De Autoriteit Financiële Markten (AFM) gaat toezichthouden op kredietbeoordelaars, ofwel Credit Rating Agencies. (CRA’s)
Dat heeft de AFM woensdag bekendgemaakt.
Deze week is een Europese regeling inwerking getreden die erin voorziet dat CRA’s in Europa onder toezicht komen te staan. Het ministerie van Financiën heeft de AFM aangewezen als toezichthouder op de ratingbureaus.
De kredietbeoordelaars, wereldwijd zijn er vier grote partijen, spelen een grote rol in de financiële wereld.
De kredietbeoordelingen bepalen voor een groot deel de rente die bedrijven en landen voor hun leningen moeten betalen. Op hun rol bij het ontstaan van de financiële crisis is veel kritiek. Zij zouden het risico op complexe financiële instrumenten veel te laag hebben ingeschat.
Tot zover de media.
Zoals gewoonlijk proberen politici hun eigen tekortkomingen te dekken door nieuwe regels te creëren. Noch politici noch financiële toezichthouders hebben de kredietcrisis zien aankomen, integendeel sommige politici beweerden, terwijl de crisis aan de gang was, dat met name Nederland hiervan gevrijwaard zou blijven.
De EU heeft nu opeens problemen met de ratingbureaus vanwege de negatieve kredietbeoordeling van sommige landen binnen de Eurozone. Voor die tijd waren er blijkbaar geen problemen met de ratingbureaus.
Het lijkt er meer op dat de EU de uitkomsten van de kredietbeoordeling door de ratingbureaus wil kunnen manipuleren.
Ook door deze actie verschuiven de politici de aandacht van de problemen die zijzelf gecreëerd hebben naar een andere partij.
Zij (de politici) doen het voorkomen of door deze actie de problemen direct verholpen zijn.
Niets zal minder waar blijken.
Maar de politici hebben zich ingedekt door, als het toch weer misgaat, de schuld te kunnen schuiven naar de financiële toezichthouders.
Zo werkt nu eenmaal het politieke spelletje.
Zo is dat.
Als de waarheid overheden niet bevalt dan kunnen ze kiezen uit een waaier aan mogelijkheden: cijfers manipuleren (zoals hedonic adjusting van inflatie), cjfers gewoonweg niet meer publiceren (zoals M3 in de VS) of het anderen verbieden een onafhankelijk oordeel te vellen.
En daar waar al lang duidelijk moest zijn dat de waarheid onder het tapijt proberen te vegen impliceert dat problemen niet tjdig worden aangepakt en daardoor zo groot worden dat het echt dramatisch wordt (denk aan veiligheid en migratie), leren politici dit nooit en gaan ze het gevaarlijke recept van geinstitutionaliseerde struisvogelpolitiek nou ook spelen met monetaire en begrotingscijfers. Zielig om te denken dat finciele markten even makkelijk voor de gek te houden zijn als het kiesvee, en te vergeten dat die dagelijks hun stem uitbrengen i.p.v. een maal om de vier jaar en dat dit wel direct impact heeft i.p.v. dat het oordeel van de kiezer nog ongedaan gemaakt kan worden door de koningin door onwelgevallige partijen die te goed scoren buiten de regingsvorming te houden.
Neen, in hun wereldvreemdheid gaan politici met almachtsfantasien eventjes denken dat als ze maar genoeg regeltjes maken, dat de wetten van de economie niet meer opgaan. Ach ja, waarom niet meteen ook enkele natuurwetten afschaffen? Schaf gewoon de zwaartekracht af en het zal snel gedaan zijn met de overbevolking, toch?
Dit zijn (weer) wereldvreemde almacht- en ivoren torentjes denkende politici.
Maar even practisch: gaan we dan de vrijheid van meningsuiting ook maar weer bij het chemisch afval zetten?: want het blijven natuurlijk wel MENINGEN van die credit raters.
En wat als op Vrijspreker.nl wordt verkondigd geen vertrouwen meer in de Nederlandse staattsschuld te hebben?
Zoals met heel veel overheids gerelateerde “onderzoeken” is de uitslag alleen van belang als het hun (politiek) eigenbelangen behartigd. Als de resultaten niet volledig naar wens zijn wordt opeens de helft vergeten, en gebruikt men de kleinste ge-extraheerde stro-halm om van alles aan op te hangen (aan een halve waarheid dus)..
Comments are closed.