Citaat

1. Dat is eenmaal zo. Als je het goed hebt als slaaf, dan ben je bang voor wat de vrijheid kan bieden. Degene waarvoor gezorgd wordt zal dit willen behouden, want voor zichzelf zorgen lijkt een taak die ze niet aankunnen.

   Zolang er veel mensen die geestelijk slaafs zijn, zal het moeilijk worden voor de rest om echte vrijheid te krijgen. Het is echt jammer, angst overheerst alles, en jammer genoeg degene zonder angst hebben een korte levensduur. (mede dankzij de angstige)

2. Het mooie aan slaven is het ” slavenkoor” verder zie ik er niets zinvols of positiefs in.
   Een troost de meeste slaven doen het vrijwillig of uit onwetendheid..

3. Als je accepteert dat je geregistreerd persoon slaafs dit moet, en dat niet mag, etc,

   dan kun je met je lichaam lekker gaan leven.

4. Is het juist dat het geloof dat de mens is geboren met de erfzonde minder wordt?
   Waar lijkt dan het geloof dat de mens geneigd is tot het kwade, niet minder schijnt te worden?

5. Een mens is een kuddedier.
   Het voelt zich veilig en vertrouwd in een groep.
   Des te langer in de groep, des te groter de drempel om eruit
   te stappen.
   Het maakt van zichzelf een slaaf.

   Alex [6] reageerde op deze reactie.
   pcrs [7] reageerde op deze reactie.

6. @Romee [5]:

   Niet alle mensen zijn kudde dieren. Helaas de merendeel wel. Sommige die zich ontrekken van de kudde worden voor gek gehouden, en anderen als reddende herder die de kudde in stand wil houden.

   Zolang de mens niet sociaal kan zijn zonder eraan verslaafd te worden, zal het een misere worden.

   Met elkaar omgaan is belangrijk maar je moet ook kunnen loslaten. De andere uiterste het loslaten en zich van de kudde ontrekken is ook niet zaligmakend. Alleen zijn is leuk maar we hebben elkaar wel nodig als we wat willen bereiken. De individu moet weten zich in een groep te bewegen en een gorep te ontarmen zonder zijn individualiteit te verliezen.

   Als mens zijn we helaas nog niet zo ver.

7. @Romee [5]: De vrijwillige keuze om je bij andere mensen aan te sluiten, is geen slavernij. Het onvrijwillig afstaan van je eigendommen aan anderen is wel slavernij.

8. Tja. Vraag is natuurlijk wat het einddoel is: vrijheid of geluk?
   Als iemand een gelukkigste slaaf is, wat kan ie er dan nog op vooruitgaan? Vrijheid brengt verantwoordelijkheid met zich mee en daarmee ook stress. Voor menige slaaf tast dat zijn geluksbevinden aan en zou vrijheid dus resuteren in een daling van zijn levenskwaliteit.
   Verder hangt het er ook vanaf (wat de perceptie is van) wie je meester(es) is. Als je meent er te kunnen op vertrouwen dat deze zowel het beste met je voor heeft als kundig genoeg is om de juiste keuze te maken en de zaken goed te (laten) organiseren, dan ligt het natuurlijk anders dan wanneer je inziet dat er een of andere gelegaliseerde maffiabende ondanks alle propaganda vooral bezig is zichzelf te bedienen ten koste van jouw belangen.
   Maar dat vele ietwat naive (lees: geindoctrineerde) slaven gelukkig zijn en helemaal geen vrijheid willen, kan ik ergens nog wel begrijpen.
   Ik mag er zelf dan wel anders over denken, maar geheel onverklaarbaar is hun gedrag niet.

9. Toen de negers in Amerika vrij werden en konden gaan en staan waar ze wilden, bleven sommigen toch bij hun “baas” en sommigen kwamen op hangende pootjes terug naar de plantage, omdat ze de weelde van de vrijheid (en de verantwoordelijkheid voor hun eigen leven) niet aankonden. Zo waren ze geïndoctrineerd. Maar gelukkig was de meerderheid wel bereid om in vrijheid te gaan leven. Hier gaan de ogen nog steeds niet bij iedereen open. Geef de mensen hun brood en spelen en…… Het gezegde: “Ik houd ze onwetend en jij houdt ze arm” geldt nog steeds. Maar aan alles zit een grens, toch?

   Paul Martens [10] reageerde op deze reactie.

10. @MareJane [9]: Voor enkele tientallen op deze website is die grens al lang overschreden. Nu die andere 17 miljoen Nederlanders nog wakker krijgen. 😉

Comments are closed.