Nu , in 2010, bestaat zijn shopping complex “Mustafa” uit naar schatting 25.000 verkante meter, gespreid over vier verdiepingen.
Op deze geweldige oppervlakte treffen wij per vierkante meter aanzienlijk meer koopwaar aan dan in de Bijenkorf of bij de Hema. Volgens de voorschriften van iedere westerse brandweerdienst is Mustafa dan ook inherent onveilig.
Het is niet moeilijk, zich een voorstelling te maken van het pandemonium dat te aanschouwen zal zijn, als er een keer bij Mustafa een brand uitbreekt. De nauwe gangetjes zonder enige indicatie waar zich de branduitgang bevindt, met duizenden krioelende klanten die zich een weg zoeken tussen de metershoog opgestapelde koopwaar , waaronder tal van lichtontvlambare vloeistoffen en gels, vormen de ideale locatie voor lekkende vlammen en veel rook als exponenten van een vuurzee, welke gelardeerd door tal van ontploffingen,een groot aantal slachtoffers zal eisen.
Moet de overheid zich met dergelijke toestanden gaan bemoeien? Ik denk van niet!
Het staat de Singaporese consument immers geheel vrij te kiezen tussen een bezoek aan Mustafa en geen bezoek aan Mustafa. En het is deze consument die blijkbaar opteert voor lage prijzen voor goedkope goederen , opgestapeld in een vol huis, waar het risico van een brand letterlijk op de koop toe wordt genomen.
Of het winkelen in de Hema dan niet veiliger is? Ongetwijfeld, à raison van zoveel euro extra per vierkante meter!
De Nederlandse overheid is op dit stuk echter volslagen schizofreen.
De houder van pension “ stoot je hoofd niet” dient te voldoen aan allerlei uiterst kostbare brandweervoorschriften, terwijl het iedere Nederlandse burger volledig vrijstaat om drie hoog achter met een vrouw en twaalf kinderen te bivakkeren in een lichtontvlambaar krot , waar iedere voorziening ontbreekt.
Hugo van Reijen
Hier worden weer kamervragen over gesteld. Wat de minister denkt te gaan doen aan het brandgevaar bij Mustafa. Ze zullen beslist met een enorme delegatie zelf gaan kijken want dat is leuker dan je druk maken over oudjes die een week lang in hun eigen stront moeten liggen…
he, toevallig een paar maanden geleden nog geweest bij Mustafa.
Mee eens. Niettemin is er wel een verschil tussen je eigen huis en het pensionnetje, nl. dat je je met de gebreken van je eigen huis bekend bent en niet snel zal struikelen over die losliggende tegel en ook weet waarheen te rennen i.g.v. brand. Bovendien weet je uit welk materiaal je nylon gordijnen gemaakt zijn. Kortom de kans op een ongeluk is er geringer dan in een onbekende omgeving, alsook de kans op succesvolle ontsnapping bij onheil.
Of de overheid wel of niet middels allerhande voorschriften dient in te grijpen is een andere vraag, doch men dient minstens het onderscheid te erkennen tussen de eigen woning en het pensionnetje en ze niet zomaar op 1 hoop te gooien.
Dat gezegd zijnde, persoonlijk ben ik van mening dat de overheid geen dwingende voorschriften moet maken voor de veiligheid van pensionnetjes maar m.i. mag ze wel verplichten dat elek gast bij aankomst een A-4tje krijgt met waarschuwingen en tips. Zoiets als: de gordijnen zijn van nylon, rook niet in uw kamer. En de branduitgang is links, eind van de gang (in het donker: na 3 deuren dan nog 2 meter en je bent er).
pcrs [4] reageerde op deze reactie.
R.A. [7] reageerde op deze reactie.
@Scrutinizer [3]:
Ik neem aan dat geen verzekeringsmaatschappij een echt brandgevaarlijk winkelcentrum wil verzekeren. Dat betekent dat het kapitaal of onvezekerd blijft, of tegen een hele hoge premie. Dat zorgt er voor dat aantrekken van kapitaal duur is en aantrekken van personeel ook.
Dit zal de prijzen weer verhogen. In een wereld zonder bailouts en verplichtte verzekeringen, zou een dergelijke onderneming nooit lage prijzen kunnen handhaven.
Echte lage prijzen zijn meestal het gevolg van vrijheidsberoving. Geen Chinees die voor een hogerloontje electronica in elkaar schroeft als hij zou mogen vertrekken naar een hoge lonenland. Bij grote niveauverschillen is er meestal een grens met een vent met een pistool erop.
De markt prijst risicos beter in dan een bureacraat in zijn eentje, maar het moet wel mogelijk zijn die risicos precies door te berekenen naar de veroorzaker.
hugo van reijen [6] reageerde op deze reactie.
“terwijl het iedere Nederlandse burger volledig vrijstaat om drie hoog achter met een vrouw en twaalf kinderen te bivakkeren in een lichtontvlambaar krot , waar iedere voorziening ontbreekt.”
Shhhh Hugo, geef ze nou geen ideeen 😉
@pcrs [4]:
Verzekering is een westers concept.
De realiteit is dat in vele landen niemand zich verzekert tegen wat dan ook. Je verzekering wordt gevormd door je familie en je vrienden die je in geval van een calamiteit de hulpende hand toereiken.
Er zijn ook landen waar je je wel kunt verzekeren, maar waar het zeer de vraag is, of de verzekeringsmaatschappij je ooit een uitkering zal doen. Dat moedigt natuurlijk ook niet aan.
Vaak is verzekeren ook onmogelijk.
Op het Paaseiland bij voorbeeld rijden wel automobielen, maar er is geen verzekeringsagent en alles rijdt onverzekerd.
Hugo van reijen
@Scrutinizer [3]:
Niettemin is er wel een verschil tussen je eigen huis en het pensionnetje, nl. dat je je met de gebreken van je eigen huis bekend bent en niet snel zal struikelen over die losliggende tegel en ook weet waarheen te rennen i.g.v. brand.
Op onbekend terrein zal ieder gezond nadenkend mens de nodige voorzichtigheid betrachten. Dat is ook de reden waarom in de Franse bergen de meeste ongelukken plaatsvinden bij de lokale bevolking, die “thuis” de weg op z’n broekzak kent en rustig met driftende banden een haarspeldbocht inzet en blijft knipperen naar die “slechts 50 rijdende” Hollander voor hem: er hangt immers een bord “Einde 70”.
hugo van reijen [8] reageerde op deze reactie.
@R.A. [7]:
Over het algemeen bestaat in Azie weinig aandacht voor veiligheid.
Zo zijn veiligheidshelmen in Indonesie uitsluitend verkoopbaar, omdat er een politievoorschrift is.
Het gevolg is, dat de verkochte helmen er wel als een helm uitzien, maar doorgaans van slechte kwaliteit zijn.
Wie in Indonesie per boot reist, moet beslist zijn eigen reddingsvest meebrengen, als hij iets veiliger wil reizen.
Als ik in een hotel vraag, de branduitgang te mogen zien, word ik vaak via gangetjes en trapjes gevoerd naar een uitgang die versperd is door alllerlei dozen en rommel.
Hugo van Reijen
Comments are closed.