…Deze boodschap kwam bij mij, als achtjarige dreumes, hard aan. Hoewel dit zeer tactisch midden in juli aan mij werd verteld, was ik nog een tijdje beduusd over de ontkenning van iets waarvan ik heilig overtuigd was geweest.
Toen ik de waarheid eenmaal wist, was ik tijdens heerlijke avondjes verbaasd dat ik ooit in het sprookje was getrapt: Die man had toch duidelijk een nepbaard, en de schmink en pruiken van zijn knechten bedekten de witte nekken niet al te goed. Bovendien, als je er logisch over nadenkt, kán zo’n oude vent toch ook niet overal tegelijk zijn op dezelfde avond?
Ik vond het hele gebeuren een beetje sneu voor mijn ouders: Jarenlang hadden ze mij in de december voorzien van snoepgoed en cadeautjes, terwijl al mijn dankbaarheid naar een fictieve Goedheiligman ging.
Tien jaar later rolde ik als overtuigd socialist het voortgezet onderwijs uit. Ik had geleerd dat je solidair moet zijn, dat alle mensen gelijke kansen moeten krijgen en dat het belangrijk is dat de staat flink investeert in kennis en milieu. Dit werd bevestigd door boeken, kranten, tv en radio en mensen in mijn omgeving.
De waarheid kwam dit maal niet als een schok, maar verspreid over jaren, via vrienden uit andere kringen, via internet en Amerikaanse boeken. Nu kan ik me niet meer voorstellen ooit socialistisch te zijn geweest: Het is mij overduidelijk dat gedwongen solidariteit een fictie is, dat vrijheid belangrijker is dan gelijkheid, dat staatsmonopolies corrupt zijn, inkomstenherverdeling immoreel is en dat ongeveer álles wat de overheid je wil wijsmaken niet klopt.
Als je er logisch over nadenkt kom je tot de conclusie: Socialisme kan niet werken. Nu ik weet aan wie Nederland haar welvaart te danken heeft, voel ik me schuldig. Jarenlang hebben ondernemers en werknemers betaald voor mijn onderwijs, mijn studie, mijn fietspad, mijn bus en trein, mijn veiligheid en gezondheidszorg, terwijl ik hiervoor dankbaar was naar een fictieve Goedheiligman: De staat.
Aan de verkiezingsuitslagen te zien, geloven veel mensen nog steeds in Sinterklaas.
Zet het probleem weer eens beeldend uiteen. Goed zo !
"(…)inkomstenherverdeling immoreel (…)"
Dat gaat als volgt:
RR (rooie rakker): "Jij verdient meer dan ik, DAAROM moet je solidair zijn en zal ik er linksom of rechtsom voor zorgen, dat jij solidair bent."
Goed. Je wordt dus solidair gemaakt: RR krijgt huursubsidie, jij niet, want jij hebt een eigen huis. Jij betaalt een hogere OZB.
Het jaar daarop:
RR: "Jij verdient nog steeds meer dan ik, DAAROM moet je nog meer solidair worden."
RR krijgt nog meer huursubsidie, jouw OZB gaat verder omhoog. Je besteedbaar inkomen duikt onder dat van RR.
Nog een jaar later:
RR: "Jij verdient nog steeds meer dan ik, vuile kapitalist, ik zal je krijgen."
Enz. enz. jaar in jaar uit, tot je ver(t)rekt.
Een herkenbaar verhaal, en heel goed geschreven, Geert!
De staat is allesbehalve Sinterklaas, dat ben jij inwoner van Nederland, je eigen machogist dus !-:)
(door te blijven hangen daar)
Zoals Hans Wiegel al zei: "Sinterklaas bestaat! en hij zit daar" toen hij naar de Grote Leider van de PvdA wees Dhr J. den Uyl.
[4] http://www.youtube.com/watc…
Daar kan Rutte nog een puntje aan zuigen. 🙂
[4] hadden ze beter Wiegel kunnen terughalen dan had de VVD 35 zetels gehad ipv 22 , niet dat het een reet uitmaakt verder natuurlijk
Wat hoort in het onderstaande rijtje niet thuis:
sinterklaas
911
politieke oprechtheid
hans en grietje
klimaatverandering
Juist, klimaatverandering, want dat is geen sprookje……
[7] ik zou toch eerder zeggen: 911.
[7] [8] 9/11 is wel een sprookje, zij het een heel smerig sprookje. Verdiep je in de feiten en de officiële verklaringen, en zoek de verschillen. Probeer ze niet te tellen, want het zijn er te veel.
Klimaatverandering is geen sprookje, alleen de reacties daarop (de illusie dat dat man-made en dus man-conquerable is) weer wel, zij het een heel duur sprookje.
Comments are closed.