Snikken en grienen met Pieter Gerrit Kroeger

Het afbreken en benoemen van bedenkelijke stellinkjes en meninkjes van een groot licht.
Pieter Gerrit Kroeger (CDA watcher) werd gisteren aan het woord gelaten door BNR inzake de Wildersfilmkwestie (even hier luisteren: www.bnr.nl/static/jspx/play…).
Ik doe het als volgt: ik parafraseer Kroeger (merk ook even op hoe de stem van de heer Kroeger klinkt, alsof het Balkenende incognito is), daarna debunk ik hem of wat academischer gesteld: ik fik hem tot op z’n veters af. 1-2-3, go.

Mening van vrije uiting
“Alsof vrijheid van meningsuiting een en hetzelfde zou zijn [als democratie]. Democratie .. vrije verkiezingen .. rechtstaat.”

Nee natuurlijk is vrijheid van meningsuiting niet hetzelfde als democratie. Vrijheid van meningsuiting volgt rechtstreeks uit de onweerlegbare premisse dat ieder individu zijn of haar lichaam bezit evenals de vruchten die voortkomen uit het aanwenden van de energie die een mens heeft. Dit recht is inherent aan ieder mens. Het is dus niet zoiets dat een staat kan verlenen, of wat via democratisch proces tot wet gemaakt kan worden en daaruit haar rechtvaardiging haalt. Vrijheid van meningsuiting is daarom ook absoluut, mits er geen eigendomsrechten geschonden worden middel het dreigen dan wel gebruiken van geweld. Sim-pel.
Democratie is echter een veel vager begrip. Het is een soort containerbegrip, of beter gesteld: een grote garbage can. www.vrijspreker.nl/vs/item/…

Natuurlijk is vrijheid van meningsuiting niet hetzelfde als democratie. Ligt er maar net aan hoe je democratie definieert. En als je echt de weg kwijt bent dan ga je vrijheid van meningsuiting definiëren aan de hand van:

Plietikux en knustenaars
“Artistieke vrijheid .. provocerend beeld moet kunnen … Wilders is politicus … maakt dus geen artistiek product …. maar zit in een politiek debat… mogen dus niet hetzelfde doen/ hebben niet dezelfde (artistieke) vrijheid.”

Het lijkt alsof Kroeger hier punten aan het scoren is. Maar dat is maar de vraag. Alles staat of valt met de veronderstelling dat alles wat onze grondwet (u weet wel dat vod voor en door proleten) debunked, de wetten, gerechtvaardigd zijn. Nog niet eens moreel rechtvaardig, maar (filosofisch, procedureel, wat dan ook) gerechtvaardigd. Nu ja, daar heeft Kroeger altijd een schot voor open doel, want elke wet is nu net via het democratisch proces in het wetboek gerold en daarom dus gerechtvaardigd. Later maakt Kroeger namelijk ook het punt jegens de interviewer dat hij toch moet toegeven dat de vrijheid van meningsuiting niet absoluut is, want er zijn wetten die met die vrijheid van meningsuiting overtreden kunnen worden. De interviewer vroeg echter naar de situatie waar er niets strafbaars plaats heeft gevonden maar daar wilde Kroeger natuurlijk niet op antwoorden. Want hij weet net zo goed dat elke nieuwe letter in de wet slechts door een Eerste en Tweede Kamer gejast hoeft te worden op dat het in de ellenlange lijst van voorbehouden op de grondwet staat. Oftewel, je kunt wel voorbeelden verzinnen waar de vrijheid van meningsuiting wordt ‘misbruikt’ maar niet overtreden (hoe kun je een GRONDRECHT überhaupt misbruiken maar niet overtreden – ernstige retoriek is dit), maar wat niet is kan nog komen. Dit is immer kabinet Grijs I, ook wel bekend als het Verbodkabinet.

Twee punten:
1.Als er zo veel voorbehouden op grondrechten moeten zijn, wat zijn die grondrechten an sich dan waard (in hemelsnaam!);
2.Kroeger maakt een argument waar de veronderstelling in verscholen ligt dat alles wat is, dat zou ook zo moeten zijn. Een totaal ad hoc argument natuurlijk omdat Wilders en zijn politiek handelen er ook IS, en (volgens die redenatie) er ook zo zou moeten zijn. De heer heeft het zo gewild, zeg maar.

For the sake of argument zal ik even aannemen dat de heilige graal van de democratie – waarin alles wat vochtig is direct bederft – een gerechtvaardigd argument is om van alles en nog wat te rechtvaardigen. Dan nog is het raar om een onderscheid te maken tussen kunstenaars en politici en tussen artisticiteit en politiek. (Ergens neemt Kroeger zelfs “onafhankelijke kunstenaars” in de mond.) Een kunstmatig onderscheid omdat het er een is die louter kunstmatig is, op alle vlakken. Kunstenaar is net als makelaar of dorpsgek geen beschermd beroep. Niet (meer) in juridische of maar ook gewoon niet. Als ik morgen bemiddel in een transactie van een onroerend goed dan ben ik nog geen makelaar maar heb zeker wel een makelaarsdienst verleent (al dan niet tegen betaling). Dagelijks en continu ben ik dorpsgek al zou ik eerder willen pleiten voor de kwalificatie meningkunstenaar in de leer die de grote meesters nadoet. Als we een juiste definitie van politiek gebruiken (het geweldloos handelen tussen mensen) dan ben ik eigenlijk gewoon een meningkunstenaar annex politicus. Mijn punt: wie zegt dat Wilders geen kunstenaar is en wie zegt dat Van Gogh geen politicus was. Smoesjes Kroeger, je weet net zo goed dat die defnities zo arbitrair zijn als de pest, doch wel geëffectueerd worden door rechter met het wetboek in de hand.

De beperkingen die een politicus geniet in het vervullen van zijn taken als publiek bestuurder dan wel als volksvertegenwoordiger zullen best een rationele en doordachte reden hebben in die heilige graal van de democratie. Maar wie verplicht mij, of ieder ander dáár en boodschap aan te hebben? Juist ja, degene die het graagst en liefst naar geweld grijpt en claimt het geweldmonopolie aller mensen te hebben alsmede mij en uw en ieders lichaam effectief bezit. U en ik zijn slaven. Maar dat is dan weer cru gesteld natuurlijk (wel binnen de vrijheid van meningsuiting). Toch, mijnheer Kroeger?

Oh ja, en dat argument van het artistieke is zeker ook de reden dat de Koran of de Bijbel eigenlijk helemaal niet bekritiseerd mag worden (ja voor de schijn wel natuurlijk, maar ondertussen, diep van binnen wist u het toch wel even als het CDA de absolute meerderheid had). Iets wat artistiek is of placht te zijn mag meer. Het is is politiek maar beroept zich op artistiek, niet waar. Het leven is zo simpel…

Harmonie-model
En dan begint de heer Kroeger over dat gevierde harmonie of poldermodel. Er was een tijd dat schrijver dezes nog niet op deze planeet rondliep en zeikte. Mensen liepen in berenvellen en sloegen elkaar de kop in. Ik heb het hier over de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw. Toen kwam het CDA met een idee: polariseren brengt de samenleving niet verder, dus moeten we compromissen sluiten en elkaar met handschoentjes aanpakken. Nou ja, het is in ieder geval een idee. Een idee waar “onze” “samenleving” elke dag de zure vruchten van plukt. Want polarisatie in een corrupt systeem is één, harmonie in een corrupt systeem is weer heel wat anders. Het is maar net hoe de niet-natuurlijke orde qua invulling uitpakt maar dat er een politieke elitaire klasse zal ontstaan is niet afwezig. En zo geschiedde. Gasvelden werden gevonden wat het ontspoorde publieke uitgavenpatroon nog wat kon rekken. Een reeds falend verzorgingssysteem werd aangevuld met een soepel immigratiebeleid dat mede plaatsvond door dealtjes van het bedrijfsleven met Marokkaanse staatshoofden omdat de kadavers die in de sociale vangnetten lagen te creperen (© by ACP) de vacatures niet hoefden in te vullen. Uitkering for the win! En dat wilden/kregen de nieuwkomers natuurlijk ook.

Integratie met motivatie is al moeilijk. Maar integratie – en daarmee bedoel ik slechts “niet elkaar de koppen inslaan” – onder invloed van een uiterst bizar moreel corrupt incentivestructuur (zoals de Nederlandse verzorgingstaat) is onmogelijk en heeft vele betreurenswaardige effecten die we elke dag kunnen zien en lezen. Werkt niet echt bevorderlijk voor de sociale cohesie, een begrip dat best kan zonder zoiets ongrijpbaars als een samenleving waar zaken als collectief en algemeen belang aan kleven, lijkt mij. En zo geschiede. Rommel de Bommel: we kregen Janmaat. Z’n vrouw werd geruimd (in een rolstoel) door links tuig. De Tweede kamer zweeg hem dood. Fortuyn pief-paf. Van Gogh, de rascriticus en vrijdenker pur sang (hem links of rechts noemen exempliceert de cluelessness van degene die het uitspreekt) kreeg een pief-paf en wat prikjes. Wilders!
Oftewel mijn stelling: Wilders is mede mogelijk gemaakt door het harmoniemodel waar het CDA zo prat op gaat. Of sterker: Wilders is NODIG VANWEGE dat harmoniemodel. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden moet men maar niet vergeten. Maar feit is en blijft dat ook Wilders opereert in een corrupt systeem. Helaas.

Tot slot
Ook Pieter Gerrit Kroeger is natuurlijk maar een dwalende. Net als wij allen. Hem eens stevig de maat nemen moet mogelijk zijn. Ik heb het net gedaan. Polariseren moet kunnen en heeft een functie. Zolang het maar niet door politici (in de zin van die “volksvertegenwoordigers” en bestuurders en Overlords als Beatrix) wordt gedaan. Dat werkt zeker niet, omdat zij veel meer collectivistische daden bij het woord kunnen voegen. Gewonen mensen, individuen hebben onenigheid. Kopen een Turkse pizza of stelen een haring (grapje!). En slaan elkaar niet de koppen in. Kroeger neemt liever het zekere voor het onzekere en maakt het liefst de grondwet definitief tot een door wetboeken bedolven dode letter. Zo lekker harmonieus…

Bekijkt u ook nog even wat artistieke uitingen van wat “kunstenaars” (toch, Kroeger???): hier.