Veel mensen die zich socialist noemen, blijken in het echte leven juist asociaal. Op zich niets nieuws wat we hier horen; de Vrijspreker is hier al langer van op de hoogte. Neem een salonsocialist als Paul Rosenmuller. Klagen over inkomensongelijkheid, het milieu en de seggregatie; zelf wel gewoon met het vliegtuig naar het 2e huis in Frankrijk en verhuizen naar Driebergen om de kindjes op ’n blanke school te doen. Leuk is ook dat het volgende onderzoek nu (nog) harder(e) feiten aanlevert.
VVD’ers zijn gullere gevers dan PvdA’ers
Van onze verslaggever
AMSTERDAM – VVD-stemmers staan een groter deel van hun inkomen af aan goede doelen dan PvdA-stemmers. Aanhangers van de kleine christelijke partijen, GroenLinks en CDA geven het meest. Bovendien geven arme Nederlanders relatief meer aan liefdadigheid dan rijken, en hoger opgeleiden meer dan lager opgeleiden. Dat blijkt uit nieuw onderzoek van TNS NIPO en Gallup International.
Nederlanders die gemiddeld minder dan 23 duizend euro (bruto) verdienen, hebben daarvan het afgelopen jaar 1,4 procent aan liefdadigheid of aan ontwikkelingshulp gegeven. Rijke Nederlanders (met een inkomen van 50 duizend euro) blijken een stuk minder vrijgevig: zij geven gemiddeld slechts 1 procent van hun inkomen weg. Dat komt neer op een bedrag van 500 euro voor iemand die bruto 50 duizend euro per jaar verdient. De onderzoeksbureaus hebben 1139 Nederlanders ondervraagd.
Het geeft natuurlijk een vertekend beeld om dit te koppelen aan bruto ipv netto, inclusief subsidies enz.
Ik heb althans nog nooit ’n bonnetje gehad voor giften.
Ook is het triest om te zien dat je met € 50k als “rijk” wordt bestempeld, hoe arm zijn we dan wel niet geworden in dit land? Daarnaast zorgen deze “rijke” mensen absoluut gezien per rijke dus voor meer geld en qua netto inkomen liggen deze percentages een stuk dichter bij elkaar.
Bovendien blijkt dat Nederlanders die op ChristenUnie (5,8 procent), SGP (2,8 procent), GroenLinks of CDA (beide 1,6 procent) stemmen het grootste deel van hun inkomen weggeven. LPF-stemmers geven het kleinste deel (0,5 procent) weg. Opvallend is verder dat VVD-stemmers genereuzer zijn (0,8 procent van hun inkomen) dan PvdA-stemmers (0,6 procent).
De resultaten bevestigen eerder onderzoek van de werkgroep Filantropie aan de Vrije Universiteit. Promovenda Pamala Wiepking komt eveneens tot de conclusie dat ‘de echte onbaatzuchtigen zich voornamelijk onder de lagere inkomens bevinden.’
De meeste Nederlanders die minder dan 56 duizend euro verdienen geven vrijwel hetzelfde bedrag weg: tussen de 150 en 232 euro per jaar.
Mensen die tussen de halve en de hele ton verdienen, geven meer (479 euro), maar de allerrijksten (meer dan 100 duizend euro) juist minder: 226 euro. De rijke vrek lijkt dus geen mythe te zijn. Een eenduidige wetenschappelijke verklaring voor het gulle geefgedrag van de armen is er niet.
Moeten we dit proces niet omgekeerd zien? Waarom zou je, als je je arm voelt, geld weggeven? Is het niet zo dat juist geld weggeven je armer maakt?
De socioloog René Bekkers kwam vorig jaar in zijn proefschrift eveneens tot de conclusie dat academici en hbo’ers gemiddeld 120 euro meer geven. Dat kan te maken hebben met de uitgebreidere sociale netwerken van hoger opgeleiden. Die netwerken kunnen leiden tot sociale druk om geld weg te geven.
‘de echte onbaatzuchtigen zich voornamelijk onder de lagere inkomens bevinden.’
Daardoor zijn ze natuurlijk arm geworden. 😉
[1] De "onbaatzuchtige" zelfopofferende mentaliteit is de maatschappij ingepompt door kerk en staat. Alles wat je voor een ander doet is goed, maar als je datzelfde voor jezelf doet, is dat slecht.
Dit is in het kader van stimuleren van de collectiviteit. Een houding die dan ook weer helemaal past in het verkrijgen van meer macht van de politici.
[2] Ik zie het eerder zo (ook als ik zo eens om me heen kijk in het dorp): de armere mensen zijn inderdaad armer omdat ze geen ellebogenmentaliteit hebben en in hun eenvoudig bestaan meer open staan voor de noden van anderen.
het is algemeen bekend dat er een heel sociaal leven bestond voor,in en vlak na de oorlog.Niemand had veel maar je deelde met elkaar.
Helaas is die mentaliteit aan het wegebben. Omdat aan de top teveel wordt gegraaid. Dat zet kwaad bloed en maakt mensen hard en onverschillig.
Nina
[3] Wat bedoel je met aan de top, Nina? In de politiek of in het bedrijfsleven?
In het bedrijfsleven kun je immers niet graaien; je bent afhankelijk van wat anderen kopen van je.
MWAAAH … in de meeste gevallen zijn en blijven mensen arm … eenvoudig omdat zij niet het verstand en de guts hebben om te weten dat zij dat NIET hoeven te zijn …
Maja, volgens de shitsjialisten is een ieder bij leven indentiek en gelijk of dient dat te zijn, en volgens de gelovigen … daarnaaaa … In beide gevallen is echter duidelijk zuiver bullshit, zonder merites en niets anders dan wishful thingking
"The meek shall inherit nothing"
[F. Zappa]
Wat een achterlijk onderzoek.
De "rijken" hebben juist al veer meer gegeven, zij het onder dwang, nl. door meer belasting te betalen a.g.v. de progressiviteit in de belastingen.
Dus waarom zouden zij nog eens een tweede keer een duit in het zakje doen?
"De rijke vrek lijkt dus geen mythe te zijn."
Afgezien van de vele bemoeienissen van de overheid kan een hoog salaris nogal eens samenhangen met een hoge productiviteit. Deze inkomens betalen ook nog eens proportioneel veel belasting. Goed doen in productiviteitstermen wordt dus door onze overheid extra bestraft. De productiviteit van deze inkomens leidt in de economie tot verdere positieve directe (bestedingseffecten) en indirecte (> productiviteit betekent dat arbeid, kapitaal en ondernemersschap anders effectief/productief gealloceerd kan worden) effecten leidt.
sociaal zijn is niets anders dan ‘bij de menigte’ horen, dat wil niet zeggen dat die menigte dezelfde waarden heeft als jou.
Zelf vind ik de norm van deze groep, de zogenoemde socialen (Geheel terrecht woord) erg laag.
De truuk die is uitgehaald is om van een vorm (sociaal) een waarde predicaat te maken.
Comments are closed.