De leugen en de waan regeren. Door kennisgebrek laat men zich manipuleren. De welvaartverspilling daarvan is zelden zo groot als bij de vrijhandel. Globalisme en vrijhandel zijn goed. Ik leg uit waarom.
Ik ga terug naar Ricardo. Iemand die heeft aangetoond dat vrijhandel geen zero sum game is. Het is iets waar beide handelende partijen beter van worden. Er is geen sprake van eenzijdig voordeel of uitbuiting. Zolang de transacties maar vrijwillig zijn en vrij van regelgeving.
Maar oke, tijd voor Ricardo, tijd voor een voorbeeld. Stel dat de Limburgers heel goed zijn in het maken van stoelen. Tijdens een 40 urige werkweek produceert een Limburger 40 stoelen. Tafels maken gaat hun wat minder af, hier doen ze 2 uur over. Dus een Limburger kan in een week bijvoorbeeld 32 stoelen en 4 tafels maken.
De Walen doen het iets langzamer, een tafel maken duurt net zo lang als het maken van een stoel, 4 uur. In een week maken ze dus bijvoorbeeld maar 5 tafels en 5 stoelen.
De Walen zijn duidelijk de mindere van de Limburgers en het is maar de vraag of er wat te ruilen valt. De Walen zijn op alle fronten slechter. Er valt echter wel degelijk wat te ruilen. Als er nu 4 stoelen van Limburg geruild worden tegen 3 tafels uit Wallonie dan zijn beiden beter af. De Limburger heeft dan 28 (32-4) stoelen en 7 (4+3) tafels. Had hij deze allen zelf moeten maken dan had hij hiertoe 28 maal 1 uur en 7 maal 2 uur (tafel) moeten werken, in totaal 28 +14 = 42 uur.
De politici zullen nu roepen dat er sprake is van uitbuiting. Die arme Walen zijn slechter af. Is dat zo? Nee, die zijn in dit voorbeeld zelfs nog beter af. Laten we kijken: De Walen hebben nu 2 (5-3) tafels en 9 (5+4) stoelen. Als ze die zelf gingen maken dan waren ze bezig: 2 maal 4 uur voor de tafels, en 9 maal 4 uur voor de stoelen. Dat zou ze dus 44 (8+36) uur gekost hebben.
Alhier de reeds eeuwenlang bekende zegening van de (internationale) handel. We zijn allemaal beter af. Zelfs de armoedige Waal die zo op het eerste gezicht alleen maar zou kunnen verliezen. De voordelen worden nog groter als men door handel zich gaat toeleggen op specialisatie, de Limburgers bouwen de stoelen en de Walen de tafels. En samen worden ze rijker dan dat ze alleen hadden kunnen bereiken.
Ricardo is universeel geldig. Een politicus kan aan dit simpele proces niets toevoegen. Dit proces heeft ons heel veel welvaart gebracht en thans is het door ontwikkelingen in transport voor veel producten mogelijk tot een wereldhandel te komen. Met een in potentie enorme welvaartstoename.
De grote meerderheid van de samenleving is niet op de hoogte van Ricardo en wordt dus gemanipuleerd. Waardoor de leugen regeert. De leugen dat politiek nodig is voor handel. De leugen dat vrijhandel oneerlijk is. De leugen dat er verliezers zijn in het globaliseringsproces.
Negative externallitys?
Wij hebben geen economisch systeem, wij hebben een systeem van verspilling en afval. Zolang geld regeert of doorslaggevend is zullen wij geen economie kennen.
ikwordgenaaid [4] reageerde op deze reactie.
Pteranodon [5] reageerde op deze reactie.
appie b. broek [6] reageerde op deze reactie.
De les van het verhaal: hou de politiekers uit de ekonomie! Zij maken immers ALIJD alle kapot.
@probleemkind [2]:
Verspilling is jammer maar ik ben in voor meer afval.
Simpl geredeneerd…. meer afval = meer omzet = meer winst = is een uitstekende zaak zou ik zo zeggen…
@probleemkind [2]:
Als je geen economie hebt, en wel verspilling en afval, dan leest dat alsof je uit een communistisch land komt.
Is het dan niet eens zaak om het liberalisme een kans te geven? Dan komt er een economie, en wordt er efficiënter geproduceerd.
@probleemkind [2]: Hebben we geen economie? Goh, wist ik niet! Of bedoelt men dat het wel wat ‘economischer’ kan? Misschien dat we een onderscheid moeten maken tussen de ‘geld’ economie en de economie als kringloop van goederen en diensten. De twee economiën kwamen samen op een eiland in de caraibische zee terwijl ik een glas bronwater dronk waarvan de bron, althans volgens de tekst op het flesje, zich in Bratislava bevond. Dat flesje had dus een hele wereldreis gemaakt alvorens op een terras in Georgetown, Grenada geconsumeerd te worden.En ik mij toch voor zou kunnen stellen dat dergelijk bronwater veel dichter bij huis gevonden zou kunnen worden en een ‘wereldreis’, brandstof, personeelskosten, afschrijving vervoersmiddelen, niet nodig was geweest. Dat het desondanks toch ‘voordeliger’ is om een dergelijk flesje bronwater van zo ver weg te halen toont aan dat er iets ‘hapert’ aan ons economisch systeem. Misschien dat de huidige ‘duurzaamheidsmanie’ hier iets mee kan doen!
Comments are closed.