Duivendak de terrorist...Het mag geen wonder heten dat er *alweer* een crimineel/terrorist is aangetroffen binnen de gelederen van (Groen) Links. Volgens Geenstijl, die heel behoorlijk linkt naar wat artikeltjes en nota bene verwijst naar de biografie van Duyvendak zelf, is het verleden van deze “meneer” geen zuivere koffie.

Eerder hadden we natuurlijk al Tara Sing Varma, die inderdaad aan een ziekte leed [dwangmatig liegen] maar niet de vorm van kanker die zij had, we hebben Sam Pormes die in z’n vakantie terreurcellen bezocht om nog wat handigheid op te doen, de huichelaar Paul Rosenmuller en nu sluit vooralsnog Wijnand Duivendak de gelederen.

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik hierover moet schrijven, afgezien dat het natuurlijk schandalig is. Maar het geeft ook wel aan wat voor mensen de politiek aantrekt. Ik zelf als zelfstandige weiger overheidswerk, maar een terreuractivist kiest dus voor (Groen) links. U zult misschien roepen dat er wel integere mensen in de politiek zitten, maar als een man als Donner roept dat hij bij een 2/3 meerderheid wel de Sharia wil invoeren, dan ben je natuurlijk net zo goed een terrorist.

Sterker nog, een terrorist kan minder schade doen dan bijvoorbeeld Zalm, die door z’n goedkope wisseltruuk 10% van ieders geld heeft weggetoverd. Of een willekeurige overheidsdienaar die de pensioengerechtigde leeftijd even met een paar jaar verhoogd. De financiele schade voor het individu loopt op in de tonnen.

Het valt dan nog eigenlijk mee dat er nog geen eufemisme voor “belastingaanslag” is uitgevonden, want, per saldo, is het ook een aanslag [in de meest gewelddadige versie] op uw portemonnee, onder het mom van “we moeten sociaal zijn”…

Goede bedoelingen, de weg naar de hel is er mee geplaveid…

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

25 REACTIES

  1. “… die door z’n goedkope wisseltruuk 10% van ieders geld heeft weggetoverd”
    Ik meende dat het zelfs 20% was…

    Het ‘grappige’ is wel dat iedereen al lang wist hoe crimineel Duivendak was, alleen mocht het niet gezegd worden omdat hij als beschermde diersoort (linkse activist) altijd netjes buiten schot werd gehouden. En nu hij zelf één van zijn minste (en verjaarde!) vergrijpen ‘opbiecht’ kan men eindelijk verontwaardigd doen.

    Als men destijds (en nog steeds trouwens) linkse activisten niet uit de wind had gehouden had deze crimineel al jaren achter tralies gezeten, met een heleboel maatjes van hem. Dus al die krokodillentranen nu vind ik nogal goedkoop.

    Het is natuurlijk weer een perfecte afleidingsmanoevre om het zicht van ‘het volk’ op de ‘echte’ problemen evente vertroebelen. Er is echter een leuke paradox waarneembaar:
    – De staat veroorzaakt meer schade dan welke terrorist dan ook.
    – Terroristen maken vaak deel uit van de staat
    – Niet-terroristische elementen binnen de staat accepteren die terroristische elementen
    – Niet-terroristische elementen binnen de staat worden daardoor medeplichtig
    – Schade door de staat is dus eigenlijk schade door terroristen
    Dat maakt de eerste regel van dit lijstje dus ongeldig.

    Lees ook http://www.hetvrijevolk.com/?pagina=6697

  2. Parlementsleden hebben idealen. En dat mag (een ander) best wat kosten.

    Ik haat idealen.
    Mijn ideaal is een wereld zonder idealen 😉

    • “Ik haat idealen.
      Mijn ideaal is een wereld zonder idealen ”

      Wat jammer nou, ik dacht dat je al verder was, en als ideaal begon te zien: “een vrije wereld, opbasis van de missie van de Vrijsreker”.
      Dat is mijn ideaal!

  3. Waar iedereen overheen stapt in de discussie wuynendak is dat hij ,met anderen het platform maakte voor veel veranderingen.
    Een van die eerste veranderingen waren eigendom rechten/wetten die door hem aangevochten werden via acties [terreur] die uiteindelijk tot verandering van die wetten leidde.
    Ook zelfverdediging [bij inbraak ] werd een misdaad ,begaan door het slachtoffer.
    De politiek van die tijd werd gemaakt door de koude oorlog,en mensen zoals Wuynendak
    ,en anderen zagen eigendom als het grootte kwaad .
    Dit denken werd gevoed door de linkse ,niet communistische PVDA, en kleinere partijen.
    De aantrekking,s kracht van dit politieke denken op vooral de niet bezittende klasse was enorm, vooral toen het woord ,nivellering gebruikt ging worden .
    Mensen die van bovengenoemde praktijken het slachtoffer werden kregen geen of weinig steun uit de samenleving die door de linkse media geleid werd.
    Uiteindelijk werd de idioterie gestopt door het vallen van een muur ,die het linkse idealisme een andere richting gaf van een 180 graden ommezwaai ,eigendom als doel.
    Wat de deur wagenwijd open zette voor wat later heette fraude ,waar bouwen = eigendom een grootte rol in speelde.
    Om nu te lezen dat Duyvendak een grachtenpand bezit ,en wie wat weet meer, dus miljonair in spe is ,en nog nooit een slag gewerkt heeft ,maar wel uitkeringen en subsidies , en dat hij spijt heeft, liet mij in gieren van het lachen uitbarsten

  4. Het meest vreemde van het verhaal is natuurlijk dat, indien een gewone sterveling een baan zou zoeken op het binnenhof, dat een vermoeden van betrokkenheid bij een inbraak bij een ministerie (of elders), al genoeg is om deze persoon niet aan te nemen. voor politici gelden blijkbaar andere normen, maar meer in de trant van : wij (in dit geval Groen Links) houden je wel een hand boven het hoofd, kan jij je hand uithouden om flink wat belastinggeld te innen. Tenslotte is het zo, dat sociaal zijn vooral gebeurd met het geld van andere. Ik kan mij tenslotte niet herinneren dat GL zo erg tegen de loonsverhogingen was die JP Bakvolellende heeft doorgevoerd voor politici. Op advies van een commissie die toevallig werd geleidt door een politicus, weet u nog wel?

  5. Je kunt het parlement ook zien als een opvanghuis voor extremisten die elkaar in de gaten houden. En dus misschien minder aanrichten dan wanneer ze tussen echte menschen waren geweest.

    Nu kunnen ze alleen maar wetten maken en zit er nog een laag ambtenaren tussen ideaal en praktische uitvoering. Tevens hoef je hun geformaliseerde hersenuitwerpselen niet op te volgen wanneer de consequenties je niet boeien.
    Wanneer ze echter bommen leggen e.d. heb je direct last van parlementlieden.

    En een bajes kost per klant denk ik meer dan 90.000,- per jaar.

    • Eerdere onderzoeken hebben uitgewezen dat dit naar de 200k/jaar gaat… Wel ’n duur opvangtehuis dan…

  6. Ja, mee eens.
    Met kanttekening.

    “maar als een man als Donner roept dat hij bij een 2/3 meerderheid wel de Sharia wil invoeren, dan ben je natuurlijk net zo goed een terrorist.”

    Donner heeft namelijk gelijk. In de “democratie” MOET immers de wil van de meerderhed worden uitgevoerd. Dus als 2/3 sharia wil, dan moet dat in dit immorele systeem gebeuren.

    Als die 2/3 er zou zijn, en Donner blijft meewerken an de invoering van de sharia, is dat een andere zaak/ hij is immers niet verplicht om minister te blijven.

    • Hub! Hoe iestie met je? We zullen die kanttekening van je even wegpoetsen.

      Ik stel nergens dat democratie en terrorisme niet samen gaan. Hitler was democratisch gekozen, maar ook een terrorist, net zoals Hamas.

      “De wil van de meerderheid” kan net zo goed terroristisch van aard zijn. Net zoals die 10 zwarte mannen die in Kenia die 5 gristelijke welzijnswerksters verkrachtten. Misschien hadden ze wel democratisch besloten eea uit te voeren, en in die kamer waren zij in de meerderheid.

      Als Donner een echte vent was, had hij meteen gezegd: “Tegen de dag dat een 2/3 meerderheid de sharia in wil voeren, stap ik per direct op omdat ik niet mee wens te werken aan zo’n terreuractie”. Maar nee, hij blijft hangen aan z’n regeltjes, een echte “befehl ist befehl” mentaliteit.

      Met zo’n mentaliteit kon je prima aan de slag bij Hitler & co hoor.

      Het is trouwens een wijdverbreid misverstand dat “democratie” hetzelfde betekent als “de meerderheid bepaalt”. De echte vertaling uit het Grieks betekent gewoon “Het volk regeert”. Die “meerderheid regeert” is een halfslachtige methode die ten uitvoer is gebracht om eea een beetje vorm te geven, maar slaat de plank volledig mis natuurlijk [zoals we hier al vaker zeggen]…

      • Stemmingmakerij van de bovenste plank mrxl.
        Het gaat in deze om een 2/3 meerderheid in het parlament dat het mogelijk maakt om de sharia in te kunnen voeren………

      • Terreur blijft terreur hoor, met of zonder 2/3 meerderheid van wie dan ook.

        Ik zie je nuance totaal niet, kun je me dit uitleggen?

      • Terreur?

        Laat me niet lachen man. Feit blijft dat allerhande “Rand” debielen blijven hangen in hun eigen geroeptoeter zijnde: “vrijheid van meningsuiting” ,om daarna vele andersdenkenden te blijven veroordelen vanwege de door vele Vrijsprekers zelf te berde gebrachte vrijheid van meningsuiting.

        (m.a.w.: de meeste vrijsprekers claimen het alleenrecht op de vrijheid van meningsuiting.)

        Dat jij de nuance niet ziet in die opmerking van Donner m.b.t. de mogelijke invoering van de sharia geeft te denken.
        Ik heb derhalve volstrekt niet de behoefte om jou dit uit te leggen.

  8. Duyvendak en Zalm hebben zich beide schuldig gemaakt aan diefstal als je het goed analyseert.
    Het is eigelijk hetzelfde als die vergelijking van een dief die je huis leeghaalt of die verzekeringsboef die je een woekerpolis door je strot duwt.
    In het 2e geval ligt er voor een gedeelte eigen verantwoordelijkheid dus je kunt daarbij beter spreken van een oplichter.
    Een “beschaafde” oplichter (Zalm) en een ordinaire boef (Duyvendak) dus…
    Duyvendak is het grootste uitschot van de twee maar het verschil tussen beiden is niet zo groot als het lijkt.
    Een kwestie een van goede p.r. van de “heer” Zalm en de zijnen.

  9. RARA WIE BEN IK?
    HET WARE GEZICHT ACHTER WIJNAND DUYVENDAK.

    Peter Siebelt, oktober 2003

    Inleiding

    Wijnand Duyvendak: een Kamerlid dat ervoor gáát, een man met hart voor het milieu en gevoel voor sociale rechtvaardigheid. Hoe kun je nou kritiek op hém hebben? Al die gemene politici en andere doorgedraaide volksmensen blijven hem maar bestoken met belachelijke praatjes, leugens, fabels en scheldkanonnades. Hoe dúrven ze! Onze Wijnand is toch altijd ten strijde getrokken tegen terroristen binnen zijn eigen beweging! Met gevaar voor eigen leven! Of niet dan?
    Nee dus. Want hij was zelf een van de grootste radicalen binnen zijn eigen kringen. Hij gooide stenen in de Amsterdamse Vondelstraat, brak in bij militaire objecten, legde blokkades bij Shellgebouwen, riep op tot moord, ketende zich vast aan de vliegtuigen op Schiphol en hij liegt
    er ook nog over. Sinds mei 2002 zet hij zijn strijd voort als Tweede Kamerlid van GroenLinks. Hij zit op het Haagse pluche, maar zijn verleden kan hij niet uitwissen.

    Anton Johan Wijnand Duyvendak, op 30 november 1957 geboren te Markelo, is een uiterst intelligent en politiek zeer gedreven man met een kleurrijke levensloop. Hij is een strateeg die door de jaren heen zijn voetsporen heeft achtergelaten binnen de netwerken van Eco Nostra. Een net werk dat als een schimmige octopus zijn tentakels, zijn ware doel- en samenstelling en zijn diverse activiteiten zoveel mogelijk verborgen houdt. Eco Nostra is te vergelijken met een spekkoek die bestaat uit verschillende lagen die samen één product vormen. In andere woorden: op verschillende maatschappelijke niveaus wordt gewerkt aan een gezamenlijk politiek programma. De spreek woordelijkekoek bestaat uit verschillende lagen:
    1. De bestuurlijke elite (PvdA, GroenLinks, de Socialistische Partij, een verdwaalde CDA’er of VVD’er, universitaire besturen, kerken, vakbonden, hoge ambtenaren enzovoort);
    2. De goedaangeschreven non-gouvernementele organisaties (NGO’s) die banden hebben met de – vooral linkse – politiek (Natuur en Milieu, het Transnational Institute, Greenpeace, Pax Christi,
    Novib, VluchtelingenWerk enzovoort);
    3. De middenstanders onder de NGO’s (XminY, Milieudefensie, A Seed, Wise, Waddenvereniging, Milieu-Offensief enzovoort);
    4. De hooligans onder de NGO’s (Onkruit, GroenFront!, antiglobalisten, Anti-Fascistische Actie enzovoort);
    5. De ondergrondse cellen zoals RaRa en het Dierenbevrijdingsfront.

    In zijn carrière heeft Duyvendak deel uitgemaakt van verschillende lagen binnen de spekkoek: als student op de Universiteit van Amsterdam; als fanatiek kraker in Amsterdam; als dief, inbreker en saboteur bij Onkruit; als invloedrijk redacteur bij het anarchistische blad Bluf!; als bestuurslid van de alternatieve uitgeverij Ravijn; als radicaal antiapartheidsactivist bij SuZA; als milieuactivist bij ‘Amsterdam autovrij’ en Milieudefensie; en uiteindelijk als parlementariër van GroenLinks.
    Direct en indirect is hij verantwoordelijk voor honderden miljoenen euro’s aan schade. Hij was een belangrijke mentor voor terreurgroepen. Via het anarchistenblad Bluf! wist hij zijn strategie van sabotage, chantage en geweld over te brengen op generaties radicalen in ons land. Veel methoden en tactieken die zij vandaag de dag hanteren komen in belangrijke mate uit zijn koker. Net als Volkert van der Graaf, de moordenaar van Pim Fortuyn, werd Duyvendak verdacht van lidmaatschap van een radicale groepering. Volkert was lid van de Ziedende Bintjes, een groepering die genetisch-aangepaste gewassen vernielde, en Duyvendak stond op een lijst van RaRa-verdachten. Deze Revolutionaire Anti Racistische Aktie was een terreurgroep die door middel van brand- en bomaanslagen voor honderden miljoenen euro’s aan schade veroorzaakte. Volkert kon jarenlang zijn gang gaan. Zijn misdadige inslag kwam pas bovendrijven toen hij een misdaad pleegde en op heterdaad werd betrapt. Hetzelfde geldt voor Duyvendak.
    Daarnaast bestonden er andere verbanden tussen de activiteiten van beiden. Milieudefensie, waar Duyvendak directeur was, werkte nauw samen met Volkerts Milieu-Offensief.
    Wanneer Duyvendak wordt aangesproken op zijn radicale verleden, draait hij als een paling in een emmer snot. De ene keer blikt hij trots terug op zijn vernielingen, de andere keer zegt hij altijd tegen geweld te zijn geweest. ‘Geweld tegen personen heb ik altijd veroordeeld.’
    In een derde geval veroordeelt hij geweld tegen de politie (…) Geweld heeft (…) de politiek in de goede richting geduwd,’ aldus Duyvendak. En: ‘[W]e hebben wél iets toegevoegd aan de politieke praktijk in Nederland. De directe acties, het zelf handelen, “jullie rechtsorde is de onze niet”, het is voor veel mensen vanzelfsprekender geworden.’
    Duyvendak spreekt uit eigen ervaring. Vanaf het begin van zijn loopbaan leverde hij samen met zijn achterban slag met de politie en de inlichtingendiensten. Daarbij werd geweld niet geschuwd. Menig politiefunctionaris moest met ernstige verwondingen worden afgevoerd. Ook hun gezinnen werden bedreigd. Een voormalige functionaris van de politie-inlichtingendienst vertelde in 1996: ‘Wijnand Duyvendak is groot geworden in de Amsterdamse kraakbeweging. In die periode schroomde hij niet om geweld te gebruiken. Hij is de uitvinder van het onherkenbaar actievoeren: het gezicht bedekken met helm of bivakmuts zodat je niet kan worden herkend. Hij vond ook dat een individuele actievoerder maar een klein beetje van de totale organisatie moest afweten. Bij aanhouding kon de politie zo nooit de hele organisatie in kaart brengen’.
    In Duyvendaks eigen woorden: ‘We wonnen politieke debatten, versloegen de ME [Mobiele Eenheid van de politie – PS], wisten panden te behouden. Tegelijkertijd werden andere groepen
    enthousiast over onze politieke houding, en wij deden dan weer mee aan de acties die zij vervolgens organiseerden. De autoriteiten waren soms in paniek. Ze waren verrast en wisten zich geen raad. We beseften zeer bewust onze kracht. Misschien is zelfbewustzijn noodzakelijk om er zo hard tegenaan te kunnen gaan.’
    Tja, het kan verkeren. In een artikel in NRC Handelsblad over antiglobalistische rellen stelt hij: ‘Ik vind maoïsten eng. En mensen met bivakmutsen ook.’
    Maar dit waren slechts incidenten in vergelijking met de ongekende brutaliteit waarmee Duyvendak en zijn maten terugsloegen wanneer de politie of inlichtingendiensten hun te dicht op de hielen zaten. Hoe dat gebeurde leest u uitgebreid in dit boek.
    In al zijn perikelen waren Ties Prakken en Herman Pieter Bakker Schut zijn huisadvocaten. Zij zijn links-radicale juristen wier praktijk is overgenomen door Britta Böhler, de advocate van Pim
    Fortuyns moordenaar Volkert van der Graaf. Mede door Prakken en Bakker wist Duyvendak vele malen op het randje van de wet te balanceren of op succesvolle wijze de overheid aan te spreken op procedurefouten.
    Momenteel zijn er heftige discussies gaande over de definitie van terrorisme. Duyvendaks partij GroenLinks gaat het debat hierover uit de weg. Logisch wanneer men beziet dat Kamerleden zoals Duyvendak binnen hun gelederen huizen. Maar kan en mag een politicus met een strafblad en een extremistisch verleden plaatsnemen als volksvertegenwoordiger in de Tweede Kamer? Dit soort mensen heeft traditiegetrouw een dubbelhartige positie ten opzichte van terrorisme en helpt niet mee aan een succesvolle aanpak. Er is zelfs een tijd geweest dat GroenLinks de opheffng van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) nastreefde. Ze hebben het liever over de reactie van overheden op het terrorisme dan over het terrorisme zelf.
    Ik wil niet de illusie wekken dat dit een complete biografie van Wijnand Duyvendak is. Zijn directe privé-leven heb ik buiten beschouwing gelaten. Het gaat erom een portret te schetsen van de over de vraag waarom een parlementariër die blijft liegen over zijn criminele – terroristische – verleden welkom blijft op het Binnenhof. Mijn doel is zijn dubieuze ontkenningen aan de kaak te stellen en de vraag op te werpen: mogen we deze kat nog langer op het Haagse spek binden? Collega’s uit zijn Bluf!-periode, die nog steeds betrokken zijn bij Bluf!-achtige praktijken, weten hem te vinden op het Binnenhof en lopen de Kamer in en uit. Alsof Bin Laden het Witte Huis bezoekt!
    Voor alle duidelijkheid noemen wij nog even de definitie uit Van Dale van terrorisme: ‘Het gedwee maken of demoraliseren van een bevolking door daden van terreur met een politiek oogmerk.’ Terreur is volgens Van Dale: ‘Georganiseerde geweldpleging ter bereiking van
    politieke doelen.’ Hou deze definities tijdens het lezen van dit boek in het hoofd.

  10. Wijnand D is een zielige milieu-idioot maar als we de zaak waar nu zo veel ophef over is sec bekijken dan gaat het om diefstal van documenten uit het ministerie van economische zaken. Zo’n 20 jaar geleden. Een staatsinstelling van papieren beroofd, zonder slachtoffers of geweld te gebruiken, waardoor door de overheid achtergehouden documenten openbaar zijn gemaakt. Terrorrisme?

      • @Peter Siebelt
        Ik vind gelovigen niet zo lekker, zie dan ook het verband niet.

      • @Kropotkin

        Het gaat namelijk niet alleen om de inbraak bij Economische Zaken. Hij bekend 1 inbraak, is op heterdaad gepakt bij een andere inbraak en stond als verdachte nr.1 voor diverse terreuraanslagen.

  11. Iedereen die de feiten met betrekking tot het “activistische” verleden van Wijnand Duyvendak enigszins kent, weet dat hij allerlei misdaden heeft begaan (niet alleen inbraken en diefstallen). Het is zelfs heel aannemelijk dat hij bij RaRa betrokken was. Lees maar eens het gedegen artikel “Wijnand Duyvendak en het RaRa-raadsel” dat in 2003 in HP/De Tijd werd gepubliceerd: http://www.freeforum101.com/ddr/viewtopic.php?t=1288&mforum=ddr

  12. En de Nederlander die z,n geld verborg [Luxemburg ] voor de wet [lees staat/belasting ] in die jaren waarin deze mensen aan een loopbaan begonnen van protesteren en terreur,word nu vervolgd ,indirect [staat] door o.a diezelfde Duyvendak mensen .
    Nu ,zittende in de 2e kamer ,met een uitstekend inkomen ,

  13. Groen Links wemelt van de criminelen, dat is een publiek geheim. Je moet wel een idioot zijn om daar op te stemmen.

  14. Duyvendak tieft eindelijk op?

    Persconferentie groen slinks om 19.15 uur bij de staatsoproep.

    Dat er na hem maar velen zullen volgen!

Comments are closed.