Ā De Property and Freedom Society(PFS) werd in mei 2006 opgericht op initiatief van de vermaarde libertarische filosoof en econoom der Oostenrijkse School Hans-Hermann Hoppe. De oprichtingsbijeenkomst werd gehouden in het Hotel Karia Princess in Bodrum, Turkije. Het idee een internationale sociĆ«teit op te richten ter bevordering van “Austro-libertarisme”, de economische-en sociale filosofie die tijdens de 20ste eeuw bij uitstek vertegenwoordigd werd door Ludwig von Mises en zijn voornaamste,Ā Amerikaanse, leerling Murray N. Rothbard, die terug gaat op de 19de eeuwse Franstalige economen Frederic Bastiat en Gustave de Molinari, werd voor het eerst geopperd door Hans-Hermann Hoppe in augustus 2005 tijdens een kleine, informele, bijeenkomst op de jaarlijkse Mises Institute Summer University in Auburn, Alabama. De aanwezigen bij deze bijeenkomst, Thomas DiLorenzo, Guido Hülsmann en Ralph Raico, verwelkomden het project en Guelcin Imre bood aan als gastvrouw op te treden van de sociĆ«teit in Bodrum, Turkije. Kort hierna sloten Walter Block, Joseph Salerno en Stephan Kinsella zich bij het project aan.

Beginselen

Beginselverklaring van de oprichtingsbijeenkomst: Bodrum, Turkije, mei 2006

De Property and Freedom Society staat voor compromisloos intellectueel radicalisme: voor rechtmatig verkregen privaat eigendom, vrijheid van contract, vrijheid van associatie – wat logischerwijs het recht insluit geen verbindingen met iemand aan te gaan of iemand in zijn persoonlijke relaties en zakenrelaties te discrimineren en onvoorwaardelijke vrijhandel. Zij veroordeelt imperialisme en militarisme en hun aanstichters en zij staat vrede voor. Zij wijst positivisme, relativisme en egalitarisme in welke vorm dan ook, om het even welk “resultaat” of “gelegenheid”, af en zij heeft een uitgesproken afkeer van politiek en politici. Als zodanig tracht zij elke verbintenis met de politiek en de voorstanders van inmenging te vermijden, wat Ludwig von Mises in 1946 beschouwde als de doodsteek voor het plan van vroegere en tegenwoordige pogingen door intellectuelen die, gealarmeerd door de opkomende vloed van socialisme en totalitarisme, een anti-socialistische ideologische beweging oprichtten. Mises schreef: “Wat deze bevreesde intellectuelen niet begrepen was dat al die vormen van overheidsbemoeienis met zaken, waar zij voor stonden, gedoemd zijn te mislukken…Er is geen middenweg. Of de overheid of de klant is koning.”

Als cultuur-conservatieve libertariĆ«rs zijn wij ervan overtuigd dat het proces van de-civilisatie weer een kritisch punt bereikt heeft en dat het onze morele en intellectuele plicht is om weer een serieuze poging te ondernemen een vrije, bloeiende en morele gemeenschap te herbouwen. Het is onze vaste overtuiging dat de methode van het omhelzen van een compromisloos politiek radicalisme, op de lange termijn de meest zekere weg is naar ons gekoesterde doel van een heerschappij van een volledige, onbelemmerde, individuele vrijheid en privaat eigendom. Aldus zoeken wij een fris en radicaal nieuw begin, we nemen het oude maar vaak vergeten advies van Friedrich Hayek ter harte:”Wij moeten van het bouwen van een vrije samenleving weer een intellectueel avontuur, een moedige daad, maken. Wat wij missen is een liberaal Utopia, een programma dat niet slechts een verdediging is van de dingen zoals ze zijn, noch op een verwaterd soort socialisme lijkt, maar een waarlijk liberaal radicalisme is dat de gevoeligheden der machtigen niet spaart…, dat niet te streng praktisch is en zich niet beperkt tot wat vandaag de dag in politiek opzicht mogelijk lijkt. Wij hebben intellectuele leiders nodig die bereid zijn de verlokking van macht en invloed te weerstaan en die bereid zijn te werken voor een ideaal, hoe klein het vooruitzicht op een snelle verwerkelijking ook zijn moge. Zij moeten bereid zijn zich te houden aan hun principes en te vechten voor hun volkomen verwerkelijking, hoe ver weg ook. …Als wij de filosofische fundamenten van een vrije samenleving niet weer tot een levende intellectuele aangelegenheid maken, en haar uitvoering tot een taak die het vernuft en de verbeelding van onze levendige geesten prikkelt, zijn de vooruitzichten voor de vrijheid inderdaad duister. Maar als wij het geloof in de kracht van ideeĆ«n herwinnen, het handelsmerk van het liberalisme op z’n best, is de strijd niet verloren.ā€

Website PFS: http://propertyandfreedom.org/

3 REACTIES

  1. Mooi verhaal. Probleem is alleen dat de hongerige hyena’s zich niet netjes gedragen. Hyena’s afschieten is verboden, want de hyena’s bepalen de wet. De hyena’s hebben bepaald dat zij vrij spel behoren te hebben. De hyena’s hebben het beste met u voor en hebben altijd gelijk.

  2. @Hub Jongen [2]:

    Membership is by nomination and invitation.

    Men kan alleen lid worden als men daar voor gevraagd wordt. Er is geen open lidmaatschap en men wordt ook niet zomaar lid. Van de PFS zijn, naast Hans-HermannHoppe, lid: Jörg Guido Hülsmann, Thomas DiLorenzo, Robert Grözinger, Dough French en Stephan Kinsella. Maar dat is min of meer de groep der oprichters. Onder de leden die gevraagd zijn om lid te worden bevinden zich de rechtsfilosoof Frank van Dun en de schrijver/arts Theodore Dalrymple.

    Ik denk dat je een aantal goede boekpublicaties die haken naar de uitgangspunten van de PFS op je naam hebt moeten staan wil je in aanmerking komen gevraagd te worden voor lidmaatschap. De PFS is uitgesproken elitair.

Comments are closed.