van de overheid en slecht functionerende zorginstellingen terecht.
    Solidariteit tenslotte is een loze kreet die te pas en te onpas gebruikt wordt om burgers onrechtmatig geld afhandig te maken.

  3. het blijkt dat 70% van alle ziektekostenpremies opgaat aan overbodige bureaucratie, zoals het ministerie van gezondheid, de ziekenfondsraad, de zorgautoriteit en de rest van al die tienduizenden clubjes die geen enkele toegevoegde waarde hebben aan wat dan ook en voornamelijk dienen om de staatsparasieten hier van macht, status en belastingeld te voorzien

  4. [1] McCarthy, ik vraag me af of het geld bij de verzekeraars terecht komt. Laten we een voorbeeld uit de praktijk nemen. Ik betaal de beste tandartsverzekering = l7,50 euro per maand,is 210 op jaarbasis. Voor de jaarlijkse controle en wat kleinigheidjes (absoluut geen kronen o.i.d.) was ik nog eens l82 euro kwijt. Let wel, de verzekeraar had de rest al betaald, volgens mij is dat 4/5 van het bedrag dat de tandarts krijgt. l82 x 4 = 728 minus mijn premie ad 210 = 518 euro nadelig saldo voor de verzekeraar. Het zelfde gold voor mijn man, die ook maar wat kleinigheidjes had bij de jaarlijkse controle. Een gezin is ook maar voor 35 euro per maand verzekerd en kinderen onder de l8 zijn gratis. 6 personen moeten dus voor de jaarlijkse controle (als je vier kinderen hebt en die zijn er nog al wat) en wat krijgen die mensen voor rekening als eigen bijdrage. Vroeger (l jaar geleden ook nog) was het nog te overzien,maar deze rekeningen slaan nergens meer op.
    In ieder geval kan de tandarts nooit meer uit voor de verzekeringsmaatschappij,daar moet dik geld bij.En dat dikke geld gaat naar de tandarts en de andere specialisten daaromheen.
    Het lijkt mij dat het ook zo gaat als je voor een of andere kwaal naar een specialist moet.
    Er is maar l oplossing, dat al die handelingen met 80% naar beneden gaan in prijs en dan nog hebben die specialisten een vet bestaan.
    De verzekeringspremies kunnen desnoods dalen of zo blijven.Misschien is het dan voor de burger nog op te brengen.

    Ik vraag me ook af of een tandarts (het is toch een vrij beroep?) zich niet beter zelfstandig kan vestigen en de mensen gewoon laat betalen tegen redelijke prijzen.Dan hoeven wij ons niet te verzekeren en kunnen zelf bepalen wanneer we een tandarts nodig hebben en met die man wat afspreken.Het lijkt mij een gat in de markt.

    Amerikanen en Canadezen gaan vaak voor een vakantie naar Arizona en laten zich dan in Mexico behandeln.langs de grens zitten tandartsen die goed werk leveren voor een krats.

    Anne

  5. de hele gezondheidszorg is daar commercieel en artsen maken gewoon reclame en concurreren met elkaar wat hier niet mag omdat de man in de witte jas van staatswege een idealist moet zijn die geen geld wil verdienen maar alleen de mensheid wil dienen.

    Zo was er de tandarts Kowalski in de jaren 40 in New York die zichzelf als "painless Kowalski" adverteerde.

  6. [1]

    In Duitsland wordt uitstekende en zeer betaalbare zorg (zonder wachtlijsten !) geboden door grote commerciële ziekenhuizen, zoals het beursgenoteerde Röhn-Klinikum AG (zie http://www.rhoen-klinikum-a…), dat met 45 ziekenhuizen (15.000 bedden) vorig jaar 1,4 miljard euro omzette en meer dan 100 miljoen euro, waarvan 88 miljoen euro winst, investeerde in de modernste apparatuur en behandelmethoden. 97% van de klanten zijn ziekenfondspatiënten.

    Waarom kan dit in Nederland niet ?

  7. [6] Naar het schijnt is er in 2003 een soort studiereis naar Duitsland georganiseerd voor ziekenhuisdirecteuren door de ING bank. Daarbij werd ook een bezoek gebracht aan de Rohn-Klinikum. Verreweg de meeste van deze directeuren zouden zeer positief staan tegenover privatisering naar Duits model. Ook de Raad voor de gezondheidszorg heeft al meerdere keren een positief advies uitgebracht over privatisering.

    Het zijn de Maorijnissen’s, de Halsema’s en de Bossen die het natuurlijk weer beter weten. Bij de VVD zul je misschien enkele politici aantreffen die voor privatisering van onze Stalinistische zorg zijn.

Comments are closed.