De Daily Mail van woensdag 14 februri 2007 bericht over een vrouw, Ann Jordan, en twee kinderen die het slachtoffer werden van een bedrijf, Easyjet, dat voorstander is van politiek correcte wetgeving: de Child Protection Act.

Ann Jordan, een 35-jarige moeder en haar twee kinderen wilden de week ervoor terugvliegen van Bristol naar Newcastle na een familiebezoek in Cardiff. Deze korte vlucht zal ze nog lang heugen.

Voor haar één-jarig kind had ze weliswaar een hulpzitje meegenomen, maar dat bleek niet in de vliegtuigstoel te passen toen ze eenmaal in het vliegtuig aangekomen waren. De vrouwelijke passagier naast haar, bood vriendelijkerwijs aan om tijdens start en landing de peuter op haar schoot te nemen; een goede oplossing zou je denken, aan de luchtvaartvoorschiften was in ieder geval voldaan.

Deur dicht en wegwezen, zou je denken. Niet dus. De crew stond erop, dat Ann en haar twee kinderen van boord gingen, met het advies om een geschikt hulpzitje te vinden. De reden ? De “Child Protection Act”. Er bestond namelijk een kleine, theoretische kans, dat de vrouwelijke passagier naast Ann het voor haar vreemde kind zou gaan misbruiken, en dat kan natuurlijk niet, zoveel moge duidelijk zijn. Pogingen van andere passagiers om de crew tot redelijkheid te overtuigen, bleken nutteloos.

Ann verliet woedend en in tranen het vliegtuig, en terwijl ze uren lang op de volgende vlucht zat te wachten, reed haar moeder 100 kilometer door sneeuwstormen om haar een ander zitje te brengen dat hopelijk wél aan de onduidelijke eisen van Easyjet voldeed.

Volgens Easyjet is het op basis van de Child Protection Act niet Easyjet’s policy om een andere passagier kinderen op de schoot te laten nemen voor start en landing. Easyjet: “Wij begrijpen Mrs. Jordan’s frustratie, maar deze richtlijn en de daaruit volgende maatregelen zijn genomen in de interesse van haar en haar kinderen”. “De veiligheid van onze passagiers is onze top prioriteit, daar zijn geen compromissen mogelijk”.

Ik kan niets anders dan constateren, dat Easyjet haar prioriteiten verkeerd stelt en het volledig met de regering eens is. Een regering die op kosten van de belastingbetaler onzinregeltjes uit de duim zuigt, die dit soort waanzinnige taferelen tot gevolg hebben, en waarvan dezelfde belastingbetaler en haar gezin enorme hinder en frustratie van ondervindt. De ziekte “voorzorgsbeginsel-kankergezwel” heeft weer een nieuw slachtoffer gemaakt. Ann Jordan en haar familie zien ze niet meer terug. Voor hen is Easyjet niet meer hun favoriete web-airline.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

8 REACTIES

  1. Het viel mij laatst op toen ik met een ‘prijsvechter’ naar Engeland vloog dat ze zich zo graag beroepen op hun ‘zero tolerance policy’ (=fascisme in de praktijk naar mijn mening). Tegelijkertijd lappen de Easy- e.a. Jets alle regels aan hun laars die ze onwelgevallig achten. Bijvoorbeeld de EU voorschriften over schadevergoedingen aan passagiers bij vertragingen en annuleringen (die wat mij betreft mogen worden afgeschaft). Sterk staaltje kleinzieligheid hierboven. Doet mij erg denken aan allerlei knechten van foute regimes en bedrijven die zich zo graag achter hun ‘plicht’ verschuilen.

  2. Zou er hier geen sprake zijn van een dwang van verzekeringsmaatschappijen?
    Dat het kind op schoot onverzekerd zou zijn?
    Die verzekeraars stellen immers nogal eens graag allerlei hoge eisen.

  3. Oei ik heb gisteren mijn kleine neefje van 2,5 zomaar bovenop mijn schouders gezet. Hoewel hij kraaide van plezier was het kind verplicht daarbij de beentjes te spreiden. Ik hoop maar dat hij er geen sexueel trauma aan overhoudt…

  4. Je kunt het ook andersom stellen natuurlijk:

    Als iedereen de regels helemaal volledig zou naleven, zouden dit soort dingen schering en inslag zijn, en zou men veeeeeel sneller doorhebben hoe verdorven de regelzucht werkelijk is.

  5. Over "zero tolerance policy" pratend, wat vinden jullie van de nieuwe wet over huiselijk geweld??? Dit las ik vandaag op het net: "De Groningse politie mag al bij de dreiging van huiselijk geweld ingrijpen en een pleger van huiselijk geweld minimaal tien dagen de toegang tot zijn woning ontzeggen. Ook mag de dader in die tijd geen contact opnemen met partner of kinderen en moet hij of zij agressietherapie volgen."
    Als mensen met z’n tween in een huis zijn, hoe kan de dreiging bewezen worden? Ik zie veel mogelijkheiden tot misbruik van deze wet.
    P.S. Nederlands is mijn tweede taal, so I’m sorry if there are any mistakes..

  6. Nou Anne, dat komt omdat wij hier niet in een rechtsstaat leven zoals in de States. Een jaar of wat geleden was er een proces in België van een aantal Hells Angels. één van hen had een moord gepleegd en de anderen wisten het. Op aanraden van hun Amerikaanse brotherhood zwegen ze allemaal de lippen stijf op elkaar, zo zou niemand kunnen veroordeeld worden omdat voor iedereen het element van gerede twijfel zou gelden. De Belgen hebben ze gewoon allemààl in de bak gestoken…

    (ik sta niet aan de kant van die moordenaars maar waar is de rechtsstaat?)

    2 foutjes: mogelijkheiden moet zijn mogelijkheden en tween moet zijn tweeën. Verder kan de zin "Als mensen met z’n tween in een huis zijn, hoe kan de dreiging bewezen worden" als volgt vernederlandst worden: "Als mensen met z’n tweeën in een huis zijn, hoe kan de dreiging DAN bewezen worden".
    verder schitterend Nederlands.

Comments are closed.