De webstek van de SP werkt wederom op de lachspieren. De SP propageert vol overtuiging dat flexwerkers een ontslagvergoeding zouden moeten krijgen. Tevens zou de regel dat na drie tijdelijke contracten een vast contract moet worden aangeboden strenger moeten worden gehandhaafd. Werkgevers zouden flexwerkers dan eerder in vaste dienst nemen. De onstlagvergoeding zou moeten bestaan uit één maandsalaris per gewerkt jaar.
Een beetje werkgever heeft een uitstekende boekhouder in dienst, alhoewel dat niet nodig is om te becijferen dat het dan gunstig wordt om werknemers al na één jaar over de drempel te schuiven. Het maandsalaris is dan immers nog het laagste. De werkgever kan ook opmerken dat het loon voor een flexwerker de facto met 8,3% stijgt, reden genoeg om te trachten hetzelfde werk dan maar met 8% minder werknemers te doen. Meer voor de hand ligt het natuurlijk dat de lonen eerst worden verlaagd om het totaal uitbetaalde bedrag gelijk te houden. Een typisch geval van broekzak/vestzak. Het is niet aannemelijk dat flexwerkers hier daadwerkelijk meer poen aan overhouden.
De eis dat na drie tijdelijke contracten een vast contract moet worden aangeboden is eveneens bepaald niet gunstig voor flexwerkers. Werkgevers mogen dus wel hun flexwerkers na drie jaar de deur uit werken, maar ze niet tijdelijk in dienst houden. Alleen de beste flexwerkers zullen van deze regeling profiteren, degenen aan de onderkant zullen niet snel vast in dienst worden genomen. De werkgever kan ze echter eenvoudig geen contractverlenging aanbieden.
Flexwerkers zijn zinvol voor bedrijven en voor veel laaggeschoolde werknemers. Bedrijven kunnen relatief eenvoudig personeel aannemen om een verwachte drukte op te vangen en er ook eenvoudig weer vanaf als de productiviteit naar beneden moet. Dat laatste is een absolute voorwaarde voor veel ondernemers om überhaupt personeel in dienst te nemen. De zorgvuldig opgebouwde winst kan anders weer worden afgekalfd doordat er werknemers genoodzaakt zijn duimen te draaien. Flexwerkers kunnen met eerlijke arbeid hun geld verdienen in plaats van de hand op te houden en een arbeidsverleden opbouwen wat de kans op een vaste aanstelling in de toekomst verhoogt. Het zal voor velen die een moeizame start op de arbeidsmarkt maken – om wat voor reden dan ook – een goede eerste stap zijn. Ze zullen zichzelf toch op de één of andere manier moeten bewijzen.
De SP propageert weer eens gunstige regelingen voor een select clubje en kijkt niet om naar mensen die buiten de boot vallen. Een verbetering ten opzichte van het verleden is het wel, toen bestonden alleen partijbonzen uit het selecte clubje en was de rest arm. Het is opmerkelijk dat de PVV voortdurend van extremistische sympathieën wordt beschuldigd terwijl een partij met maoistische wortels zonder enig probleem kan gedijen en zeer salonfähig is.
“Flexwerkers zijn zinvol voor bedrijven en voor veel laaggeschoolde werknemers”
Absoluut niet.
Flexwerkers zijn in loon twee keer zo duur en worden soms jaren ingehuurd.
Eigenlijk zijn ze nog veel duurder.
Interims, gedetacheerden, flexwerkers, uitzendkrachten etc. werken alle als begrafenisondernemers.
Met de ene oog een traan en de andere een lach.
Ze moeten laten zien dat ze hun werk goed doen en nut heeft aan de ene zijde.
Maar,
Aan de andere zijde zullen ze werken als een soort mol van de serie “wie is de mol”
Ze zullen alles doen om hun tijd/inghuurde periode te verlengen door die expres dingen niet te verbeteren, vertragen en werk te behouden omdat ze zichzelf anders in de vingers snijden.
Het niveau maakt niet uit.
Dit alles zonder dat anderen dat door hebben, net als in de genoemde tv-serie.
Vanuit persoonlijke titel kan je dat hun niet aanrekenen, maar het is een rot systeem.
Hiermee worden ze nog veel duurder.
Met het afschaffing van het ontslagrecht en niet te vergeten de geheimhouding en concurrentiebedingen is dit probleem opgelost.
De grondstof arbeid is dan weer een stuk goedkoper.
Aandelen manpower, randstad en adecco kunnen in de prullenbak.
Met goedkopere arbeid stimuleer je de economie.
Het inlevingsvermogen van onze politice is oostindisch.
Voor hun eigen prive-verbeteringen werkt het prima, maar voor het landsbelang is het ver te zoeken.
Misschien is het nog erger, dat juist prive-aandelen randstad het landsbelang in de weg staan.
Dat familie en connecties worden ingezet om ergens als interim directeur/burgemeester aan de slag te gaan om dan ook nog familie-bedrijven aan nieuwe orders te helpen om dan weer af te taaien naar de volgende klus.
Het inlevingsvermogen van een sp’er is nul.
Welke werkgever neemt nu personeel aan met alle wetten, regeltjes en plichten in Nederland.
Werkgevers en werknemers houden elkaar in de houdgreep door hypocratie.
Ratio [2] reageerde op deze reactie.
@romee [1]: Dat externen soms jaren worden ingehuurd tegen een veel hoger en soms wel drie dubbel tarief toont aan hoe groot de verborgen kosten van ontslagbescherming zijn. Werkgevers zijn bereid het dubbele dan we driedubbele salaris te betalen om daar onderuit te komen. Dit betekent dat indien men in dit land durft af te zien van baanzekerheid en ontslagbescherming durft af te schaffen men veel aan welvaart wint.
Helaas is er sprake van enige haat en nijd richting externe consultants en ZZP-ers. Met name de meest succesvolle consultants liggen onder vuur. Het zijn echter ook degenen die dit landje draaiende houden door toch nog te zorgen voor enige flexibiliteit op de arbeidsmarkt. Aan hun tarieven kan je aflezen wat een werknemer kan winnen die van ontslagbescherming durft af te zien. Omdat in dit landje maar weinigen zover zijn, worden ze inderdaad goed beloond, en is het welvaartsverlies vanwege ontslag bescherming af te lezen.
Bedrijven zijn geschifte entiteiten. Niet zelden gevuld met ratten in een heel spectrum aan functies.
Aangezien ik door geweldsmonopolisten naar mijn relatief zinloze baan wordt gedreven zou het aardig zijn als er enige bescherming wordt geboden (sinds Donner de uitholler) om de uitverkochte energiemarkt, de leugen van de ziektekosten, en de waanzin van de vastgoedmarkt te financieren.
Het is een Nederlandse ziekte: de gedachte ‘samen komen we er wel uit’. Tegengestelde belangen.
Waarom zou een werkgever jaren over iemands leven mogen beschikken?
Ik spreek overigens uit ruime ervaring. Veel conflicten. Alsof je met wookies staat te praten. …Damn, weer niets te vreten vanavond.
Ik ben een Amerikaan. Ik ben een 19e eeuwse dagloner.
De laatste alinea verraadt wel een beetje de motivatie hoor!
Wel vind ik dat bedrijven eens een heldere keuze moeten maken. En dat doen ze niet. De flexwerker is eigenlijk meer een ondernemer dan een tijdelijke arbeider. Immers hij draagt een deel van het ondernemersrisico.
Gaat het met het bedrijf slecht dan voelt de flexwerker dat als eerste. Vandaar dat ik ervoor pleit de flexwerker mee te laten delen in de winst. Is fair. Een werknemer, iemand met een vast contract, heeft zekerheid. Vanwege die zekerheid deelt hij niet in de winst. En om die keuze draait het.
Wentelt een ondernemer risico af dan een hogere beloning. Biedt een werkgever een werknemer een vaste baan dan lagere betaling. De flexwerker krijgt alleen maar het slechte. Geen zekerheid, maar wel een lage beloning.
Vreemd, want wie is nu de onernemer?
Ik werk als consultant, maar kan je zeggen dat het voor een bedrijf VELE malen goedkoper is iemand een (hoger) uur tarief te betalen als iemand vast in dienst te nemen.
Kosten van vaste werknemers is niet het Salaris, dat is slechts een fractie.
Kijk hier maar eens:
http://www.kvk.nl/download/WatKostPersoneel_tcm73-125851.pdf
Daar bovenop:
– Ontslag recht (met oprot premies)
– secundaire arbeidsvoorwaarden (lease auto, telefoon, laptops, enz. enz.)
Dus je kan je voorstellen dat voor een project van een jaar, er de nodige kennis wordt ingehuurd op basis van uurtje factuurtje.
Anders zit je na het project met onzekerheid of je nog uberhaubt wel werk hebt voor deze mensen die je in dienst hebt moeten nemen.
Deze mensen zijn ook niet (eenvoudig) te ontslaan.
Dus het is veel antrekkelijker om kennis te huren ipv. kopen
Armin [9] reageerde op deze reactie.
Ik heb 10 jaar als interimmer gewerkt (mn bij ABN AMRO) en heb eigen consultancy bedrijf(je) gehad.
Heb veel over deze materie nagedacht. De ‘juiste’ richting ligt iig genuanceerd, en gaat veel verder dan aan een paar knoppen draaien. In mijn ogen is simpelweg het fundament van het systeem rot. Vastgelopen. Heeft ons bediend, maar het is aan het einde van zijn cyclus.
In elk bericht lees ik zinnige, maar ook -in mijn ogen- onzinnige dingen. Waar ik op uitgekomen ben:
1. Voorstel van SP om flexwekers bv ontslagvergoeding te geven in inderdaad niet zinnig. Ik ben juist (zwaar) voorstander van afschaffing van ‘flow’ beperkende regeltjes. Mn de VAR (Verklaring Arbeidsrelatie) en Ketenaansprakellijkheid. Deze twee regelingen samen kosten ons meerdere miljarden per jaar door gedwongen winkelnering (*inhuur via koppelbazen die ‘verdienen’ per externe ongeveer 10 a 30 euro per uur(!). Kortom die ‘nemen’ per ingehuurde externe een heel modaal jaarsalaris voor hun ‘diensten’. Ziek. En de overheid doet hier hard aan mee.
2. Ik ben voorstander van afschaffen van vaste contracten. Dus eens met het voorstel om arbeids’recht’ af te schaffen.
3. Maar waarom willen mensen zekerheid voor 30 jaar? Dat willen ze omdat ze verplichtingen aangaan met die looptijd: hypotheken. Dus banken hebben er alle belang bij dat het blijft bestaan. Niet voor niets loopt de reguliere hypotheeklooptijd synchroon met een arbeidscontract ‘lifetime’ (30 jaar).
4. Dus je wil als maatschappij vooral af van dingen die mensen verplichten zekerheid te zoeken en een vast contract te willen. Kortom: hypotheken niet meer doen. (Ja, dan stort de huizenmarkt in elkaar, daar wil je dus ook iets voor regelen, zie evt Deniesa’s Manifest). Ik noem dat in het Deniesa’s Manifest ‘de omgekeerde Maslow pyramide’. We zijn doorgeschoten (verplichtingen, hebzucht, lenen)…
5. Verder ben ik er voorstander van alle sociale diensten en regeltjes en zo op te heffen. Wajong, aow, whatever. Je krijgt als je niet kunt werken gewoon een bepaald bedrag X waarom mee je goed kunt leven. Punt. 700 a 1000 euro per maand ofzo. Wil je meer, dan ga je maar werken (als je dat kunt). Wie dat bedrag krijgt maken we transparant. Laten mensen elkaar er maar op aanspreken waarom ze niet iets doen, of beter: help ze aan de slag te komen. Uiteraard moet er wel iets voor in de plaats komen aan richtlijnen en handhaving. We zorgen er als maatschappij wel voor dat je voor dat bedrag (snel) aan fatsoenlijke woonruimte, eten en zorg kunt komen.
6. Dit levert een enorme besparing: er zitten 300.000 mensen meen ik in de bijstand. Dat zou ongeveer 3,6 miljard euro per jaar moeten kosten (1000 euro maal 12 maal 300.000). Sociale zaken en werkgelegenheid kost zo’n 60 mrd per jaar:
http://www.prinsjesdag2010.nl/miljoenennota/huishoudboekje_van_nederland
Waar blijft die 57 miljard? Gaat allemaal in de zakken van ambtenaren, subsidies en geneuzel zitten. Ik noem dat Verborgen Verlies in het manifest (ok, ik chargeer hier, maar het gaar om de boodschap).
Dus zeg 50 miljard ‘winst’. Kunnen we veel mooiere dingen mee doen. En heel veel mensen minder die onzinnig werk doen (al die ambtenarij en regelneukerij door een enorme bedrijfstak die hier weer op teert).
Zie ook dit artikel van Pieter Stuurman (zinloos werk):
http://www.argusoog.org/2010/12/zinloos-werk
7. Als laatste wil ik melden dat het voor de mensen in de betreffende uitkeringen ook geen pretje is. Angst om weer gekeurd te worden, angst om gekort te worden als je weer wat gaat werken. Allemaal zo onzinnig. Dat kan veel mooier.
Goed, maar het ging dus over flexwerkers. In mijn opinie is er dadelijk geen verschil meer tussen flexwerker en loondienst. Dan is iedereen simpelweg ‘vrij mens’ en werkt zolang het zinnig is. Als een werkgever zinnig werk verschaft met een zinnige ‘beloning’ (en in mijn ogen zou geld daar maar een klein onderdeel van moeten zijn, voldoening, zingeving, etc zijn veel belangrijker), dan blijven mensen vanzelf voor die werkgever werken.
En ‘mijn’ voorstel gaat nog een stapje verder: schaf concurrentie af (as we know it). Of doe in ieder geval een poging de mechanismes van open source toe te passen in onze waardeketens / ecosysteem. In de opensource bestaat er geen (winst/geldgedreven) concurrentie. Dat is daar onzinnig.
In economische termen: hiermee kan een efficiency winst behaald worden van ik denk wel 700%. Anders gezegd: dan kan je met 1 dag werken nu doen waar we een week voor nodig hebben. Het Venus Project (althans de gedachte er achter) komt dan aardig in beeld.
Andere termen die daarbij horen: Open Economie en Flowconomy. Een flowconomy kun je zien als een vrije ecologie. Waar waardeketens, vraag en aanbod elkaar in een vrije weg kunnen vinden, zonder betutteling van Overheid of Bedrijfsleven (structuren). Althans niet zo als we ze nu kennen.
Dank voor het delen,
Iwanjka (Deniesa)
“Het is opmerkelijk dat de PVV voortdurend van extremistische sympathieën wordt beschuldigd terwijl een partij met maoistische wortels zonder enig probleem kan gedijen en zeer salonfähig is.”
Een stompzinnige opmerking. Iedereen weet dat de SP geen maoïstische club is, maar een democratische partij.
Nadeel aan flexwerk is dat werkgevers niet of nauwelijks investeren hun flexwerkers en nauwelijks aan scholing doen voor hen. Het is dan ook niet gek dat flexwerkers veel vaker dan mensen in vaste dienst, betrokken zijn bij bedrijfsongevallen. Ook zijn flexwerkers hierdoor veel minder betrokken bij hun bedrijf dan werknemers in vaste dienst.
Ook is het zo dat flexwerkers en snel uitvliegen tijdens recessies, en weer snel aangenomen worden wanneer het goed gaat met de economie. Hierdoor worden de pieken tijdens hoogconjunctuur hoger, maar de dalen tijdens laagconjunctuur dieper. Het werkt dus procyclisch, en dat vind ik nu niet erg verstandig.
Armin [10] reageerde op deze reactie.
Bijna elke staatspartij is een maoistische club toch? Effe tegen rob, er is geen ‘probleem’ met ‘het bedrijfsleven’ er is een probleem met de staat.
@Doompie [5]: Dus het is veel antrekkelijker om kennis te huren ipv. kopen
Dat is natuurlijk niet waar, want iemand in vaste dienst krijgt dus ook een lager loon. Immers de freelancer wil ook een hoger loon vanwege afgenomen zekerheid, en andersom de werkgever biedt ook een lager loon aan de vaste medewerker in ruil voor de meer zekerheid.
Risico kost altijd wat.
Dat is dan ook het probleem onderaan de loon-piramide. Lonen kunnen niet omlaag onder CAO en minimumloon en dus wil men niemand meer in vaste dienst in die regionen.
Kern-aanpak zou dan ook moeten zijn de loonkosten te verlagen zonder de lonen zelf aan te tasten. Zoals uit jouw KvK document blijkt is dat goed mogelijk door het verschil loonkosten-bruto-netto te verlagen. Anderzijds de heilige koe, de ontslagbescherming.
De VAR is ook enkel gerelateerd aan dit. Als zelfstandige betaal je minder premies omdat je niet mee mag doen / gedwongen wordt mee te doen aan betaalde sociale systemen. De VAR bestaat enkel om te voorkomen dat “sterke schouders” via de ZZP truc die premies ontduiken, zodat voor de “zwakke schouders” het systeem in erlkaar klapt.
Ik woon zelf in de VS en daar is geen verschil in deelname in de sociale zekerheid. Ergo ook geen onzin als VAR nodig. De sociale zekerheid is ook een stuk kariger, ergo een veel kleiner verschil in loonkosten en bruto loon, ergo ik krijg dus ook een fors hoger bruto loon. Er is ook geen ontslagbescherming. Een contract is meer een intentieverklaring van beide kanten. Een vaste medewerker krijgt inclusief secundaire zaken dus ook bijna evenveel als een freelancer.
Zo zie je dat inderdaad, die staatsonzin, de lonen van vaste medewerkers omlaag drijft totdat ze qua totale kosten – inclusief risico – weer gelijk zijn.
@Rob [7]: Een stompzinnige opmerking. Iedereen weet dat de SP geen maoïstische club is, maar een democratische partij.
Window dressing doe ik niet aan, maar de SP en PVV zijn heel erg vergelijkbaar.
Beide hebben geen volledige democratie maar sterke partijleider-systematiek. De SP iets minder maar dat heeft ook jaren geduurd. Pas toen de grote leider terugtrad kwam er echt schot in.
Beiden zijn populistische partijen en richten zich grootdeels op dezelfde doelgroep.
Waar PVV voortdurend aangevallen wordt op basis van vermeende sympatie voor nationaal socialistische opvattingen in de media en andere mensen uit ‘fatsoenlijk’ Nederland, heeft die groep geen probleem met de vermeende sympatie van de SP met Mao en andere fout communistische opvattingen. Andere mensen wel, maar die mensen, zien weer geen probleem bij de PVV. dat zegt dus meer over de opvattingen van die mensen zelf in mijn optiek.
Let wel, ik neem hier geen standpunt, maar ik vind de opvattingen van de PVV vs SP op puur objectief bekeken niet meer or minder schokkend, moreel abject of ondemocratisch.
Als ik de PVV populistisch hoor bleren wordt ik af en toe ook moe, maar bij veel SP opvattingen gaat mijn bloed koken omdat ik het diep en zeer diep onrechtvaardig vindt wat zij voorstellen. Ik vindt het zelf indruisen tegen de elementaire rechten van de mens. Vele SP’ers kunnen zich niet voorstellen en denken dat het enkele en kwestie is van ‘rijken’ en ‘associalen’ en wellicht zelfs bruinhemden die tegen SP plannen zijn. In realiteit zijn sommig eopvattingen niet minder dubieus dan wat ik Wilders hoor zeggen.
Maar als ze zelf in een uiterste hoek staat, lijkt het soms niet zo extreem.
Nederland heeft echter geen echte economische rechterflank in de politiek. Op sociale kwesties wel, maar op economsich vlak is, is er vooral keuze tussen sociaal-democratische tinten van links tot centrum.
Comments are closed.