Diefstal is geen beroving en beroving is geen diefstal. Of toch? Dat beroving diefstal is lijkt me toch wel een onweerlegbaar feit. Of we moeten rare definities gaan hanteren of zogenaamde newspeak. Dat diefstal ook beroving is, is dan misschien meer een definitiekwestie. Diefstal is het je toeeigenen van zaken die niet jouw eigendom zijn. Beroving is diefstal al dan niet onder dreiging van geweld of het gebruik er van. Maar is er effectief echt een verschil? Ja en nee.
Ja omdat beroving eigenlijk twee aparte misdaden inhoudt namelijk: (1) diefstal en (2) het dreigen/gebruiken van geweld. Nee omdat het eigenlijk niet zou moeten uitmaken voor de in deze samenleving daartoe bevoegde instanties om achter de anders aan te gaan. Eigenlijk zeg ik dan omdat de praktijk leert dat beroving toch wel wat erger is dan diefstal. Want als je telefoon gestolen is en je doet aangifte van beroving dan gaat de politie daar vliegensvlug achteraan, maar stelt achteraf dan wel dat je aangifte vals is! Misschien is dat zo, maar voor een gestolen mobiele telefoon wordt hoogstwaarschijnlijk gewoon de neus opgehaald. Heeft u ooit uw gestolen fiets teruggezien waarvan u aangifte heeft gedaan? Ik niet.
Het schijnt er vanaf te hangen wie de dief is. Zo mag je geen dief heten als je tot het koningshuis behoort…
http://www.vlaamsbelang.be/…
De overheid komt pas in actie als zij zelf (meent) benadeelt te worden. Civiele zaken, daar komt geen agent zijn bed meer voor uit. Een groeiende groep gedupeerde burgers doet allang geen aangifte meer vanwege de verregaande desinteresse en het beschamende oplospercentage. Daar is de politie erg blij mee want dan kan zij ‘positieve cijfers’ presenteren.
[1] Of de overheid, onderstaande link maakt dat ff duidelijk. Helaas zijn de eerste 53 sec. reclame maar dat kan niet anders omdat je het per minuut kan opzoeken. Erg interessant wat manders zegt en de tegenpool kan niet tegen zijn verlies!
http://www.bnr.nl/static/js…
Comments are closed.