Dit jaar gaat er twaalf miljoen euro naar Suriname en volgend jaar zes miljoen. Dan heeft de  Nederlandse overheid 1,6 miljard euro overgemaakt naar Suriname in pakweg 36 jaar. En waar de belastingbetaler iedere cent moet verantwoorden, is dit kapitaal zonder voorwaarden weggegeven. De resultaten zijn er dan ook naar. Hoogleraar Dirk Kruijt schreef er met Marion Maks het rapport Een belaste relatie over dat in 2004 met veel pijn en moeite uitkwam.

In plaats van minimaal een investeringsbank op te richten, werden er blanco cheques uitgeschreven door de Nederlandse politiek. Een mix van Sinterklaas (van andermans geld), spelen, misplaatst superioriteitsgevoel en politieke correctheid. Dirk Kruijt’s ervaring tijdens zijn onderzoek naar de besteding van de afkoopsom: ‘Schaterlachend vertelden oud bestuurders in Suriname mij hoe ze met toenmalig minister Jan Pronk spraken over een project dat acht miljoen gulden moest kosten. Pronk maakte daar binnen een kwartier veertig miljoen van.’  Van concrete investeringsresultaten waren in Suriname niet veel bewijzen te vinden.

Niet alleen de Surinaamse elite had baat bij deze situatie. De Nederlandse overheid klopte zich in binnen- en buitenland op de borst en prees zichzelf uitgebreid met het fantastische Wiedergutmachungsbeleid. Verder speelde Nederland grote mogendheid in Paramaribo met een overbemande ambassade en veel (nutteloze) uitwisselprojecten.

Zoals met alle overheidsprojecten is ook het goede doel Suriname jammerlijk mislukt. Het afgepakte geld verdween zoals gewoonlijk in de verkeerde zakken, niemand ‘nam zijn verantwoordelijkheid’ en Den Haag ging/gaat vrolijk verder met het storten van belastinggeld in het volgende zwarte gat.

Hoe het wel kan, laat de bevolking zien. Jaarlijks sturen Surinaamse Nederlanders zestig miljoen euro naar familie en vrienden. Dat geld komt wel goed terecht en wordt veel beter besteedt als de 1,6 miljard die de Nederlandse overheid van u afgenomen heeft om het overzee te verkwanselen.  Moraal van dit verhaal: mensen helpen elkaar en daar hebben zij geen overheid voor nodig.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

7 REACTIES

  1. Mijn vroegere belasting-contact bij de Belastingdienst voor Ondernemers (wie ik tevens privé goed kende, omdat hij voorzitter was van een Bourgondisch gezelschapje waar ik lid van ben, helaas is de beste man te vroeg overleden) mocht enkele jaren geleden het laatste halve jaar van zijn ambtstermijn dienen op Sint Maarten. Een soort afscheidcadeau van zijn baas (en onze centen) om na jaren trouwe dienst het nog even lekker relaxed te mogen doen op een zonnig eiland.

    Hij dacht daar iets te kunnen doen aan de corruptie en hij dacht zaken te kunnen verbeteren. Maar al gauw werd hij door zijn collega’s (NL belastingambtenaren die daar voor vast werken) gesust in zijn gedrevenheid. Het devies was om maar lekker van het mooie weer tegenieten. De mensen wisten zelf wel hoe ze hun zaakjes moesten doen en op dreigementen van bepaalde groeperingen zaten de overheidsdienders al helemaal niet te wachten. Dit ging tot aan waarschuwingen toe: “Je kunt je beter niet met die-en-die bemoeien, want anders…”

    Dat die mensen daar hun zaakjes buitenomde belastingcontrole kunnen doen, juig ik van harte toe, natuurlijk.
    Dat wij dus niet alleen beroofd worden door de NL-overheid om donaties aan dat soort landen te doen, maar tevens beroofd worden om mensen te betalen die daar “werkzaam” zijn op NL-budget, geeft aan dat er veel meer (nutteloos of niet goed besteed) geld naar dergelijke landen gaat dan wat de overheid ons wijs probeert te maken.

  4. suriname heeft ongelofelijk veel natuurlijke rijkdommen en langzaam maar zeker gaan ze er steeds efficienter mee om.
    Ze kunnen zichzelf uitstekend bedruipen.
    Mensen die om het jaar een ticket kunnen betalen naar nederland, kunnen bv dat geld beter besteden aan gezondheidszorg.

  6. Dat op St.Maarten de mafia regeert is al sinds jaren bekend. Die mensen vinden het prima dat de Antillianen van Curacao zijn afgekoppeld. Nederland pakt die zaak wederom totaal verkeerd aan. Die juffrouw die nu verantwoordelijk minister is geworden wordt niet gehinderd door enige kennis en is net goed voor een reisje. We kunnen van de Fransen leren hoe het moet.

    Zé [7] reageerde op deze reactie.

Comments are closed.