Iedereen weet, dat politici DOL zijn op gratis publiciteit en journalisten op Media Geile Politici. Dit biedt een prima gelegenheid om het orgaantekort op te lossen. Elke Capabele Beroeps Journalist zou zijn interview met een MGP namelijk steeds kunnen inleiden met een slimme vraag. Het interview zou ongeveer als volgt kunnen verlopen:
“CBJ: En meneer/mevrouw, kunt u de kijkers vertellen, of u zich al heeft ingeschreven bij de organenbank ?
MGP: Eh…
CBJ: Mooi. En kunt u hen ook vertellen, wanneer u van plan bent zich te laten strippen ?”
MGP: Eh, hoe…
CBJ: Pardon. Het is niet de bedoeling, dat u hier vragen gaat stellen. Dat vinden de kijkers niet leuk en dan lopen ze weg. Dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Ik verzoek u beleefd mijn vragen te willen beantwoorden. Wanneer laat u alles weghalen ?
MGP: Nou ja kijk…
CBJ: Nee, laat u maar. Ik vroeg u niet uw kleren uit te trekken. U bent hier tenslotte niet in een bordeel. Gaat u rustig door alstublieft.
MGP: Ik wou zeggen, eh… dat laat ik aan mijn vrouw en kinderen over.
CBJ: Hoezo, aan uw vrouw en kinderen ?! Het gaat hier toch om ernstig zieke patiënten, die uw organen nodig hebben, begrijpt u wel ? Een kwestie van solidariteit, toch ? Wie gaat daar over in huize MGP ?
MGP: Ik begrijp het, maar ik wil nu naar huis. Het interview is afgelopen, meneer CBJ.
CBJ: Mooi zo. U gaat ongetwijfeld meteen toestemming vragen aan uw familie om u als donor op te geven. Dan zal ik u zeker niet langer ophouden.
En nadat u uw familie overtuigd hebt, wilt u hen in een moeite door vast wel vragen zich ook te registreren, nietwaar ?
MGP: Ik kom er graag op terug.
CBJ: En wilt u ons ook laten weten wanneer het zover is ?”
MGP: Zeer zeker.
CBJ: Mooi, u komt als politicus vast niet met lege handen.
MGP: Ik zou niet durven. Ik dank u voor het interview
CBJ: Graag gedaan. U ook bedankt.
Waarom doneren?
Dan wordt het ook niet als waardevol behandeld en landt een nier zomaar bij een klaploper die toevallig bovenaan de lijst staat.
Verkopen aan de hoogstbiedende is de oplossing. En dat mag voor mijn part best een roker, een homo of een neger zijn. Als ze het kunnen betalen is het prima.
Wel zou ik mijn vrouw willen verzoeken ambtenaren uit te sluiten evenals uitkeringstrekkers voor wie het de staat is die met belastinggeld biedt.
[1] IJzervreter. De commitment om je organen te doneren zou normaliter tevens een recht moeten inhouden in voorkomend geval een orgaan te mogen ontvangen. Dus daar zie ik weinig bezwaar in. Een soort ruilpremie zou ik zeggen.
Afstaan betekent uiteraard niet, dat je je beschikkingsbevoegdheid opgeeft. De hoogste bieder hoeft ook niet per se de meest geschikte kandidaat te zijn.
Met ambtenaren zou ik ook moeite hebben, maar uitkeringstrekkers zullen in de meeste gevallen een deel van de premie terugbetaald krijgen, die zijzelf of hun contractpartner (werkgever bijv.) eerder hebben betaald. Dus dat moet m.i. van geval tot geval bekeken worden, net als alle andere donaties trouwens.
[1] Soms zijn ambtenaren ook mensen.
[3] Hugo,
…, als ze de markt vrij houden.
Comments are closed.