Iedere gezonde economie is gebouwd op dezelfde fundamentele principes. De meeste van deze principes zijn intuïtief en algemeen bekend, zoals hard werken en sparen, de twee hoekstenen van het kapitalisme. Goede rechtspraak is ook belangrijk bij het bouwen van een sterk fundament, en dat om twee redenen. Het zorgt voor gelijke spelregels, zodat iedereen kan meespelen op de markt naar vermogen, en zonder favoritisme. Belangrijker nog, de consistente toepassing van een eerlijke rechtspraak beschermt eigendomsrechten, zonder welke een samenleving niet kan groeien en bloeien.

De kwaliteit van het geld is een andere belangrijke bouwsteen voor een gezonde economie. Niet al het geld is gelijk. Wie zou bijvoorbeeld hebben gekozen om bij een transactie betaald te worden in Oost-Duitse mark, eerder dan in Duitse mark? Wanneer minderwaardige geldsoorten in vreselijk hoge mate ontwaard worden, zoals de Oost-Duitse mark of de Argentijnse austral, de Zimbabwaanse dollar, de Servische dinar en talloze andere betaalmiddelen, dan verdwijnen ze uiteindelijk en worden vervangen omdat ze niet langer in de behoefte voorzien van de bevolking — met andere woorden, de markt.

Geld van slechte kwaliteit kan overal ter wereld voorkomen, maar al dit soort geld deelt éénzelfde kenmerk: het is geld dat onder politieke controle staat. Inferieur geld is steeds geld dat onder invloed staat van politici en waarbij de beslissingen over de uitgifte ervan niet gemaakt worden door onafhankelijke centrale bankiers die los staan van het politieke proces. We kunnen dit punt illustreren door bijvoorbeeld de Duitse mark te vergelijken met de Franse frank gedurende de 50 jaar die voorafging aan de lancering van de euro. Omdat de D-mark goed gemanaged werd door een onafhankelijke Bundesbank, kreeg dit betaalmiddel een stabiele, consistente koopkracht. Gedurende vijf decennia deed het dienst als deugdelijk geld. Aan de andere kant kreeg de Franse frank, door de herhaaldelijke politieke druk die op de Banque de France werd uitgeoefend, te maken met periodes van inflatie en devaluatie.

Om deze reden is het zorgwekkend dat de onafhankelijkheid van de Europese Centrale Bank afbrokkelt, ondanks dat haar managers en de Europese politieke leiders dit stellig ontkennen. Hoewel velen altijd getwijfeld hebben of de nog jonge ECB dezelfde sociale status zou bereiken als de Bundesbank, heeft bijna iedereen de Europese Centrale Bank toch het voordeel van de twijfel gegeven zodat ze zichzelf als vertrouwenswaardig kon bewijzen. Maar de sceptici hebben ondertussen gelijk gekregen. Het duidelijke bewijs daarvoor kwam van de bocht van 180° die werd genomen door ECB voorzitter Jean-Claude Trichet. De Franse voorzitter had herhaaldelijk gezworen om de fundamentele principes van deugdelijk geld niet op te geven. Echter zijn beslissing om Griekse staatsobligaties op te kopen als onderdeel van de politieke beslissing die op een noodlottig weekend in mei bij elkaar werd geschreven, was een duidelijk teken dat het de politici zijn — en niet Mr. Trichet, of de raad van bestuur van de ECB — die de beslissingen van de ECB hebben gestuurd.

Sindsdien is de ECB verdergegaan met het kopen van staatsobligaties, waarbij ze vele twijfelachtige activa op hun voorheen onbevlekte balans inschrijven. Dit dubieuze beleid toont aan dat, in tegenstelling tot de Bundesbank, de ECB niet bestand is tegen politieke druk. Deze gebeurtenissen doen ook terechte vragen rijzen over de koopkracht van de euro op de lange termijn.

De voor de hand liggende zorg is dat deze beslissingen van de ECB om staatsobligaties te kopen het politieke eigenbelang dienen en daarom het fundamentele principe van ieder betaalmiddel dat deugdelijk wil zijn, ondergraaft. Het gevolg is dat de euro nooit dezelfde status zal verwerven die de Bundesbank gedurende meer dan vijftig jaar verdiende door haar omzichtige en consciëntieuze management van de D-mark, een deugdelijke munt die nu verloren is gegaan maar niet vergeten.

—————————————————————————————————————

James Turk is de oprichter en zit in de raad van commissarissen van GoldMoney.com – De beste manier om goud en zilver te kopen. Hij is medeauteur van het boek The Collapse of the Dollar en uitgever van de Free Gold Money Report. Nederlandstalige video’s over goud en zilver zijn te vinden op Youtube.

Vorig artikelOnbegrijpelijke “logica”
Volgend artikelDe SP maakt arbeiders tot luxeproduct
James Turk
James Turk is oprichter van Goldmoney, de beste manier om goud en zilver te kopen. James heeft zich gespecialiseerd in het internationale bankwezen, financieringen en investeringen vanaf het moment dat hij zijn bachelor haalde in internationale economie aan de George Washington Universiteit in 1969. Zijn zakelijke carrière begon hij bij The Chase Manhattan Bank (inmiddels genaamd JP Morgan Chase Bank), waarvoor hij opdrachten deed in Thailand, de Filipijnen en Hong Kong. Vervolgens werkte hij bij de investerings- en handelstak van een gerenommeerde handelaar in edelmetalen, gevestigd in Greenwich, Connecticut in de VS. Daarna verhuisde hij naar de Verenigde Arabische Emiraten in december 1983 om aangesteld te worden als manager van de commodity afdeling van de Abu Dhabi Investment Authority, een positie die hij bekleedde tot aan zijn vertrek in 1987. James Turk schrijft vanaf 1987 The Freemarket Gold & Money Report, een nieuwsbrief over investeringen met twintig edities per jaar. Verder is hij de auteur van twee boeken en verschillende besprekingen en artikelen over geld en bankieren. Hij is mede-auteur van "The Coming Collapse of the Dollar" (Doubleday, december 2004), welke is geactualiseerd in een nieuw uitgegeven paperbackversie genaamd "The Collapse of the Dollar".

5 REACTIES

  1. Quote:
    Om deze reden is het zorgwekkend dat de onafhankelijkheid van de Europese Centrale Bank afbrokkelt, ondanks dat haar managers en de Europese politieke leiders dit stellig ontkennen.

    Ik ben nogal in de war met dit artikel in combinatie met andere vrijspreker artikelen. Ik zie soms op vrijspreker artikelen dat papiergeld (euro/dollar papier) dat door de overheid is verplicht om te gebruiken. Niet bepaald oke is.

    Dat het hedendaagse geldbeleid (rente vragen etc, aka money as debt (zie documentaire)) niet bepaald stabiel is.

    En nu dezelfde banken verdedigen (FED/ECB).

    Kan iemand mij eventueel uitleggen hoe de vork nu in de steel steekt?

    Mijn mening: Elke ruilmiddel (geld/koe/plant/etc) is geoorloofd om z’n spullen te krijgen zolang dit op vrijwillige basis gebeurt van 2 kanten (tja, anders is het geen ruilmiddel meer)
    .
    Elk ruilmiddel (dus ook geld) moet met elkaar kunnen concurreren.

Comments are closed.