De welvaartsstaat is als de heks in het sprookje van Hans en Grietje: eerst lokt ze je met wat lekkers en beloftes om méér, om je vervolgens met huid en haar op te willen peuzelen.
Hansje en Grietje zijn de burgers van de westerse landen, die sedert een halve eeuw door een welbespraakte heks met allerlei mooie beloftes naar binnen worden gelokt (à propos, wie herinnert zich nog de prachtige satire die Willy Vandersteen hierover maakte?). Vandaag echter zitten de burgers van de welvaartsstaat binnen in het peperkoeken huisje. Daar knabbelen ze aan de laatste restanten van het snoepgoed, wat de meesten onder hen mak houdt.
Enkele oplettende burgers echter horen nu een onheilspellend geluid… Het is de heks die de deur in het slot draait, om te zorgen dat Hans en Grietje nergens heen gaan. Niets minder is dit, dan het geritsel van nieuwe regelgeving waarmee het vermogen van de burgers gevangen gezet wordt. De oude feeks wil namelijk zelf ook haar honger stillen.
De schatkisten zijn immers leeg, en de keizer van de welvaartsstaat is poedelnaakt. Wat hem nog rest is een hele hofhouding met lakeien, die in ruil voor hun vlijerij en gedienstigheid een stuk van de koek willen. Om het feest zo lang mogelijk te rekken, verzint de keizer daarom allerlei manieren om te voorkomen dat zijn burgers met hun spaarvarken de benen nemen.
Capital controls
Het is moeilijk koeien melken die door de omheining gebroken zijn, dat weet elke boer. Dan maar een hogere omheining. In het Engels bestaat voor de verbeterde afsluiting rond het vee van de welvaartsboerderij een veelgebruikte term: capital controls.
Capital controls zijn niets nieuws. In de moderne tijd werden ze voor het eerst toegepast in het Duitsland van Hitler. Toen steeds meer joden het onheil zagen aankomen en naar het buitenland trokken, voerde de overheid op 1 april 1931 een taks op kapitaalsvlucht in, de Reichsfluchtsteuer.
> Lees het volledige artikel op Goldonomic.be
Een zeer toepasselijk sprookje.
Hoe loopt het ook alweer af? Komen Hans en Grietje nog goed terecht?
En wat is het dat de redding brengt?
Kunnen wij daar van leren om ons ook te redden?
als ik mijn klassiekers nog ken dan worden hans en grietje door de jager gered, maar dat zou wel een verrassende wending naar de staatsanalogie zijn. lol.
hans en grietje worden uiteindelijk niet gered door de jager.
eerst worden ze door hun ouders achter gelaten in het bos en dus te vondeling gelegd want die heeft geen geld meer voor ze.
(werknemers met een te laag loon om voor hun kinderen te zorgen, zonder zorgstaat, situatie rond 1800-1900)
maar ze zijn de eerste keer slim en strooien kiezelsteeltjes en vinden de weg terug
(kinderen nog net genoeg bezit om zich niet aan de kant te laten zetten)
Dan proberen de ouders het nog een keer, en deze keer met succes, want hans had broodkruimels ipv kiezelsteeltjes gestrooid en de raven hadden zijn weg terug opgevroten.
(de wrede uitbuiters/dieven nemen de kinderen over, blokkeren hun mogelijkheid van de weg terug)
Dan gaan ze dwalen en vinden ze het peperkoeken huisje
(in hun nood zijn ze ontvankelijk voor valstrikken)
Echter dat blijkt een val.. en al snel moet grietje verplicht zich uitsloven in de zorg, terwijl hans word vetgemest om later te worden opgevreten. (de typische uitbuiting van de fabriekseigenaar, die medogeloos is naar zijn arbeiders, en ze lokt onder valse voorwenselen)
uiteindelijk weten ze te ontsnappen doordat ze de heks zeggen dat het vlammetje achter in de oven niet aanwil, de heks wil kijken, en ze duwen haar snel in de oven en doen de klep dicht.
(de vakbondsbeweging slaagt erin hans en grietje te laten terugvechten)
de heks verbrand zelf, en hans en grietje kunnen terug naar huis keren MET bergen eten.
(de arbeiders winnen, revolutie geslaagd)
Comments are closed.