Vrijspreker: U had kritiek op verwerpelijke kunst, kunt u daar een voorbeeld van geven?

Opperdienaar:Neem nu dit nummer van de band ‘One Republic’ getitield ‘All the right moves’

[HTML1]

Het al gelijk fout met het eerste couplet

I know we’ve got it good
But they got it made
And the grass is getting greener each day
I know things are looking up
But soon they’ll take us down,
before anybody’s knowing our name.

Ik neem even aan dat met ‘we’ de belastingslaven worden bedoeld en met ’they’ de heersers. Gelukkig geeft de tekstschrijver nog toe dat het gras elke dag groener wordt. Ik neem aan dat hij hierbij doelt op de vreugde die hij put uit al de wetten van zijn heersers die hem zoveel verbieden en verplichten, dat zijn keuzestress minimaal is. Maar dan de laatste regel ‘But soon they’ll take us down, before anybody’s knowing our name’. OK, overheden hebben de afgelopen 100 jaar nogal wat anonieme doden veroorzaakt, ik geloof een slordige 200 miljoen wereldwijd en ja overheden zijn uniek vanwege het feit dat ze een monopolie op geweld hebben en dat hun dwang en geweld wordt goedgekeurd terwijl dat van anderen wordt afgekeurd. Dat wil echter helemaal niet zeggen dat we deze keer in dezelfde fouten zullen vervallen. Dit keer is het anders.

Vrijspreker: Waarom denkt u dat het dit keer anders zal gaan?

Opperdienaar:
Omdat ik dit keer aan de macht zal zijn. Vroeger stonden er ook boven de nationale compulsieteams geen hogere compulsieteams die de onderliggende compulsieteams dwongen. In feite zeiden de heersers van destijds dus tegen de onderdanen: ‘Slavernij, goed voor jou maar niet voor mij.’ De Partij van de Slavernij is hier echter consistent in. Alle relaties kunnen het best onder dwang gebeuren, zodat de zaken goed geregeld zijn. Dan kan er ook niet bijvoorbeeld één  partij ‘uit een kabinet stappen’, zoals we onlangs zagen. Daar wordt gewoon een wet tegen gemaakt met een flinke straf en ze zitten er zo weer in.

Maar goed, verder met het wanstaltige kunstprodukt:

They got all the right friends in all the wrong places
Everybody knows, everybody knows, where we are going, yeah we are going down

Dit voelt aan als kritiek op de Opperdienaar. Filosofisch zit het dan ook niet sterk in elkaar. De tekstschrijver had duidelijk niet door dat er niet zo iets bestaat als ‘going down’ zonder dat er wat anders omhoog gaat. Beweging is tenslotte relatief weten we sinds Einstein. Dit is dan ook een les die de Opperdienaar er graag inramt: Vergeet nooit de vraag te stellen: ”Ten opzichte van wat?”

Vrijspreker:Hoe bedoelt u dat precies?

Opperdienaar:
Als het met iedereen slechter gaat, gaat het eigenlijk met niemand slechter. ‘Everyone knows we are going down’, moet eigenlijk zijn ‘de Opperdienaar is going up’ en daar mogen mensen best blij over zijn. Zei ik ‘mogen’? Laat me dat veranderen in ‘moeten’, dat staat wat netter. Zwaaien met die vlaggetjes dus.

Vrijspreker: Je kunt zeggen ‘we zakken in de stront’ en dat is de negatieve benadering, maar je kunt ook zeggen: ‘de stront stijgt ons boven het hoofd.’ en dat is dan de positieve benadering.

Opperdienaar: Niet helemaal zoals ik me zou uitdrukken.

Vrijspreker: Verder nog wat op te merken over ‘All the right moves’ ?

Opperdienaar:
De manier waarop de jonge compulsieteamleider Kees de Jager in de videoclip wordt afgebeeld is ook ver beneden peil wat betreft de Partij van de Slavernij.

2 REACTIES

  1. Ik heb zo’n vermoeden dat opperdienaar eigenlijk alleen maar een beetje lastig aan de vrouw komt. Geeft niet hoor. Hij kan er cursussen voor volgen.
    Sublimatie en frustratie doen rare dingen met mensen. Kijk maar naar Guusje ter Dorst en Andre “Schaamhaar” Rouvoet.

  2. Ik neem toch aan dat die partij voor de slavernij een geintje is hè?

Comments are closed.