De gelauwerde Amerikaanse journalist Seymour Hersh werkt aan een boek Seymour_Hershover Nationale Veiligheid. Daarin een hoofdstuk over de raid op Osama Bin Laden wat volgens hem ‘one big lie’ is. Hij heeft geen goed woord over voor de hedendaagse journalistiek die hij bij voorkeur zou willen opheffen.

‘Er is niets met het Osamaverhaal gedaan terwijl het één grote leugen is. Geen woord ervan is waar.’  Hij zegt dat er van het rapport van een ‘onafhankelijke’ Pakistaanse commissie over Abottabad (waar Bin Laden opgepakt zou zijn) geen spaan heel blijft. ‘Laat ik het zo zeggen, het was opgesteld met een aanzienlijke Amerikaanse input. Het is een bullshitrapport.’

De Obama regering liegt systematisch maar niemand van de gelovigen van de Amerikaanse media, TV netwerken of grote bladen daagt hen uit. ‘Het is beschamend, ze zijn meer dan kruiperig en bang om die vent aan te pakken’, zegt hij in een interview met de Guardian.

Hij is zelfs niet zeker of het tumult rond de NSA een blijvend effect zal hebben. Hersh en andere journalisten schreven eerder over de afluisterpraktijken maar Snowden was belangrijk omdat hij bewijzen via documenten leverde. ‘Duncan Campbell (Zircon cover-up), James Bamford, Julian Assange en ik schreven over het continue afluisteren maar Snowden kwam met documenten. Redacteuren zijn gek op documenten. Normaal gesproken zijn ze te laf om dit soort verhalen te plaatsen. The Washington Post wilde trouwens Snowden niet eens plaatsen totdat The Guardian publiceerde.’

De 76 jarige Seymour Hersh kwam met de Abu Ghraib foto’s van Amerikaanse soldaten en Iraakse gevangenen en bracht eind jaren 60 het My Lai slachtingverhaal uit de Vietnamoorlog. Hij kwam bij de New York Times (die hij nu Obama’s grootste waterdragers noemt) om het Watergate schandaal te volgen en jaagde achter Nixon aan tot in Cambodja.

‘Ik heb een visie op verslaggeving die je ‘probleemoplossend’ kan noemen. We kunnen iets goeds aanbieden omdat deze wereld door complete maniakken wordt gerund. Niet dat journalisme altijd geweldig is maar we kunnen een uitweg bieden, wat integriteit.’  Hersh stelt dat onderzoeksjournalistiek in de VS omgebracht wordt door de vertrouwenscrisis, te weinig middelen en een misplaatst idee wat het werk inhoudt: namelijk zo snel mogelijk een Pullitzer Prize binnenhalen.

‘Neem het vermoorden van mensen. Hoe komt Obama weg met zijn drone programma ? Waarom doen we er niets tegen ? Hoe rechtvaardigt hij het en wat zijn de structuren er achter ? Waarom citeren kranten altijd de twee of drie groepen die dronemoorden melden ? Waarom doen we ons eigen werk niet ?’

De oplossing voor de apathie binnen de journalistiek ? ‘Gooi 90 % van alle bestaande redacteuren er uit en benoem de onafhankelijke onruststokers. Verder zou ik alle nieuwsbureaus van de omroepnetwerken sluiten, de NBC’s, ABC’s en noem ze maar op. De republiek zit zwaar in de problemen. Men liegt over alles en de leugen is ons hoofdvoedsel geworden.’

 

7 REACTIES

  1. Er is een oorzaak van de niet meer onafhankelijke pers: wanneer de redacties de waarheid vertellen zijn ze de enorme reclamegelden van het industriële complex kwijt, geen pharma advertenties , geen Monsanto advertenties meer en van al dat soort maffia.
    Die krachten besturen ons in toenemende mate.

    Albert S. [3] reageerde op deze reactie.

  2. @Joseph Kétèll [2]: Bovendien zijn vele nieuwsorganisaties in handen van de grote multinationals. Het corporatisme viert hoogtij en de onafhankelijke nieuwsgaring vindt alleen nog op het internet plaats. Het internet is de nieuwe Gutenbergpers, vandaar dat deze een groot gevaar vormt voor de bestaande elite.

  3. @Individualist [4]: Barack probeert juist om de Amerikaanse maatschappij weer wat rechtvaardiger te maken. Onder Bush was dat land verworden tot een casinokapitalistisch bolwerk waar het recht van de rijkste gold. Eng-rechts noemt men dat ook wel. Brrr.

Comments are closed.