Politiek en onwetenschap

Maandag besprak Hub de Balkenendische claim dat politiek geen wetenschap is. Gisteren bereikte mij via BNR een interessant bericht; namelijk dat er onenigheid is over de samenstelling van de commissie die de discussie omtrent de onenigheid rondom de invulling van het nieuwe ontslagrecht moet gaan oplossen. Nu is zoiets op zichzelf al een leuke anekdote mochten Orwell en Rothbard nog leven. Jammer genoeg worden we dag-in-dag-uit doodgegooid met onbenulligheden over onbenulligheden over onderliggende belangrijke zaken. Het ontslagrecht schaf je gewoon af, of beter gezegd: het collectieve ontslagrecht schaft men beter gewoon af. Laat ieder voor zichzelf bepalen onder welke voorwaarden hij tot wederzijds voordeel werk aanneemt. Onderdrukking en misleiding zijn geen argument als men ziet hoe makkelijk het is een rechtsbijstandverzekering voor noppes aan te schaffen en hoeveel advocaten de poorten van de universiteiten verlaten (al dan niet met bul). Geen industriële revolutie (IR) toestanden (we laten de mensen die die periode een van de ergste in de menselijke geschiedenis vonden maar even in de waan, dat kunnen ze ook juist door die IR generaties).

Maar goed, die commissie dus. Onenigheid tussen de PvdA en het CDA. Het CDA wil namelijk vooral wetenschappers in de commissie en de PvdA vooral mensen uit ‘de praktijk’. Nu ben ik persoonlijk aan geen van deze partijen gelieerd dus afzeiken kan, de hemel in prijzen kan maar dat leest u maar beter in de Volkskrant, NRC en de Telegraaf. Wat straight but very gay facts dus!

Het CDA heeft een punt wetenschappers te willen in de commissie over zoiets als het ontslagrecht, wetenschappers hebben de meeste kans de mechanismen die omtrent het ontslagrecht te ontwaren en tot een bepaalde beleidsconclusie te komen. Zelf heb ik de oplossing al gegeven, maar het is de vraag of de wetenschappers van de commissie ooit in deze richting op durven of kunnen denken, zo’n commissie is namelijk altijd politiek geladen en uitspraken/inzichten van wetenschappers zullen vooral gebruikt worden bepaalde politieke wensen te ‘onderbouwen’. Zo hoorde ik gisteren ook op BNR (goede zender trouwens, iets gemeleerder dan andere media) dat de overheid (of in ieder geval wat belangengroep als Milieudefensie – veel energie clueless cause) schaarste dient te creëren in het aanbod van bedrijfsterreinen opdat bedrijven niet zoveel verhuizen naar steeds nieuwere en goedkopere bedrijfsterreinen, de oudere terreinen achterlatend. Dat ‘schaarste creëren’ komt vast van een of andere econoom, of in ieder geval iemand die micro-economie voor beginners heeft gelezen. Heel goed. Het punt dat gemeenten de kavels meestal toewijst en beheert (eigendomsrecht all the way, door het toilet welteverstaan) en hierdoor al een sterke interveniërende rol heeft komt niet bij de overheidsdienaren (incl. wetenschappers) op. Net als met dat rekeningrijden: “dat moet goed onderzocht en uitgezocht worden, met proeven etc.”. Wie de werkgelegenheidsdoelstellingen van het kabinet in de gereguleerde Nederlandse zorg- en herverdelingseconomie er op naslaat weet in welke sector deze werkgelegenheid gecreëerd wordt: de uit zijn voegen gegroeide zelfstandige organisaties sector – de zogenaamde zelfstandige bestuursorganen sector of in ’t Engels “Off-Budget spending Enterprises” – OBE’s: www.mises.org/journals/rae/… (PDF!)).

En dit is ook precies de reden dat de PvdA ‘praktische mensen’ in de commissie wil. Immers, praktische mensen in de zin zoals de PvdA dat bedoelt zien wat er in de praktijk gebeurt. Die zien als het ware alle negatieve directe en indirecte effecten van overheidsingrijpen die zij niet als zodanig duiden, mede omdat deze ‘praktische mensen’ om ‘praktische redenen’ in overheidsdienst zijn dan wel voor een groot deel afhankelijk van haar ‘praktische arrangementen’. De wetenschappers van het CDA zullen wel met een soort van mainstream vrije markt oplossing komen: versoepel het ontslagrecht op die manier dat de economische groei wordt geoptimaliseerd. Tekenen ze een diagrammetje met coördinaten vernoemd naar belangrijke wiskundigen (Nash ofzo) of vroege economen die de door hun ontwikkelde methoden nooit zo bedoeld of relevant geacht hebben (Pareto).

Daarom: mijn oplossing! Gebaseerd en gefundeerd in economische theorie en praktisch bovendien. En ja, de economie als geheel is wat meer tijd en geld kwijt aan transactiekosten; maar ik heb aan de andere kant nog nooit mensen horen claimen dat ze flitsrecht (rechtzaak 2 uur) op seriemoordenaars willen toepassen. En toch wordt in beiden getracht het eigendomsrecht te effectueren. Er bestaat hoogstens een gradatieverschil maar geen categorieverschil tussen beiden zaken.