In den beginne schiep God een oneindig heet en dicht universum, waarin alle deeltjes en anti-deeltjes en ijk-bosonen in thermodynamisch evenwicht verkeerden. zij konden ongehinderd in elkaar overgaan. God liet het universum explosief expanderen.
En na 10-35 seconden zei God: ontkoppel de electrozwakke wisselwerking van de sterke wisselwerking! En zo geschiedde: de quarks hadden nauwelijks nog wisselwerking met de leptonen.
En God zag dat de temperatuur daalde, en dat het goed was. En na 10-11 seconden scheidde God de electromagnetische wisselwerking van de zwakke wisselwerking.
En na 10-6 seconden schiep God gebonden toestanden van quarks. En hij noemde de toestanden met drie quarks “baryonen” en de toestanden met een quark en een anti-quark “mesonen”. En de protonen en neutronen die zo ontstonden leefden in thermisch evenwicht.
Na 1 seconde ontnam God de neutrino’s de energie om het evenwicht tussen protonen en neutronen te handhaven. Hij ontkoppelde hen van materie, en zij hadden voortaan nog nauwelijks interactie met materie en verplaatsten zich vrij door het universum. En het aantal protonen groeide ten opzichte van het aantal neutronen.
En na 3 minuten brak God het thermisch evenwicht tussen kerndeeltjes en fotonen en schiep hij deuterium, helium en lithium.
En God plaatste de materie in 1023 sterrenstelsels met in elk miljarden sterren en in die sterren liet hij de zwaardere elementen ontstaan.
En God zag dat het goed was en hij rustte gedurende 13,7 miljard jaar.
Nota bene: Genesis 2.0 is een hypothese. Hoewel er sterke aanwijzingen zijn dat het verhaal klopt, staan haar aanhangers open voor een verbeterde versie.
Dat in tegenstelling tot de aanhangers van de broeikashypothese… Dat roept de vraag op: zien de aanhangers van het broeikaspopulisme zichzelf als plaatsvervangers van God?
[1] Global warming is het opiaat van de massa 🙂
Met dank aan George Lemaître, alumnus Lovaniensis (uiteraard )
Toch blijven we met vragen : wat was er voor dat "oneindig heet en dicht
universum " ?
En meer down-to-earth….er was evenwicht tussen deeltjes en antideeltjes , hoe werd dat doorbroken
en ontstond er een overschot aan
positieve deeltjes ?
Groetz,
Cincinnatus
[1] Maverick,
God heeft er blijkbaar inmiddels schoon genoeg van gekregen. Naar verluid zou Hij van plan zijn vóór Hij wederkomt er nog 13,7 miljard jaar aan vast te plakken, want volgens de Blijde Boodschap van de VU-specialisten ging Zijn Broertje -onlangs toen hij ff een kijkje kwam nemen- al op 33-jarige leeftijd dood aan populistische hysterie. Dat wordt dus nog even afzien voor H. Sapiens, eh, de uitverkorenen bedoel ik.
[3]
Natus,
Je eerste vraag beantwoorden de H.H. kosmologen met de stelling dat de tijd met het heelal ontstond. Dit is minder weird dan het klinkt, omdat tijd iets is wat je aan andere verschijnselen afleest. Om precies te zijn, aan entropie, het onomkeerbaar toenemen van wanorde.
Vergelijk het met een ouderwetse grammofoonplaat. De tijd binnen een grammofoonplaat heeft alleen betekenis als deze op wordt gezet.
De tweede vraag is op dit moment nog onbeantwoord in de kosmologie. Mijn persoonlijke vermoeden is dat het heelal een zekere rotatie (in het multiversele continuüm) heeft en dat de afwijking van nul in het baryongetal in het universum hier het gevolg van is.
‘de tijd met het heelal ontstond.’
Blijft overeind dat iets dan toch uit niets is ontstaan, toch?
Sander en Islamofoob,
Tja we weten het allemaal niet he… Leuk theorietje staat op: http://www.intothecool.com/ (Het leven is gevolg v.d. 2e wet v.d. thermodynamica, we zijn hier om het wartmeverschil tussen de warme zon en de koude ruimte op te heffen… Nogal slaafs en een klap in het gezicht van ons ego…)
Schrodinger heeft ook hierover geschreven in "What is life?"
[6]
Sander, grappig genoeg is de totale energieinhoud van het heelal nul. De positieve energie in massa wordt namelijk geheel gecompenseerd door de negatieve energie in het zwaartekrachtsveld. Dus is er niets uit niets ontstaan 😀
[8] Islamofoob, dit wordt een woordspelletje ben ik bang. 0 Is namelijk niet gelijk aan niets. Sterker, ‘niets’ is de volledige afwezigheid van het alles, inclusief nul. (Een of twee maanden eerder uitvoerig besproken op de Vrijspreker)Verder kan je natuurlijk stellen dat 2 ’tegengesteld geladen magneten’, eentje links en eentje rechts, in het middenpunt elkaars energie opheffen. 0. Evengoed zijn er nog steeds twee magneten.
[9] Sander,
Natuurkundig gesproken kan iets wel degelijk geschapen worden uit niets, zolang de totale energie maar nul blijft en de Planck-restrictie niet overschreden. De natuurkundige nul staat gelijk aan energie nul en alle behoudsgetallen op nul, zoals baryongetal, ladinggetal en leptongetal.
[7] Ach, misschien zijn wij wel geschapen om meer van onze soort heelallen te scheppen. Als er een voldoend intelligente soort is zal deze immers zelf oerknallen kunnen scheppen waaruit nieuwe heelallen ontstaan. Natuurkundige constanten mogen niet teveel afwijken van de onze om koolstofchemie mogelijk te maken.
[5] Foob,
Dat weet ik dat ze dat antwoorden.Is ook niks nieuws : Augustinus schreef
al in z’n confessiones dat God de "tijd" schiep en "tijd" aldus een begin heeft gehad.
Hetgeen jij eigenkijk zegt, is : voor "the big bang" was er "niets" , ook geen tijd.
Fair.
Maar dan is de vraag (met de opmerking van Sander over "Niets" in het achterhoofd) : waar kwam de singulariteit vandaan ?
Groetz,
Cincinnatus
[11] Uit bijvoorbeeld een zwart gat in een ander heelal. Zeg maar een uitloper.
Volgens de algemene relativiteitstheorie wordt in het centrum van een zwart gat een singulariteit gevormd. Alhoewel ik persoonlijk niet geloof in singulariteiten.
[9] En in je voorbeeld is geen sprake van nul energie of het elkaar opheffen. Een proefmagneet zal door de ene pool aangetrokken wordne en door de andere afgestoten. hier kan je energie aan onttrekken. In feite werken dynamo’s zo.
[12] Nja….en waar komt dat ander heelal vandaan ? Uit weer een zwart gat in een ander heelal ? En waar komt dat heelal vandaag ? Uit weer een zwart gat in een ander heelal ? En waar
komt dat heelal vandaan ?
Uit een zwart gat in ons heelal ?
Groetz,
Cincinnatus
[3] Met betreking tot je tweede vraag: positief….negatief.
Alles is relatief.
De derde wet van Newton zegt in twee woorden dat elke actie zorgt voor een even grote reactie die precies het tegenovergestelde is van de actie. Dus om het nog wat zweveriger te maken: de oerknal moet bijna op gelijk moment zijn samengevallen met een oerimplosie. Zwarte gaten wellicht? Dan snel gaten tellen, dan weten we ook hoeveel heelallen er zijn… Ach het is zaterdag en de zon schijnt!
http://proto4.thinkquest.nl…
De verschillende scheppingstheorieën zijn in feite pogingen geweest van de vroege mens om een antwoord te vinden op de grote vraag hoe het heelal ontstond en wij tot bestaan kwamen. Dan is het vrij bemoedigend dat die mens van weleer, ondanks dat hij geen ontwikkelde wetenschap kende, toch al filosoferend op een hoop punten kwamen die we nu bevestigd zien door de wetenschap. Het ontstaan van ‘iets’ uit ‘niets’, het vraagstuk rondom materie en energie, de ontwikkeling en het einde van het al, en dergelijke zaken. Verschillende filosofen uit de Oudheid hadden het zelfs al over de mogelijkheid van atomen en zulks; ook nu zouden niet veel mensen daar achter zijn gekomen zonder gebruik te maken van de wetenschap. Dat is ook gelijk een van de redenen waarom John Locke stelde dat het christendom veel redelijker is dan we denken, zolang we maar doorheen de dogma’s kijken. In ieder geval wist men al vroegtijdig een voor die tijd zeer redelijk ‘filosofisch grondvlak’ te scheppen waarop men kon voortbouwen.
Dat we nu een redelijk ontwikkelde wetenschap hebben, wil overigens niet zeggen dat filosofische vragen niet langer van belang zouden zijn. Er blijven immers nog een hoop grote vragen over waar de wetenschap geen antwoord op heeft. Bijvoorbeeld de vraag wat het begrip ‘wetenschap’ nu precies inhoudt. Aangezien de ene waarheid gegrondvest moet zijn op een andere waarheid, is het onmiskenbaar dat er een ‘buitenwetenschappelijke’ waarheid moet zijn dat de waarheid van de wetenschap kan legitimeren. Anders zou het betekenen dat de wetenschap gegrondvest is op iets dat minder waar is dan haar zelf, en de wetenschap dus zelf een schijnwaarheid of zelfs onwaarheid is. We naderen dan al gauw de noodzaak van de objectieve werkelijkheid die CS Lewis verdedigde in The Abolition of Man. Volgens verscheidene mensen zijn we zelfs genoodzaakt om op zijn minst het theïsme van Baruch de Spinoza met diens ‘Supreme Being’ te onderschrijven.
Leestip: http://www.amnation.com/vfr…
NEW RELEASE: Genesis v2.1.
Users are recommended to upgrade.
Minor bugs were corrected. Inflation and gravity were added.
10^-43 seconde Planck Time, kwantum fluctuatie / super force. Zwaartekracht ontkoppelt.
Chaotische inflatie. De vacuüm fluctuatie groeit uit tot formaat grapefruit in 10^-35 seconde.
De Little Bang ontstaat, in versie 2.0 nog Big Bang geheten.
.
.
.
.
O, ‘God’ vergeten. Nou ja, het werkt ook zonder; deze versie draait als een tierelier.
[14] Dat zijn zaken waar ik ook nog mee zit, maar die in de natuurkunde waarschijnlijk niet te beantwoorden zijn. Stringtheorie-aanhangers hebben hun toevlucht genomen tot onwaarneembare zaken in elf dimensies om de "Big Bang" te verklaren als een botsing tussen parallelle universa. Maar waar komen die dan vandaan?
Wat me echt hoofdpijn kan bezorgen is de gedachte dat er geen begin hoeft te zijn. Veel mensen kunnen zich wel iets voorstellen bij oneindig vanaf NU, maar oneindig vóór NU lijkt onnatuurlijk.
[18] Dank voor de upgrade, Huub. Ik had me beperkt tot de tijd vanaf welke experimentele aanwijzingen de theorie lijken te bevestigen. Maar misschien (waarschijnlijk) loop ik achter?
[14] Natus,
Inderdaad, dat is één van de grote bezwaren tegen die theorie. Naast het aannemen van het bestaan van singulariteiten, wat natuurkundig gezien rotdingen zijn, hun toestand valt buiten de natuurkunde.
Volgens de veel-werelden interpretatie (Everett, 1963 geloof ik) van de kwantummechanica splitst bij elke kwantumcollaps door een meting een waaier van parallelle heelallen af, elk met een andere uitkomst van de meting. Een vergelijkbare optie met vergelijkbare nadelen.
Uit de extreem precieze afstemming van natuurconstanten in dit heelal (slechts een miljardste afwijking en dit heelal was niet in staat leven te onderhouden) is wel af te leiden dat er meer heelallen moeten bestaan.
Rest Wittgenstein aan te halen: waarover niets te zeggen is, daarover moet men zwijgen.
[21] Hmmm, hoe weet je dat? Van dat leven, bedoel ik. Misschien was er geen C geweest bij andere natuurconstanten, maar dan was er wel wat anders en had er ander leven ontstaan. Of geen. Hoe kan je de a-priori kans op leven kennen?
Het is evident, maar ledig, dat de omstandigheden zodanig waren dat er leven kon ontstaan. De omstandigheden waren ook gunstig voor het ontstaan van goudatomen. Of plumpudding.
Is die ‘afstemming’ geen relict van teleologisch denken?
Ik wil hier slechts aantekenen dat men hier tegen dezelfde vragen aanloopt als waarmee men gelovigen regelmatig confronteert: wat was er dan voor God? Was Hij er altijd al?
Maar wetenschappelijk theoriseren wordt blijkbaar meer op prijs gesteld dan theologisch theoretiseren.
Want ook hier zou ik als een Ffi kunnen vragen naar het bewijs voor het hier voorgestelde verre verleden.
Of moet men het ook hier vooral doen met vele veronderstellingen en indirecte aanwijzingen, net als de theologen?
[23] Dat klopt, de wetenschap weet ook niet hoe het begon.
‘Moet men het doen met vele veronderstellingen en indirecte aanwijzingen’. Ja dat ook, met 1 beslissend criterium extra: claims moeten waarneembaar zijn.
[22]
@Huub: nee, neem nu bijvoorbeeld de kernreactie 2p -> D + e+, essentieel in het fusieproces in grotere sterren. En in het ontstaan van deuterium vlak na de oerknal wat dat betreft.
In ons heelal is deze mogelijk omdat de sterke kernkracht tussen proton en neutron iets groter is dan de elektromagnetische afstoting tussen twee protonen. Oftwel de kans op de kernreactie is hiermee niet nul. Te toevallig om waar te zijn denk ik dan. Want was de sterke kernkracht nog sterker, dan zou alle waterstof in een gigantische vuurbal zijn gefuseerd en was er geen vrije energie geweest om leven zoals we dat kennen te onderhouden. Afgezien van natuurlijk het volkomen ontbreken van draagstoffen voor informatie. Niet uit te sluiten valt natuurlijk dat er dan leven had kunnen ontstaan in de vorm van solitonen (vervlochten lichtdeeltjes), fononen (vibraties in vaste stof), ruimtetijd fluctuaties etc. Of ons onbekende configuraties van materie.
[25] Heinz Pagels heeft in ‘The Cosmic Code’ een mooie passage geschreven over een demon die doodleuk zit te overwegen welke van de 4 wisselwerkingen hij uit zal zetten.
Al denkende besluit de demon niet teveel te experimenteren met de zwaartekracht, de electromagnetische kracht en de sterke kracht -inderdaad. Maar het uitzetten van de zwakke wisselwerking leek ‘m wel wat: niet alleen zou radioactiviteit verdwijnen, maar de strange, charm, top en bottom quarks zouden stabiel zijn, ze zouden nieuwe kerndeeltjes kunnen vormen en een hele nieuwe chemie doen ontstaan. ‘The demon just might decide to shut off the weak interaction, just to see what would result’
Het is maar welk voorbeeld je aandraagt, jij versterkt de sterke kracht, ik verzwak de zwakke. Bij jou stopt het leven, bij mij wordt het leven exotisch.
‘Afgezien van natuurlijk het volkomen ontbreken van draagstoffen voor informatie. Niet uit te sluiten valt natuurlijk dat er dan leven had kunnen ontstaan in de vorm van solitonen (vervlochten lichtdeeltjes), fononen (vibraties in vaste stof), ruimtetijd fluctuaties etc. Of ons onbekende configuraties van materie.’
Precies, daar zeg je het zelf. Als het één er niet is, is het ander er wel.
Je kunt veronderstellen dat het ontstaan van het leven onwaarschijnlijk is -want afhankelijk is van zeer bepaalde begincondities, maar er is een maar: het onwaarschijnlijke gebeurt de hele tijd.
Deel een hand bridge uit en elke hand heeft een waarschijnlijkheid van ruwweg 10^-11. Toch hoef je maar uit te delen.
Wat is de kans dat dat ene kiezeltje, meegevoerd in de machtige Rijn, nou net aanspoelt bij Paal 7 bij Hoek van Holland? Klein. Toch wemelt het van de kiezeltjes bij Paal 7, elk met een schier onmogelijk levenspad. Dat mensen oh en ah roepen bij kleine kansen, komt omdat ze het leven bijzonder vinden en dan terug gaan kijken. En zich de vraag stellen, wat is de kans dat er een Germen ontstaat als de juiste hoeveelheden C, S, O, P, H en N worden gemeng.
Maar zo is het ook helemaal niet gegaan.
Het leven ontstond in stadia, het ene stadium riep onvermijdelijk een volgend stadium op, complexiteit borduurt voort op mindere complexiteit.
Misschien is het zo in het universum ook, misschien is er maar 1 manier om heelal te zijn, misschien is het ontstaan van het leven ook wetmatig. Misschien is het helemaal ‘niks bijzonders’, maar just the way things work.
Mischien, misschien, misschien.
Wat denk je?
[26]
Nou, als je ook kijkt naar al die (miljoenen?) steentjes die niet bij dat paaltje terecht kwamen, wordt de kans toch wel weer heel erg klein.
[27]
En dan krijg je toch iets als: er was een grote ontploffing en er zijn mensen.
Dat uit die ontploffing mensen ontstonden is dus (?) geen kleine kans.
Maar als we gaan bedenken op welke grote hoeveelheid andere lichamen geen mensen ontstonden (voor zover bekend), wordt de kans toch wel weer uiterst klein.
Comments are closed.