Vrijspreker: Het ontslagrecht is eenvorm van slavernij waarbij een werkgever niet uit een relatie mag stappen met een werknemer op straffe van boetes, gevangenis en alle vormen van geweld noodzakelijk om het stel in de scheefgegroeide relatie te houden. Libertariers beweren dat deze vorm van dwang er voor zorgt dat de gedwongene zich minder gelukkg voelt en dat dit dus leidt tot minder werkgevers, net zoals 26 uur verplicht naakt paalzitten voor werkgevers tot minder werkgevers zal leiden.

Opperdienaar: Dat lijkt op het eerste gezicht allemaal logisch, maar libertariers blijken ook hier weer utopische idealisten zonder realiteitszin te zijn. De partij van de Slavernij wil het verplicht stellen dat de werkgever na ontslag de werknemer nog 20 jaar doorbetaalt met inflatiecorrectie en tevens willen we het minimumloon optrekken naar 100 euro/uur. Verplicht paalzitten is nog niet eens zo’n slecht idee. De werkgeversklasse moet vernietigd worden, zodat iedereen voor de staat komt te werken. Onlangs is weer gebleken dat ondanks de crisis ambtenaren salarissen gewoon doorgroeien. Wie wil dat nu niet? Kennelijk kunnen mensen die geweld mogen initiĂ«ren beter voor hun werknemers zorgen dan mensen die dat niet mogen.

Vrijspreker: De staat kan zichzelf alleen financieren door geld te stelen van mensen buiten de staat, als iedereen voor de staat werkt, is dit niet mogelijk.

Opperdienaar: Dat is een misverstand. Ook mensen die voor de staat werken betalen immers belasting.

Vrijspreker: Dus u wilt iedereen in staatsdienst en ze allemaal 100 euro/uur betalen door iedereen 60 euro/uur aan belasting te laten afdragen? Er is hier iemand utopisch, maar ik weet nog niet wie.

Opperdienaar: Het is een soort perpetuum mobile, het is allemaal mogelijk vanwege de Keynsiaanse mulitplier. Voor de details hiervan moet u de economen maar vragen. Het klonk mij allemaal heel plausibel in de oren.

Vrijspreker: Dreigt er in de tussentijd geen grote chaos? Als werkgevers niemand meer aan durven te nemen en investeerders niet durven te investeren, dan zal de werkeloosheid hoog oplopen.

Opperdienaar:Daarom zijn wij van de Partij van de Slavernij ook voor een aanname plicht. Bedrijven dienen door ons aangewezen mensen in dienst te nemen, onder door ons voorgestelde voorwaarden. Ze dienen door ons voorgestelde producten te produceren voor prijzen die door ons worden vastgesteld aan klanten die door ons geslecteerd zijn. Als deze bedrijven failliet gaan wijzen we erop dat de vrije markt heeft gefaald en nemen we de hele tent over met geld dat we uit onze geldpers halen. Kijk, bedrijven zijn op korte termijn winst gericht, aandeelhoudertjes, je kent dat wel. Als overheid willen wij graag een onbeperkte creditkaart en ongelimiteerde macht hebben om mijn, uuhhh onze, lange termijn ook veilig te stellen.

Horigen mochten vroeger ook niet zo maar zelf bepalen wat ze verbouwden op het land van hun Heer. Terecht werd daar ook het argument aangevoerd dat het in dat geval een chaos zou worden. De almachtige alwetende Heer reguleerde daar ook zijn onderdaantjes.

Vrijspreker: klinkt als een plan

19 REACTIES

  1. Proefballon

    Een werkgever kan niet zomaar van een werknemer af.
    Dit belemmerd duidelijk het ondernemerschap.
    Hier tegenover staat dat een werkgever soms ook de werknemer belemmerd, om ergens anders te beginnen door concurrentiebedingen en geheimhoudingen.
    Wil je het ene afschaffen, dan zul je ook het andere moeten afschaffen.
    De vrijheid moet dan wel voor beide partijen gelden.

    Om een begin te maken, moet je dus als eerste geheimhoudingen en concurrentiebedingen afschaffen.
    Gelijk hierna moet je het ontslagrecht voor nieuwe werknemers afschaffen.
    In deze fase laat je de bestaande relaties eerst zoals het nu is wat betreft werkgever en werknemer.

    De situatie die dan ontstaat:
    Een geleidelijke overgang naar een flexibeler arbeidsmarkt.

    Werkgevers hebben minder verplichtingen en kunnen gemakkelijker nieuwe mensen aannemen en ontslaan.
    Hiermee heb je meer vrijheid voor ondernemers, maar ook voor werknemers die voor zich zelf willen beginnen. Ze kunnen iets proberen met minder grote financiele risico’s wat betreft mensen aannemen en
    juridische touwtrekkerij over allerlei bedingen.
    Er ontstaan dan gemakkelijker nieuwe bedrijven.

    Werkgevers en werknemers gaan er financieel op vooruit omdat er weer direct contacten zijn tussen beide partijen.

    Nu gaat dat via uitzend en detacheringsbureau die het
    er veel geld tussen wegplukken en hiermee de lonen duur maken in Nederland.
    Je betaalt een veel hogere uurloon om verplichten af te kopen als werkgever via deze weg.

    Nieuwe, oudere, gehandicapte werknemers worden nu immers ook niet meer aangenomen omdat het een te grote risico is voor een werkgever. Voor deze groep zie ik dan ook geen nadelen, maar alleen voordelen en meer kansen.

    Werknemers zijn weer meer betrokken bij een bedrijf.
    Als ze via tussenpersonen werkzaam zijn, is dit toch een stuk minder.(logisch)

    Opmerking: Bestaande bedrijven blijven dan met vast personeel zitten en nieuwe niet.
    Bij bestaande bedrijven wordt dit langzaam minder.
    Er gaan mensen weg, overlijden, gaan met pensioen of beginnen voor zich zelf.

    Uiteraard zou dit dan ook voor nieuwe ambtenaren moeten gelden.

    Ik zou alleen wel mijn uitzend-aandelen eerst verkopen.

    pcrs [2] reageerde op deze reactie.
    Hoc Voluerunt [3] reageerde op deze reactie.
    Sander [5] reageerde op deze reactie.
    Hub Jongen [7] reageerde op deze reactie.
    Armin [15] reageerde op deze reactie.

  2. @Romee [172171]:
    Het kan soms zo simpel zijn.
    Ontslag recht en aannamen plicht moet beiden helemaal van de baan.
    Werkgeverd en ondernemers dus moeten zelf de voorwaarden kunnen opstellen voor aannamen en ontslag in een contract waar beide partijen in overeenkomen zich er aan te houden.
    In ieder contract of COA staat een clausule voor beeindiging van arbeids contract. Als een werkgever wenst iemand te ontslaan op staande voet tot in lengte van dagen dat de werknemer er werkt is zijn keuze, zo ook van de werknemer die akkoord is gegaan met deze voorwaarde.

    Wanneer een werkgever in zijn contract en overeenkomst te kennen geeft dat hij 10 jaar loon doorbetaald zelfs met ontslag door schuld, dan moet hij zich daar ook aan houden.

    al die overheid poespas is helemaal nergens voor nodig!!!!! Mensen dienen ten alle tijden met elkaar een overeenkomst te sluiten en overeen te komen zonder dwang maar puur vrijwilligheid.
    anders via dwang is een overeenkomst gewoon niet geldig

  3. Opvallend is het toch dat die “zielige” werknemers zo’n enorme bescherming genieten.
    Alsof anno 2010 mensen uitgebuit worden. Dat, op straffe van zware lichamelijke straffen, allerlei mensonterende werkzaamheden verricht moeten worden!!

    Een arbeidsovereenkomst is niets anders dan een overeenkomst. De Ă©Ă©n levert arbeid, gebruikmakend van zijn/haar kennis en vaardigheden en de ander neemt die af voor een bepaald tarief.
    De werknemer verplicht zich tot het goed leveren van die arbeid, werkgever verplicht zich tot het voldoen van zijn verplichtingen.
    Maar ja, daar gaat het al scheef; meeste werknemers zijn diva’s. Er is een Joodse verwensing die luidt: ik wens je veel personeel!!!!

    Om flexibel in te kunnen springen op marktwerking is het onontkoombaar dat bedrijven flexibel kunnen omgaan met Ă©en van de duurste grondstoffen: arbeid.
    Net zo goed dat je moet kunnen besluiten om minder voorraden te nemen, moet je ook kunnen besluiten te krimpen.

    Op het moment dat werknemers flexibel zijn, kĂşn je je als werkgever het ook veroorloven om iemand aan te nemen.

  4. @Romee [172171]: Hiermee heb je meer vrijheid voor ondernemers, maar ook voor werknemers die voor zich zelf willen beginnen.

    Een paar jaar geleden kwam ik in een verloren laat uur al zappend op een soort zender als “Discovery” terecht. Een oude, bijzonder jong van geest zijnde, wijze, en gefortuneerde man sprak:

    “Ik voorspel u dat op de korte tot middellange termijn de grote bedrijven zullen verdwijnen. Hiervoor in de plaats zullen vele kleine bedrijfjes hun plaats overnemen, meer naar het model zoals we dat hier in de middeleeuwen al eerder kende”.

    Ik denk dat hij gelijk had.

    Indien de voordelen (voor de werknemer) van een vaste dienstbetrekking verdwijnen, blijven er immers enkel nadelen over t.o.v. bijvoorbeeld het vrije ondernemersschap.

    Bovendien zullen overheden er ook niet rouwig om zijn dat ‘concurrerende’ machtfactoren van de markten verdwijnen.

    En over markten gesproken: duizendenden gediffrienteerde bedrijfjes i.p.v een groot bedrijf, geeft ook nog eens een ongekende risicospreiding.

    Bovendien zal in deze situatie enkel het paard dat de haver verdient het ook krijgen.

    Hub Jongen [6] reageerde op deze reactie.
    Katjong [14] reageerde op deze reactie.
    Armin [16] reageerde op deze reactie.

  5. @Romee [172171]:
    “Om een begin te maken, moet je dus als eerste geheimhoudingen en concurrentiebedingen afschaffen.”

    Ik neem aan dat je niet bedoelt dat de overheid die moet afschaffen> Het kan door elke werkgever toch zelf bepaald worden en iedere werknemer kan dat wel of niet accepteren.
    Net als dat er in een bepaalde baan een bepaalde kleding gedragen moet worden.

    Romee [9] reageerde op deze reactie.

  6. Omdat de arbeidsmarkt weer een beetje aantrekt, dreigen er binnen afzienbare tijd personeelstekorten te ontstaan. Die voorspelling doen arbeidsmarktspecialisten.
    Wie gaan de jongeren groot brengen ?

    sux6

  7. @Hub Jongen [172177]:
    Je bedoeld, als het verbieden wordt, heb je er weer een regel bij.

    Je kunt niet eenzijdig iets afschaffen, veel dingen hangen als een spinnenweb aan elkaar.
    Ga je “rechten” afschaffen, dan kan dat niet zonder “plichten” afschaffen.
    Je hebt nu eenmaal een bestaande situatie die je wilt veranderen. Als je nu mensen wel kunt ontslaan door het afschaffen van de ontslagrecht, dan kun je ze niet belemmeren in hun vrijheid met allerlei bedingen.

    Het zou anders zijn wanneer iedereen met nul begint.
    Iedereen kan dan zelf besluiten waar hij mee akkoord gaat.

    Bij het niet verbieden van vrijheidbeperkingen, heb je wel kans dat bepaalde werkgevers in bepaalde slechte tijden alles vastleggen en misbruik maken van de situatie. Wanneer het weer beter wordt ligt alles vast en kunnen ze geen kant meer op. Andersom is het net zo. Werknemers leggen in goede tijden alles vast
    t.o.v de werkgever. In verschillende situaties beperken ze elkaars vrijheden voor jaren door de situatie van de dag, tijdstip of dat moment.
    Zo is deze situatie ontstaan.

    Je bent dan weer op hetzelfde punt als nu.

    Als je zelf in vrijheid wilt leven, zul je die van iemand anders ook niet moeten belemmeren in bepaalde situaties. Op een gegeven moment draaien de rollen om en claimt iemand anders jouw vrijheden.
    Ze geven elkaar dan de schuld van de onstaande situatie.

    Hiermee kom je wel weer op een verbod/wet uit om dit te voorkomen. Het vrijheidsgevoel en inzicht bij de mensen is niet zo groot, dat dit niet nodig is.

    Jouw voorbeeld van bepaalde kleding dragen bij een bepaalde baan is toch anders.
    Dit geld tijdens deze baan en uren waarvoor je betaald wordt.
    Ga je ergens anders werken, dan ben je hier weer van af. (als je maar vrij bent om dit moment zelf te kiezen)

    Concurrentie en geheim-bedingen blijven geldig tot ver na deze baan. Dit net zo’n vrijheidbeperking als het ontslagrecht voor werkgevers.

    “Als de voordelen wegvallen van een werknemer en iedereen zzp zal worden”
    In deze situatie zul je, je weer helemaal opnieuw moeten inleven.(nog niet gedaan).

  8. @Hub Jongen [172176]: Ja en nee.

    Natuurlijk flexibiliseren de ZZP-ers de markt.

    Echter, momenteel wordt het ZZP-schap gebruikt om werkloosheid te maskeren. Een heleboel mensen die ontslagen zijn de afgelopen 2 jaar zijn voor zichzelf begonnen. Maar hebben daarin geen of nauwelijks werk.
    Overigens schrijnende toestanden, maar dat is verder off topic.

    Maar ZZP-ers zijn niet “de enige oplossing op dit moment” voordat ontslagrecht wordt afgeschaft.
    Men kan ook uitstekend op tijdelijke contracten of projectmatig werken. Contractduur: een jaar of 2 jaar, of voor de duur van een project. Om vervolgens ieder zijns weegs te gaan.

    Maar het afschaffen van ontslagrecht…. tjonge dat zou fijn zijn.

  9. @Hub Jongen [172176]:

    Ik twijfel, ben er nog niet uit. Vooralsnog denk ik dat veel ZZP-ers wel de lusten (van de loondienst) verliezen, maar niet de lusten van het vrije ondernemersschap daarvoor terugkrijgen.

    Maar dat zal hoogstwaarschijnlijk een leerproces zijn.

    Persoonlijk vind ik het bijvoorbeeld dom om je diensten op zodanige wijze aan een groot bedrijf aan te bieden, dat er in functionaliteit niets veranderd. Bijvoorbeeld de tijden van de werkuren die de werkgever blijft bepalen. Als ondernemer moet JIJ die kunnen bepalen. En natuurlijk kun je dat in contract vastleggen, maar of dat ook zal gebeuren? Ik denk het niet.

    Slimmer zou het zijn als de ZZP-ers concurrerende bedrijfjes zouden worden, en dientengevolge echt vrij gaan opereren. Als ze dat in massaliteit zouden doen gaat er pas echt wat gebeuren….

  10. @Devidas [172182]:
    WAO, nep banen voor producten en diensten waar geen vraag naar is.
    Welke argumenten houden trouwens geen stand zonder zo’n verklaring?

  11. @Sander [172175]:

    ““Ik voorspel u dat op de korte tot middellange termijn de grote bedrijven zullen verdwijnen. Hiervoor in de plaats zullen vele kleine bedrijfjes hun plaats overnemen, meer naar het model zoals we dat hier in de middeleeuwen al eerder kende”.

    Ik denk dat hij gelijk had.”

    Bedenk wel: Als inderdaad de grote bedrijven zullen verdwijnen en er weer veel kleine bedrijfjes komen zoals in de middeleeuwen, dan zal onze welvaart weer richting niveautje middeleeuwen gaan. Dat overleeft een deel van onze kinderen niet.

  12. @Romee [172171]: Om een begin te maken, moet je dus als eerste geheimhoudingen en concurrentiebedingen afschaffen.
    Gelijk hierna moet je het ontslagrecht voor nieuwe werknemers afschaffen.

    Je bent warm, maar nét niet helemaal.

    Er moet niets afgeschaft worden wat vrijwillig aangegaan is!

    Ofwel al sik vrijwillig een geheimhouding teken bij in dienst treden, is dat legaal. Net zoals mijn contract een 3 maanden opzegtermijn bevatte, toen ik bij mijn laatste werkgever weg wilde.

    Het probleem is hier de bepaligen die werkgevers en werknemers niet zelf afspreken, maar door een derde partij opgedrongen worden. Ofwel, dat mijn werkgever mij allerlei vergoedingen zou moeten betalen naast de 3 maanden opzegtermijn. Maar ook, eventuele claims die de staat mij oplegd buiten de geheimhouding die ik met mijn werkgever heb afgesproken.

    Maar de staat moet dus ook niet geheimhouding an sich gaan verbieden, want dat is net zo abject als de ontslagbescherming.

    Romee [18] reageerde op deze reactie.

  13. @Sander [172175]: Indien de voordelen (voor de werknemer) van een vaste dienstbetrekking verdwijnen, blijven er immers enkel nadelen over t.o.v. bijvoorbeeld het vrije ondernemersschap.

    Je maakt nu de denkfout grote bedrijven en vaste dienstbetrekkingen gelijk te stellen. Dat is iets van de jaren 60, en tevens ook een vrijwel uniek Europees verschijnsel.

    In het buitenland gaan grote bedrijven met vaste contracten mĂ©t een opzegtermijn van 0 seconden gewoon samen. Ik werk in de VS bij een grote multinational en heb zo’n contract. Daarvoor werkte ik bij een kleiner bedrijf met ook een soortgelijk contract. Onbepaalde tijd tot een van ons anders beslist. En dan is het soms spullen pakken en meteen weg.

    Werkgevers echter kennen ook de keerzijde. Immers werknemers hoppen ook van werkgever naar werkgever. Dus werkgevers worden gestimuleert hun werknemers te binden op andere wijzen. En dat lukt ook goed. Ondanks ontslagbescherming en vaste contracten zie je mensen soms 30 jaar of langer bij een werkgever werken.

    Het verschil tussen ondernemerschap en loondienst is meer wie het salarisrisico loopt. Vergelijk met een spaarrekening vs aandelen. Aandelen zullen doorgaans beter renderen op lange termijn, maar je kunt op korte termijn keihard crashen. De ondernemer of zelfstandige die zich laat inhuren is als het aandeel, terwijl de loondienst medewerker het risico bij de werkgever legt met in ruil uiteraard een gemiddeld lagere doch stabiele beloning.

  14. @Hub Jongen [172176]: Ik vrees dat de groei van ZZP’ers met 3 andere zaken te maken hebben:

    1) Dankzij de rotte appels onder hun leeftijdsgenoten, hebben veel 55+’ers grote problemen in loondienst te komen bij private bedirjven, die begrijpelijk gene zin hebben in eeuwig zieke medewerkers die tegen veel te hoge uurlonen de rit uitzitten tot 65. Let wel in generaliseer uiteraard, maar dat doet de overheid dus ook door te beweren dat hen enkel aan die gemene bedrijven ligt dat 55+’ers niet aangenomen worden. Veel ZZP’ers zijn dat geworden uit noodzaak (waarna het ze uiteraard zeer goed kan zijn bevallen).

    2) De sociale premies zijn helemala de spuigaten uit gelopen. En als ZZP’ers hoef je iet mee te doen aan diverse sociale zekerheidsystemen. Het verschil in kosten kun je in eigen zak steken als loon.

    3) Nederland kent een hoge praat en overlegcultuur. Waar Ă©Ă©n persoon het werk doet, heb je al snel heel veel anderen die mee-eten. Als ZZP’er kun je die lagen makkelijker buiten sluiten en een groter deel van de koek opeten.

    Nadeel is uiteraard een significante inkomensdaling in slechte tijden. Samen met jongeren zijn de ZZP’ers dan ook diegene die het meeste geleden hebben (en nog lijden) onder de huidige crisis.

  15. @Armin [172185]:

    Dat de staat zich niet hoeft te bemoeien met afspraken tussen twee.

    Op zich is dit logisch, maar gaat Ă©Ă©n partij dan alles niet naar zich toetrekken? Hierdoor gaat de overheid zich er mee bemoeien, die dan vervolgens doorslaat met alles te willen regelen

    Eigenlijk is het hypocriet om zelf alle vrijheid te willen hebben als
    werkgever (terecht), maar dan de werknemer proberen vast willen leggen met alllerlei geheimhoudingen en concurrentiebedingen die na het arbeidsovereenkomst nog gelden.

    Met hypocratie bereik je nooit vrijheid.
    Ik vind dat een soort schijnliberalisme en het bevorderen van socialisme.

    Armin [19] reageerde op deze reactie.

  16. @Romee [172188]: Op zich is dit logisch, maar gaat Ă©Ă©n partij dan alles niet naar zich toetrekken?

    De werknemer?

    Zou kunnen, maar de ervaring leert dat het vooral conjunctuur afhankelijk is wie het sterkste is. En zo zullen werkgevers die meer lange termijn denken ook de beste werknemers kunnen behouden, en zij die enkel binnen bleven om een dubbeltje meer en dan juist uit vliegen. Korte termijn werkgevers die in slechte tijden personeel eruit kieperen, moeten daarna ook significant hogere lonen betalen om mensen weer terug te krijgen.

    Je denkt nog teveel als de uitbuitende werkgever vs de onderdrukte werknemer. Dat is zielig vakbonds geklets dat enkel van belang is voor hen die de kantjes ervan af willen lopen. Er zijn altijd rotte appels onder zowel werkgevers als werknemers, maar in verreweg de meeste gevallen hebben beide belangen die helemaal niet zo ver uiteenlopen.

    Werknemers zijn veel machtiger dan je denkt. Zij zullen die clausules gewoon niet tekenen. Net zoals men niet tekent voor lange opzegtermijnen etc.

    Hier in de VS zie je dat heel mooi. Werknemers hebben heel veel macht en dwingen bedrijven tot allerlei aanpassingen van hun contracten. Het gaat immers beide kanten op, zo’n makkelijk ontslagrecht!

    Merk verder op dat mijn NLse contracten allemaal clausules hadden betreft niet werken voor X en Y. In de VS zitten er zo goed als geen clausules in van die aard. Bij mijn vorige werkgever enkel de directe concurent op 30 minuten rijden, maar dat is logisch, toch? Hangt verder ook van de functie af. Je kunt niet zomaar even binnenkomen als klantenbeheerder en de bestaanden klanten meenemen. Maar als daar geen gevaar is, is er dorogaans geen enkele clausule.

    Het hebben van clausules is ook omdat de werknemer vastigheid eist. Zo ja, dan wil de werkgever ook juridisch wat terug. Geen vastigheid van de werknemer, dan ook niet van de werkgever.

    Merk verder op dat in diverse landen vakbonden bestaan die zonder staatssteun. En vaak zijn die veel machtiger dan de NLse vakbonden. Werknemers kunnen en zullen zich nog steeds kunnen verenigen in groepen. Het gaat enkel om de staat die partij kiest. Dat is het abjecte.

Comments are closed.