Joren de Wachter, softwareconsultant en IP strateeg, schreef The Wealth of Ideas. In dit boek pleit hij voor vrijhandel in ideeën en geen belasting op innovatie die we ‘intellectuele eigendomsrechten’ noemen. Zijn boek is gratis te downloaden via zijn website.
The Wealth of Ideas kijkt kritisch naar intellectuele eigendomsrechten. Deze zouden de innovatie bevorderen en beschermen. Joren de Wachter geeft antwoord op drie vragen hierover: 1. Klopt deze theorie ? 2. Werkt dat zo in de praktijk ? 3. Is het eerlijk ? Hij kijkt naar de parallelen tussen intellectuele eigendomsrechten, het misbruik daarvan en de zogenaamde voordelen die niet altijd blijken te kloppen.
Innovatie en creativiteit zijn essentiële aspecten van de maatschappij die vooruitgang en welvaart creëren. Op individueel en groepsniveau. Door deze aspecten zo vrij mogelijk te maken, profiteren zoveel mogelijk mensen hiervan. Anderen kunnen spelen met de uitvinding en het verbeteren. Kijk bijvoorbeeld naar het Linuxsysteem.
In ICT land is een patent een combinatie van data en één of meer algoritmes die bevroren zijn in de tijd. Dit patent bevat minder dan 1 megabyte aan informatie. Als we naar de omgeving kijken dan zien we een continue groeiende hoeveelheid aan big data waarin deze statische patenten een steeds kleinere rol spelen.
Big data heeft waarde omdat je er – via algoritmes – analyse en intelligentie op los kan laten. Maar deze algoritmes – zoals die van Google’s zoekmachine – moeten continue veranderen. Dat is een direct en noodzakelijke consequentie van de aard van big data. Het concept van een bevroren algoritme in een patent staat hier haaks op.
Meer over Joren de Wachter vind je bij TED X Leuven waar hij spreekt over intellectueel eigendom als zijnde een gedachtenmisdaad.
Intellectuele eigendomsrechten leiden (mits consistent toegepast) tot intellectueel totalitarisme.
Bovendien zijn voorstanders hypocriet: IEDEREEN heeft gedurende zijn leven op allerlei wijzen gebruik gemaakt van de ideeën, gezegden en zelfs uitvindingen van de uitvinders van deze drie concepten.
Maar heeft iedereen bij elk gebruik daarvan de kosten betaald?
Dat leidt weer tot de eerste bevinding: als iedereen permissie moest vragen of tarieven moest betalen vooraleer hij de ideeën van anderen kan toepassen op zijn eigen handelen, zou dit alleen kunnen leiden tot intellectueel totalitarisme.
Je zou, kort gezegd, elke minuut nadenken of je een idee wel tot uiting mag brengen omdat dit idee gedeeltelijk afgeleidt zou kunnen zijn van de ideeën van anderen (wat gewoon niet te voorkomen is, want ideeën komen niet tot stand in een vacuüm).
Welvaart ontstaat als mensen of bedrijven producten en diensten maken die voldoen aan behoeften in de markt. Dit betekent dat consumenten de keuze hebben om een product of dienst te verwerven. Dit geldt ook voor software, muziek, een computer, een auto etc. En een transactie die plaatsvindt is niets anders dan een wisseling van eigendommen, de een ontvangt het product en de ander betaalt een bedrag. Beide doen dit vrijwillig omdat zij er beter van worden.
Om deze producten en diensten te maken, zul je moeten handelen met andere mensen en/of bedrijven. En helaas deze groepen willen ervoor betaald worden. Als ondernemer ben je genoodzaakt om omzet te hebben voor het betalen van de investering en de exploitatiekosten.
Ben je van mening dat sommige diensten of producten op een andere manier in de markt gezet moet worden is dat je eigen keuze. Mocht je vinden dat je eigen uitvinding gratis in de markt geplaatst moeten worden, prima, maar ga niet andere mensen dwingen hetzelfde te doen. Maak je gebruik van het eigendom van iemand anders, moet je betalen. Of het nu software of muziek is, doet niet ter zake.
Ten tijde van de internetbubbel is er veel geld geinvesteerd in innovatieve en creatieve bedrijven. Ook in deze tijd werd gesproken over de nieuwe economie, en dat deze economie andere spelregels had. Wel, de gevolgen waren dramatisch. En die spelregels: de eigenaren wilden veel geld hebben, en de afnemers/consumenten wilden alles gratis hebben. Dat kon alleen maar mis gaan.
Ik ben wel van mening dat het patentrecht afgeschaft moet worden. Bestaat er een conflict over eigendomsrechten, dan moet je dat zelf uitvechten. Patentrecht kan namelijk de basis zijn voor een monopoly vorming. En dat is slecht voor de consument en de ontwikkeling van die betreffende markt.
Dus: een intellectueel totalitarisme lijkt mij onzin. Alleen een overheid kan met geweld iets opleggen, een bedrijf niet. Een bedrijf mag wel zeker een product in eigendom nemen en beschermen. Als je het product koopt, betaal je dus ook voor idee wat zij hebben gehad.
Maar om nu te gaan zeggen, dat je recht om een product te kopieren of te gaan gebruiken zonder te betalen, dus diefstal, om te voorkomen dat er een intellectueel totalitarisme ontstaat is onzin. Kijk maar naar Windows, een monopoly in de jaren 80 en 90. En nu, zij moeten vechten om te overleven.
Daarbij dit is al een keer geprobeerd. Het heet communisme en socialisme. Al je eigendommen en ideëen waren het collectief eigendom van de staat, die deze gebruikte in de naam van het volk. Er ontstond enorme armoede maar wel een zeer rijke bestuurlijke elite.
Hub Jongen [3] reageerde op deze reactie.
@Hart [2]:
Ja, afschaffen, mede omdat het door de overheid wordt uitgevoerd en die daardoor weer machtiger wordt.
Nieuwe producten, uitvindingen kunnen ook op andere manieren beveiligd worden. En toch blijft er een probleem waarober het goed is meer meningen cq oplossingen te vernemen.
Stel iemand werkt jarenlang aan een uitvinding. Kost hem een hoop geld. Hij slaagt en wil er aan verdienen en berekent een verkoopsprijs (incl ontwikkelingskosten).
Het product loopt en de buurman gaat het namaken en gaat het verkopen voor 25 % goedkoper, waarmee de plannen van de eerste uitvinder in duigen vallen.
En hij besluit nooit meer iets uit te vinden!!!
Is dat op te lossen?
INNOVATIE is een meme motor !
• kondratieff-golf
is een lange golfbeweging, waarvan één cyclus een periode van 30 à 50 jaar betreft. De golfbeweging kan opgevat worden als een schommeling in de trend (productiecapaciteit). Deze schommeling kan worden verklaard door het gelijktijdig optreden van baanbrekende innovaties (de zogenaamde basisinnovaties). Hierdoor ontstaan er periode van vette en magerige jaren. Tot nu toe kan men vijf perioden van vette jaren onderscheiden.
Eerste periode vette jaren van ongeveer 1780 tot 1815 met als basisinnovaties de textielindustrie, het toepassen van waterkracht, het aanleggen van havens, kanalen en verharde wegen en straten.
Tweede periode vette jaren van ongeveer 1845 tot 1875 met als basisinnovaties de spoorwegnetten, de gasverlichting en de telegraaf.
Derde periode vette jaren van ongeveer 1890 tot 1916 met als basisinnovaties de elektrotechniek, de automobielindustrie en de opkomst van de chemie.
Vierde periode vette jaren van ongeveer 1944 tot 1975 met als innovatie de snelle verspreiding van een reeks duurzame huishoudelijke consumptiegoederen.
Vijfde periode vette jaren van ongeveer 1995 tot misschien 2020? met als innovatie de talrijke ICT-toepassingen
Let wel dat tussen de perioden van vette jaren de perioden van magere jaren liggen!
(bron: ESB nr 4245, blz 171; artikel van Alfred Kleinknecht, hoogleraar innovatie, TU De
Comments are closed.